فیلم کره ای Vanishing Time: A Boy Who Returned 2016

**زمان ایستاده، اما رشد نه.** در مورد صنعت فیلم‌سازی کره جنوبی چیز زیادی برای گفتن باقی نمانده است. من قبلاً به تمامی نقاط قوت آن اشاره کرده‌ام. یکی از کمبودهای آن‌ها، توانایی برنده شدن جوایز معتبر همچون اسکار است. از نظر سینمایی و سرگرمی، همیشه محصولاتی با کیفیت عالی ارائه می‌دهند. به‌ویژه، نوع احساسی که در فیلم‌هایشان به کار می‌برند، بسیار نزدیک به فرهنگ من است...

**زمان ایستاده، اما رشد نه.** در مورد صنعت فیلم‌سازی کره جنوبی چیز زیادی برای گفتن باقی نمانده است. من قبلاً به تمامی نقاط قوت آن اشاره کرده‌ام. یکی از کمبودهای آن‌ها، توانایی برنده شدن جوایز معتبر همچون اسکار است. از نظر سینمایی و سرگرمی، همیشه محصولاتی با کیفیت عالی ارائه می‌دهند. به‌ویژه، نوع احساسی که در فیلم‌هایشان به کار می‌برند، بسیار نزدیک به فرهنگ من است و احتمالاً برای بقیه جهان نیز همین‌طور است. همه چیزهایی که درباره‌ی این فیلم شنیده‌ام، آن را یک فیلم فانتزی توصیف کرده‌اند. فراتر از این، کمی رمانتیک، کمی احساسی و کمی تریلر است. تعداد زیادی از مردم خارج از کره جنوبی به فیلم‌های کره‌ای علاقه‌مند هستند. با این حال، این فیلم قطعاً یک اثر بزرگ است که کمتر شناخته شده است. من این کارگردان را نمی‌شناسم، اما او این فیلم را به طرز شگفت‌انگیزی نوشته و ساخته است. این نوع داستان بسیار مناسب انیمه است. اگر تصمیم بگیرند با تغییرات جزئی آن را بسازند، من قطعاً با آن موافقم. عنوان فیلم چندان جذاب برای یک فیلم فانتزی نیست، اما قطعاً با آنچه روایت می‌کند، هم‌خوانی دارد. این یک فیلم فانتزی است و از آنجایی که زمان در آن دخیل است، به نوعی جزئی از علم تخیلی نیز به شمار می‌رود. آن‌ها به خوبی تمام نقاط ضعف و نقص‌ها را پوشش داده‌اند. جزئیات کوچکی را توضیح نداده‌اند، اما اگر کمی باهوش فکر کنید، تمام پاسخ‌های سوالاتتان را خواهید یافت. مثلاً اینکه آن پسر مبتلا به آسم چگونه مرد. داستان از یک شهر کوچک جزیره‌ای در کره آغاز می‌شود و به دختر نوجوانی به نام سو-رین می‌پردازد که به تازگی با پدرخوانده‌اش به آنجا نقل مکان کرده است. او به خاطر تنهایی‌اش در مدرسه به عنوان یک فرد عجیب و غریب شناخته می‌شود. سپس پسری به نام سونگ-مین با او دوست می‌شود و آن‌ها به عنوان دوست‌دختر و دوست‌پسر با هم درمی‌آیند. یک روز آن‌ها به همراه دو پسر دیگر به جنگل کوهستانی نزدیک می‌روند و شیء درخشان‌تری را کشف می‌کنند. در یک لحظه، همه چیز تغییر می‌کند. همه آن‌ها ناپدید می‌شوند، به جز دختر. حالا شهر به خاطر داستان کوچک او عصبانی است. هیچ کس نمی‌داند چه اتفاقی افتاده، حتی سو-رین، تا اینکه مردی به او نزدیک می‌شود و داستان عجیبی را تعریف می‌کند. او دلیل برای باور کردن این داستان پیدا می‌کند، اما هیچ کس دیگری این را باور نمی‌کند. داستان ادامه دارد و آن‌ها تلاش می‌کنند حقیقت را به جهان بگویند، اما این فراتر از واقعیت است. هر بار که سعی می‌کنند آن را توضیح دهند، پیچیدگی بیشتری به آن اضافه می‌شود. بدون هیچ گزینه‌ای برای حل آن، جایی که باقی‌مانده روایت پیش می‌رود و به پایان می‌رسد، به طرز زیبایی، احساسی روایت شده است. داستان ساده است، اما جزئیات آن را پیچیده‌تر می‌کند. دنبال کردن آن آسان است و همیشه توضیحی برای هر آنچه می‌بینید وجود دارد. از نظر محتوا، تعادل خوبی برای تماشای کودکان و بزرگ‌سالان دارد. هر بار که موضوع فیلم به زمان مربوط می‌شود، باید بسیار هوشمندانه باشد. زیرا زمان به طور طبیعی در جهان وجود ندارد و این یک خلق انسانی است برای درک وجود همه چیز. به نظرم آن‌ها این داستان را با شخصیت‌ها به خوبی طراحی کرده‌اند. اگر از زاویه‌ای دیگر به آن نگاه کنید، می‌تواند یک تم سفر در زمان نیز باشد. فیلم دو ساعت طول می‌کشد، اما این برای من مزاحمتی نداشت. زیرا به خوبی با داستان ادغام شدم. پیچش‌ها زودتر از آنچه داستان‌گویی می‌طلبید، رخ می‌دهند. اما در بخش‌های بعدی، چرخش‌های بسیاری وجود دارد. به ویژه، نیمه دوم فیلم اگر شما طرفدار فیلم‌های فانتزی باشید، کمی کمتر هیجان‌انگیز است. با این حال، برای هر صحنه تنش ایجاد می‌کند و کنجکاوی درباره‌ی نتیجه را به وجود می‌آورد. پایان بهترین نیست، اما بسیار مناسب است. چیزی که من را تحت تأثیر قرار داد، استفاده هوشمندانه آن‌ها از گرافیک بود. آنها به گرافیک‌های پیشرفته نیاز نداشتند. تصاویری ساده و قابل باور، در مقایسه با فیلم‌های مشابه هالیوود. یکی از حقایق جالب این بود که آن‌ها می‌خواستند داستان فیلم را به پیش ببرند، نه گرافیک‌های رنگی. اجرای خوبی داشتند. مکان‌ها نیز خوب بودند. برخی لحظات یادآور فیلم‌های دیگر بودند. با این حال، هیچ چیز از آن‌ها دزدیده نشده بود، اگرچه از نظر تم و شرایط شباهت‌هایی وجود داشت. تم کلی فیلم کاملاً تازه نبود. آن‌ها به سادگی چند قانون را تغییر دادند و با نوعی توسعه، هویت خود را ایجاد کردند. به نظرم، این یکی از ده فیلم فانتزی برتر دهه و یکی از ده فیلم فانتزی برتر کره‌ای در تمام زمان‌هاست. همان‌طور که گفتم، اگر این ژانر را دوست دارید، حتماً باید آن را ببینید. به شدت توصیه می‌شود! _9/10_