فیلم The Dirt 2019

یکی از سرگرم‌کننده‌ترین بیوگرافی‌های موسیقی که تا به حال ساخته شده است (اما همچنین ناپسندترین) این فیلم که در سال ۲۰۱۹ منتشر شده، داستان زندگی گروه Mötley Crüe را از آغاز فعالیت‌شان در اوایل دهه ۸۰ تا اواسط دهه ۹۰ روایت می‌کند. این گروه به همراه Guns N' Roses، از بهترین‌های هوی متال دهه ۸۰ بودند. آن‌ها به خاطر شیطنت‌های کودکانه و افراطی خود شهرت داشتند...

یکی از سرگرم‌کننده‌ترین بیوگرافی‌های موسیقی که تا به حال ساخته شده است (اما همچنین ناپسندترین) این فیلم که در سال ۲۰۱۹ منتشر شده، داستان زندگی گروه Mötley Crüe را از آغاز فعالیت‌شان در اوایل دهه ۸۰ تا اواسط دهه ۹۰ روایت می‌کند. این گروه به همراه Guns N' Roses، از بهترین‌های هوی متال دهه ۸۰ بودند. آن‌ها به خاطر شیطنت‌های کودکانه و افراطی خود شهرت داشتند و فیلم از همان ابتدا این موضوع را با صحنه‌ای نامطلوب در یک مهمانی نشان می‌دهد. همچنین یک صحنه amusing در کنار استخر وجود دارد که با تلاش مضحک اوزی برای اثبات "دیوانه" بودنش، به شدت ناخوشایند می‌شود (من داستان کنجکاوکننده آن را سال‌ها پیش شنیده بودم و بنابراین آماده‌اش بودم). اگر می‌توانید این موارد را تحمل کنید، این فیلم یکی از بهترین بیوگرافی‌های گروه‌ها در سینما است؛ به‌ویژه اگر به موسیقی Crüe علاقه‌مند باشید. فیلم حس طنز دارد و شامل کمی پارودی است؛ سرگرم‌کننده، پویا، تحریک‌آمیز و گاهی نامطبوع، اما همچنین دراماتیک و حتی احساسی، به‌ویژه در عمل آخر. یکی از نکات مثبت این است که بیشتر شخصیت‌ها دارای یک خط داستانی هستند که در آن از اشتباهات خود درس می‌گیرند و بالغ می‌شوند. این فیلم بر اساس خودزندگی‌نامه درامر گروه، تامی لی، با عنوان "The Dirt: Confessions of the World's Most Notorious Rock Band" و همچنین بیوگرافی‌های دیگر اعضای گروه ساخته شده است. بنابراین، با وجود اینکه در جاهایی حس اغراق‌آمیز دارد، وقایع واقعاً اتفاق افتاده‌اند و تنها به‌طور جزئی برای اثر دراماتیک تغییر کرده‌اند. بهترین روش برای ارزیابی یک بیوگرافی، مقایسه آن با دیگر بیوگرافی‌ها، از جمله آثار داستانی که به‌طور آزاد بر اساس شخصیت‌های واقعی ساخته شده‌اند، مانند "Rock Star" (۲۰۰۱) و "The Rose" (۱۹۷۹) است. با اینکه این دو فیلم هم خوب هستند، اما "The Dirt" به‌طور کلی سرگرم‌کننده‌تر است. همچنین از "Walk the Line" (۲۰۰۵)، "The Doors" (۱۹۹۱) و "The Perfect Age of Rock ‘n’ Roll" (۲۰۰۹) و "Eddie and the Cruisers" (۱۹۸۳) و "The Runaways" (۲۰۱۰) نیز برتر است. می‌توانم آن را در سطح "Coal Miner’s Daughter" (۱۹۸۰) قرار دهم، اما به‌دلیل تفاوت‌های زیاد در سبک موسیقی و زیر فرهنگ، بسیار متفاوت است. از نظر محتوا، نزدیک‌ترین فیلم‌ها به "Rock Star"، "The Runaways" و "The Perfect Age of Rock ‘n’ Roll" هستند، اما از آن‌ها سرگرم‌کننده‌تر است. داگلاس بوث در نقش نیکی سی‌کس، رهبر/بیسیست/ترانه‌سرای گروه بسیار convincing است و ماشین گان کلی نیز در نقش تامی لی، شخصیت‌های پرشور و مهربان، موثر است. ایوان رئون نیز در نقش میک مارز، گیتاریست بالغ‌تر و آرام‌تر، خوب عمل کرده است. متاسفانه، دانیل وببر از نظر ظاهری به خواننده وینس نیل شبیه نیست، اما در دیگر جنبه‌ها موثر است. فیلم دارای زمان ۱ ساعت و ۴۷ دقیقه است و در لس آنجلس و نیو اورلئان فیلم‌برداری شده است. امتیاز: A