فیلم After We Collided 2020

من تجربه‌های دردناک‌تری را پشت سر گذاشته‌ام، اما "پس از اینکه تصادف کردیم" دو ساعت داستان دیوانه‌وار به من داد - و هرچند به محض خروج همه چیز را فراموش کردم، در سال‌های آینده دوباره برمی‌گردم تا از این آشفتگی شیرین در این فرانچایز عجیب و غیرضروری لذت ببرم. - کریس دوس سانتوس "پس از اینکه تصادف کردیم" به نقل قول از "بلندی‌های بادگیر" علاقه...

من تجربه‌های دردناک‌تری را پشت سر گذاشته‌ام، اما "پس از اینکه تصادف کردیم" دو ساعت داستان دیوانه‌وار به من داد - و هرچند به محض خروج همه چیز را فراموش کردم، در سال‌های آینده دوباره برمی‌گردم تا از این آشفتگی شیرین در این فرانچایز عجیب و غیرضروری لذت ببرم. - کریس دوس سانتوس "پس از اینکه تصادف کردیم" به نقل قول از "بلندی‌های بادگیر" علاقه دارد، اما بیشتر به "گرگ و میش" و "پنجاه سایه گری" مدیون است (رمان "پس از" که این فیلم دنباله آن است، ابتدا در وات‌پد منتشر شد، جایی که هر کسی می‌تواند بدون توجه به شایستگی‌اش، اثرش را منتشر کند). برخلاف هیثکلیف و کاترین (و به طور گسترده‌تر رومئو و ژولیت، که نسل‌ساز تمام عاشقان ستاره‌ای مدرن هستند)، تسا (جوزفین لانگفورد) و هاردین (هیرو فینس تیفین) هیچ مانعی برای بودن با هم ندارند جز اینکه کاملاً به هم نمی‌خورند. تنها شیمی بین این دو، جنسی است؛ "پس از اینکه تصادف کردیم" بسیار بیشتر از "گرگ و میش" صریح است، اما نسبت به "پنجاه سایه گری" خیلی کمتر جسورانه است - به این معنا که صحنه‌های جنسی بسیاری به تصویر کشیده می‌شود اما برهنگی کمی وجود دارد. از آنجایی که هیچ دلیلی برای بودن این دو با هم وجود ندارد، ما هم اهمیتی نمی‌دهیم که با هم نیستند. با این حال، فیلم تلاش می‌کند تا دلیلی برای این رابطه بسازد؛ برای مثال، هاردین، پسر بد عاطفی آسیب‌دیده (تیفین ممکن است برادرزاده رالف فینس باشد، اما بیشتر شبیه یک جاشوآ جکسون جوان با لهجه بریتانیایی به نظر می‌رسد) کابوس می‌بیند، اما این کابوس‌ها زمانی متوقف می‌شوند که او با تسا شروع به دوستی می‌کند. این کاملاً بی‌معناست؛ خوابیدن با کسی به معنای خواب بهتر نیست. اما این دیدگاه ساده‌لوحانه فیلم درباره عشق است. عشق ممکن است واقعاً بسیاری از چیزها را فتح کند، اما یک داستان بی‌تحرک و خسته‌کننده یکی از آن‌ها نیست. تنها بخشی از فیلمنامه که خالی از معنا نیست، عنوان آن است که بسیار مناسب است زیرا اقداماتی که وجود دارد، کاملاً فاقد اضطرار است. هیچ چیزی در حال حاضر حل نمی‌شود و همه چیز برای بعد باقی می‌ماند - تا جایی که دو دنباله در زمان انتشار این فیلم در حال ساخت بود. با وجود اشکالاتش، این فرانچایز هنوز وعده‌ای دارد و فیلم دوم با همان مفهوم قسمت اول ادامه می‌یابد. با این حال، این دنباله در ساخت بر اساس بنیانی که پیشینیانش گذاشته‌اند، شکست می‌خورد. این فیلم از توسعه و پیشرفت لازم برخوردار نیست و به سادگی بدون هیچ‌گونه جهت‌گیری یا رشدی سرگردان است. در حالی که این فیلم یک بار قابل تماشا است و می‌توان با آن راضی بود، اما تأثیر ماندگاری نمی‌گذارد که شما را به بازگشت یا تکرار تجربه‌اش مجبور کند.