فیلم هندی The House with a Clock in Its Walls 2018

در طول فیلم "خانه‌ای با ساعتی در دیوارهایش" چند مورد وجود داشت که امیدم را بالا برد، اما در پایان؟ خدا، چقدر ناامید شدم. بازیگر اصلی، بازیگر بزرگی نیست (و این معمولاً زمانی مشکل‌ساز می‌شود که باید از بازیگران جوان استفاده کنید) و جلوه‌های ویژه هم واقعاً ضعیف بودند. بدترین نکته این است که "ساعت در دیوارها" نمی‌تواند داستانش را به درستی حفظ کند، که...

در طول فیلم "خانه‌ای با ساعتی در دیوارهایش" چند مورد وجود داشت که امیدم را بالا برد، اما در پایان؟ خدا، چقدر ناامید شدم. بازیگر اصلی، بازیگر بزرگی نیست (و این معمولاً زمانی مشکل‌ساز می‌شود که باید از بازیگران جوان استفاده کنید) و جلوه‌های ویژه هم واقعاً ضعیف بودند. بدترین نکته این است که "ساعت در دیوارها" نمی‌تواند داستانش را به درستی حفظ کند، که این یک گناه غیرقابل بخشش است وقتی که داستان مربوط به خودتان است. مثلاً، شما قواعد را تعیین می‌کنید، چرا برای هیچ چیز آن‌ها را زیر پا می‌گذارید؟ **امتیاز نهایی: ★½: - کسل‌کننده/ناامیدکننده. تا حد امکان از آن دوری کنید.** با این حال، من از اینکه چقدر از این فیلم لذت بردم، شگفت‌زده شدم. جک بلک و کیت بلانشت در این فیلم فوق‌العاده‌اند. فیلم حس یک فیلم ترسناک برای کودکان دهه ۸۰ را دارد. دوست دارم بیشتر از این شخصیت‌ها فیلم ببینم. چند شوخی توالت وجود دارد که بدترین قسمت فیلم بودند (اما به نظر می‌رسد این شوخی‌ها در فیلم‌های مدرن کودکان معمولی هستند). احساس می‌کنم این فیلم در چند سال آینده به وضعیت فیلم‌های کالت دست خواهد یافت. **فانتزی و ترس سبک به نسبت با هم هماهنگ هستند، حتی اگر این برای بسیاری از افراد مشکل‌ساز باشد.** من به تازگی این فیلم را دیدم و واقعاً از آن خوشم آمد. این فیلم چیز جدیدی نیست، بلکه همان کارهایی را انجام می‌دهد که دیگران نیز به خوبی انجام داده‌اند، اما موفق می‌شود تا مخاطب را به خوبی سرگرم کند، به ویژه جوانان و نوجوانان. درست است که فیلم چند صحنه ترسناک دارد که ممکن است تحت تأثیر قرار دهد، اما من آن‌ها را غیرقابل تحمل نیافتم. سناریو بر اساس سفر یک یتیم جوان به خانه عمویش است، که یک جادوگر سابق است که در عمارت شریک سابق خود زندگی می‌کند و واقعاً یک جادوگر است، حتی اگر خاصیت خاصی نداشته باشد. این خانه جادوئی است و مبلمان و اشیاء زندگی خود را دارند، اما در کنار آن ساعتی در دیوارها وجود دارد که باید پیدا شود تا از وقوع یک حادثه بسیار بد جلوگیری شود. مشکل فیلم‌هایی که سعی در ترکیب کمدی با ترس سبک دارند این است که در واقع، خطر دارد که خیلی از مردم را راضی نکنند: کسانی که به دنبال یک چیز هستند ممکن است از چیز دیگر احساس ناراحتی کنند. فیلم، همانطور که گفتم، می‌تواند برای جوانان بسیار جذاب باشد، اما صحنه‌های قوی‌تر ممکن است والدین را وادار به فکر کردن دوباره کنند تا اجازه دهند بچه‌ها آن را ببینند. جک بلک بازیگری نیست که من به‌خصوص دوست داشته باشم، نه به‌خاطر اینکه او را فقط از فیلم‌های کمدی سطحی یا فیلم‌های مرتبط با موسیقی می‌شناختم. این فیلم، تا جایی که به یاد دارم، اولین فیلمی بود که از این بازیگر خوشم آمد و باید اعتراف کنم که بلک بخشی کلیدی از همه چیز است؛ زیرا او توانسته است بدون از دست دادن قابلیت جدی بودن در مواقع لازم، خنده‌دار باشد. کیت بلانشت به نوعی یک شگفتی است، او یک بازیگر بسیار معتبر است که معمولاً او را با تولیدات بزرگ مرتبط می‌دانم. او بازیگر فوق‌العاده‌ای است و در این فیلم عالی عمل کرده و دیدن کارهای او، به ویژه زمانی که در کنار بلک ظاهر می‌شود، ارزشمند است. متأسفانه من هیچ احساس مثبت خاصی نسبت به اوون واکارو جوان نداشتم. درست است که او بسیار جوان است و هنوز نمی‌توانیم انتظار کار بزرگ به عنوان یک بازیگر از او داشته باشیم، و در چند لحظه نشانه‌هایی از استعداد از خود نشان می‌دهد، اما فعلاً بیشتر از آن نیست. الی راث کارگردانی نیست که من به‌خصوص دوست داشته باشم. او بیشتر بر روی فیلم‌های ترسناک متمرکز است و کسی نیست که من برای فیلمی مانند این زیاد روی او حساب کنم. به طرز تعجب‌آوری، کارگردان این کار را با مهارت و قابلیت معقولی انجام داد. فیلم عکاسی فوق‌العاده‌ای دارد که به‌خوبی بر اساس جلوه‌های ویژه با کیفیت خوب و طراحی خوب دکورها و لباس‌ها بنا شده است. جلوه‌ها هم واقعاً خوب هستند. من به‌ویژه صحنه‌ای را دوست داشتم که شخصیت‌ها با ستاره‌ها و سیارات در باغ خانه بازی می‌کنند و صحنه ابتدایی فیلم که ما را جلب و جذب می‌کند. آهنگ‌سازی نیز بسیار کمک می‌کند، با ملودی‌های خوبی که به فیلم اضافه می‌شوند بدون اینکه توجه ما را سرقت کنند. با این حال، همه چیز خوب نیست. کار ویرایش کمی کمبود دارد، برخی صحنه‌ها می‌توانستند کمی کوتاه‌تر باشند. ریتم نیز مشکلاتی دارد: بعد از یک آغاز عالی و پیش از یک پایان عالی، فیلم دارای یک بخش میانی است که چندان جالب نیست و چند شخصیت نیز به‌خوبی استفاده نشده‌اند، از جمله شرور داستان که انگیزه‌ها و رفتارهای او، به کمترین حالت کلیشه‌ای و بدون هیچ‌گونه جذابیت هستند و در طول فیلم، چند صحنه نگران‌کننده (مانند عروسک‌های زنده، برای مثال) وجود دارد که به نظر نمی‌رسد در فیلم درست قرار داشته باشند.