فیلم Adaptation. 2002

من به طرز مشابهی نسبت به فیلم‌هایی که درباره ساخت فیلم‌ها ساخته شده‌اند واکنش نشان می‌دهم. منظورم این است که، واقعاً، چارلی کافمن، برخی از ما صبح‌ها کار داریم، لعنتی. **امتیاز نهایی: ★★½ - چندان مناسب من نیست، اما قطعاً جذابیتش را درک می‌کنم.** وقتی برخی از کارهای اخیر نیکلاس کیج را تماشا می‌کنید، واقعاً تعجب می‌کنید که او چگونه در ابتدا تبدیل به یک...

من به طرز مشابهی نسبت به فیلم‌هایی که درباره ساخت فیلم‌ها ساخته شده‌اند واکنش نشان می‌دهم. منظورم این است که، واقعاً، چارلی کافمن، برخی از ما صبح‌ها کار داریم، لعنتی. **امتیاز نهایی: ★★½ - چندان مناسب من نیست، اما قطعاً جذابیتش را درک می‌کنم.** وقتی برخی از کارهای اخیر نیکلاس کیج را تماشا می‌کنید، واقعاً تعجب می‌کنید که او چگونه در ابتدا تبدیل به یک ستاره شد. این یکی از فیلم‌هایی است که به ما یادآوری می‌کند چرا او به شهرت رسید. او یک فیلمنامه‌نویس struggling به نام "چارلی" است که مسئولیت اقتباس از رمانی درباره ارکیده‌ها نوشته "سوزان اورلین" (مریل استریپ) را بر عهده دارد. توصیف "بلوک ذهنی" در مورد او کم‌لطفی است - او به سادگی هیچ ایده‌ای ندارد که چگونه داستان را برای "والری" (به‌راحتی یکی از نقش‌های غیرمبهم تیlda سوینتون) به کار ببرد. علاوه بر این، او به طور مداوم توسط برادر دوقلویش "دونالد" که داستان خودش را می‌نویسد، تحت فشار قرار دارد - داستانی که برادرش فکر می‌کند پر از نقص‌ها و تناقضات است. کتابی که او باید اقتباس کند درباره فعالیت‌های "لاروش" (کریس کوپر) است که عادت داشت با دوستان سمینول خود به یک پارک طبیعی برود و گیاهان نادر را از آنجا خارج کند. آیا غیرقانونی است؟ خوب، اگر با قوانین جزایی فلوریدا آشنا باشید، اینطور نیست و پرونده قضائی به وجود آمده است که خبرنگار "نیویورکر" "اورلین" را به نوشتن داستانش ترغیب می‌کند. او در ابتدا نسبت به موضوع نامناسبش بدبین است - که البته با دندان‌های جلویی از دست رفته‌اش کمک نمی‌کند - اما به زودی متوجه می‌شود که مرد و عرضه پودر سبز او چیزهای بیشتری برای ارائه دارند و به او کمک می‌کند تا آرامش بگیرد! آنچه در ادامه اتفاق می‌افتد به زیبایی داستان‌ها را به هم می‌پیوندد و هر دو شخصیت کیج، کریس کوپر با بازی فوق‌العاده مرموز و خانم استریپ که به طور تدریجی به هم نزدیک می‌شوند، را در یک نتیجه‌گیری به وضوح دور از انتظار قرار می‌دهد. کیج به طور قابل توجهی هر دو شخصیت را بازی می‌کند؛ او به خوبی خستگی‌های شخصیت‌هایش را در نوشتن، زندگی عاشقانه‌اش، برادرش و تمایل خود برای ملاقات با نویسنده به تصویر می‌کشد و گاهی اوقات می‌تواند شما را در صندلی‌تان به تلاطم بیندازد. شوخی‌های زیادی وجود دارد و دو ساعت فیلم به سرعت می‌گذرد. اگر هیچ چیز دیگری نباشد، این فیلم به شما کمک می‌کند تا درک کنید تبدیل یک رمان به فیلم چقدر دشوار است - و ممکن است توضیح دهد که چرا افراد کمی واقعاً در این کار مهارت دارند!