فیلم My Life as a Dog 1985

فیلمی فوق‌العاده باکیفیت درباره یک پسر عادی که تجربیات مشترکی را که تقریباً همه پسران هم‌سن او دارند، تجربه می‌کند. من تجربه زیادی با سینمای سوئدی ندارم، اما آنچه که دیدم نشان‌دهنده کیفیت این سینما بود، بنابراین با کنجکاوی به تماشای فیلم دیگری نشستم. داستان حول محور پسری به نام اینگمار می‌چرخد که با برادرش و مادرش زندگی می‌کند، مادری که خیلی بیمار است و نمی‌تواند...

فیلمی فوق‌العاده باکیفیت درباره یک پسر عادی که تجربیات مشترکی را که تقریباً همه پسران هم‌سن او دارند، تجربه می‌کند. من تجربه زیادی با سینمای سوئدی ندارم، اما آنچه که دیدم نشان‌دهنده کیفیت این سینما بود، بنابراین با کنجکاوی به تماشای فیلم دیگری نشستم. داستان حول محور پسری به نام اینگمار می‌چرخد که با برادرش و مادرش زندگی می‌کند، مادری که خیلی بیمار است و نمی‌تواند بر بی‌قراری‌های آن‌ها کنترل داشته باشد. وقتی او می‌میرد، دو برادر از هم جدا می‌شوند و اینگمار به خانه‌ی دایی‌هایش می‌رود که فرزندی ندارند، اما به نظر می‌رسد واقعاً به ارائه‌ی یک تحصیل خوب به او علاقه‌مندند. بنابراین، این هم یک فیلم دیگر درباره‌ی بزرگ شدن، بلوغ، نوجوانی و کشف بدن و احساسات است. ما چیزهای مشابه زیادی را دیده‌ایم و این را نمی‌توان انکار کرد. بنابراین، ممکن است این فیلم برای کسانی که به این ژانر صمیمی سینما علاقه‌مند نیستند، چندان جذاب نباشد. کارگردان لسه هالستروم روی مینیمالیسم، طبیعی بودن و واقع‌گرایی تمرکز کرده است: هیچ چیز زرق و برق‌دار یا دور از واقعیت وجود ندارد و دکورها، لباس‌ها، محیط‌ها و موقعیت‌های داستان کاملاً قابل‌باور و شناخته‌شده هستند. فیلم‌برداری بسیار خوب است، با استفاده‌ی هوشمندانه از نور و کادر، و موسیقی متن فضاساز است، هرچند که نمی‌توان آن را به یادماندنی دانست. از سوی دیگر، بازیگران کاملاً متقاعدکننده هستند و عدم آشنایی من با آن‌ها (که بار دیگر تأکید می‌کنم، من متخصص سینمای سوئدی نیستم) به اعتبار تلاش آن‌ها می‌افزاید. بنابراین، بزرگ‌ترین مشکل این فیلم در واقع افراط در عادی بودن و عادی‌سازی بیش از حد مسائل است. نمی‌دانم چند نفر حاضرند فیلمی درباره‌ی زندگی یک پسر عادی که کارهای عادی انجام می‌دهد و تجربیاتی مشابه آنچه که همه ما به نوعی تجربه کرده‌ایم، بدون هیچ چیز فوق‌العاده‌ای برای توجیه آن ببینند. این یک مشکل جزئی است، اما به‌عنوان بزرگ‌ترین مشکل فیلم به نظر می‌رسد و شاید دلیل این باشد که چرا نتوانسته است بین مخاطبان بیشتری جذب کند (علاوه بر مانع زبانی، زیرا در بسیاری از مکان‌ها سینمای زیرنویس‌دار انتخاب اول بینندگان نیست).