فیلم Promising Young Woman 2020

"زن جوان امیدوار" تجربه‌ای ناراحت‌کننده است، اما به بهترین شکل ممکن. این فیلم در هر معنای کلمه یک تغییر دهنده بازی است و من این واژه را به سادگی به کار نمی‌برم. این یک تریلر A+ است که از پرداختن به مسائل واقعی که باید مورد بررسی قرار گیرند، ابایی ندارد. نه تنها از نظر داستان، بازیگری و جنبه‌های فنی موفق است، بلکه به عنوان...

"زن جوان امیدوار" تجربه‌ای ناراحت‌کننده است، اما به بهترین شکل ممکن. این فیلم در هر معنای کلمه یک تغییر دهنده بازی است و من این واژه را به سادگی به کار نمی‌برم. این یک تریلر A+ است که از پرداختن به مسائل واقعی که باید مورد بررسی قرار گیرند، ابایی ندارد. نه تنها از نظر داستان، بازیگری و جنبه‌های فنی موفق است، بلکه به عنوان یک تفسیر اجتماعی نیز می‌درخشد و بدون اینکه به صراحت بخواهد تغییر را طلب می‌کند. این فیلم ممکن است برای همه جذاب نباشد - هدفش به هم زدن آرامش است - اما این هیچ چیزی در مقایسه با شیوه‌ای که بسیاری از زنان در سراسر جهان روزانه توسط مردان مورد آزار قرار می‌گیرند، نیست و اگر از این مسئله ناراحت هستید، باید ایستاده و اعتراض کنید. از زمان جشنواره ساندنس 2020، هر کسی که "زن جوان امیدوار" را دیده هرگز از صحبت درباره آن دست نکشیده است. از پیش‌بینی‌های اولیه اسکار تا جایگاه تضمینی در فهرست‌های برتر، نخستین فیلم کارگردانی امیرالد فنل به وضوح بر هر بیننده‌ای تأثیر گذاشته است. من نیز موفق شدم تا از لو رفتن داستان دور بمانم و به تصاویر، کلیپ‌ها و تریلرها توجهی نکنم. درست قبل از شروع فیلم، تنها چیزی که درباره آن می‌دانستم این بود که داستانی انتقامی دارد. نمی‌دانستم که چه چیزی قهرمان داستان را به این مسیر می‌کشاند یا چه نوع انتقامی قرار است شاهد باشم. به همین دلیل از مقدار زیادی از خلاصه‌های به‌ظاهر بدون اسپویل در وب‌سایت‌های معروف شگفت‌زده شدم که بسیاری از انگیزه‌های شخصیت و کلیت داستان را فاش می‌کنند. من نمی‌خواهم همین کار را انجام دهم، اما اگر هنوز فیلم را ندیده‌اید، حواستان به این خلاصه‌ها باشد. برای پردازش این فیلم به یک شب خوب خواب نیاز داشتم. فیلمنامه فنل شامل لحظات تأثیرگذاری است که مرا در مورد آنچه که دوست داشتم و آنچه که چندان مورد پسندم نبود، سردرگم کرد، بنابراین منتظر شدم تا افکارم آرام بگیرد قبل از اینکه این نقد را بنویسم. خوشبختانه، در اکثر موارد در سمت مثبت قرار دارم، بیشتر مرتبط با شخصیت کری مولیگان، کاسی. مقایسه‌های زیادی با نسخه‌های اخیر آرتور فلک در "جوکر" انجام شده است. در حالی که می‌فهمم این مقایسه‌ها از کجا می‌آیند، اما این دو شخصیت نمی‌توانند بیشتر از هم متفاوت باشند. هر دو داستان به رفتارهای غیرقابل قبول جامعه ما واکنش نشان می‌دهند، اما قهرمانان راهی بسیار متفاوت را دنبال می‌کنند. یکی از بهترین مثال‌ها، نمایش خشونت در هر دو فیلم است. تماشاگران با توسعه این موضوع در "زن جوان امیدوار" شگفت‌زده خواهند شد، برعکس قتل‌های به‌طور واضح در فیلم‌های کامیک. فیلم فنل پیامی قانع‌کننده و روشنگر درباره نظر جامعه به اتهامات تجاوز و توانایی مردان برای فرار از این موقعیت‌های مشکل‌ساز را منتقل می‌کند. از "زن نباید مشروب می‌نوشید" تا "آنها جوان و ساده‌لوح بودند"، این بهانه‌های مضحک - و هزاران مورد دیگر - عمیقاً در ذهنیت جامعه ما جای دارد. افراد تمایل دارند که یک وضعیت مشابه را بسته به اینکه چه کسی درگیر است، متفاوت قضاوت کنند: مردان، زنان، دگرباشان، سفیدپوستان، سیاه‌پوستان، اعضای خانواده، بیگانگان... فیلمنامه فوق‌العاده هوشمند فنل این ایده را به طرز درخشانی توسعه می‌دهد که هرگز از جذابیت فوق‌العاده آن کاسته نمی‌شود. عدم وجود صحنه‌های توضیحی تنبل، هر دیالوگ را ارتقا می‌دهد و فضایی واقعی و اصیل به آن می‌بخشد. هر اطلاعاتی که درباره گذشته یک شخصیت خاص یا یک افشای مرتبط با داستان وجود دارد، هرگز با هدف توضیح جزئیات برای تماشاگران فیلمبرداری نمی‌شود، بلکه به‌عنوان یک پیشرفت طبیعی در داستان ارائه می‌شود. این روش داستان‌گویی در طول زمان فیلم به‌طور مؤثری جذاب است و به یک عمل سوم به‌شدت تأثیرگذار منتهی می‌شود. یک بار دیگر، بدون لو دادن چیزی، "زن جوان امیدوار" یکی از غیرقابل پیش‌بینی‌ترین فیلم‌هایی است که من در چند سال اخیر دیده‌ام. هر بار که فکر کردم بالاخره متوجه شده‌ام داستان به کجا می‌رود، با یک چرخش شدید روبرو شدم. کاسی یک قهرمان به‌خوبی توسعه‌یافته است که نوعی سفر قهرمانانه را تجربه می‌کند، اما واقعاً ویژگی‌هایی که تماشاگران معمولاً با این نوع شخصیت‌ها مرتبط می‌دانند را ندارد. همانطور که قبلاً اشاره کردم، من بیش از بیست و چهار ساعت به زمان نیاز داشتم تا تفسیر کنم و تصمیم بگیرم که کدام اعمال شخصیت را واقعاً تأیید می‌کنم و کدام فراتر از مرز عقل است. با وجود اینکه کاسی انگیزه‌هایی عاطفی و قانع‌کننده دارد، برخی از اعمال او نباید به‌عنوان چیزی که زنان باید انجام دهند، در نظر گرفته شوند. فنل به پیام‌هایی که سعی در انتقال آن‌ها دارد، بسیار اهمیت می‌دهد، اما عدم تعادل لحن نامنظم به این وظیفه خاص آسیب می‌زند. برای جلوگیری از سوءتفاهم احتمالی، این فیلم در برخی نقاط واقعاً خنده‌دار است، اما انتقال بین صحنه‌های شاد و طنزآمیز و لحظات دراماتیک و عاطفی از نظر کمال دور است. در کنار دقایق پایانی بسیار تقسیم کننده فیلم، این‌ها مشکلات اصلی من هستند. می‌توانستم به چند صحنه مربوط به انتقام کاسی نگاهی انتقادی بیندازم، اما واقعاً این‌ها آنقدر ناچیز و بی‌اهمیت هستند که نه می‌خواهم و نه نیازی به این کار دارم. با این حال، دوست داشتم یک صحنه ببینم که در آن چیزها طبق برنامه قهرمان پیش نرود. از استفاده از رنگ‌های روشن و رنگین کمانی - که از صفحه نمایش بیرون می‌زنند - تا تنوع‌های جالب و عجیب آهنگ‌های پاپ معروف، داستان کاسی با طراحی تولید فوق‌العاده (مایکل پری)، ویرایش بی‌نظیر (فردریک توروال) و موسیقی متن نه چندان ظریف (آهنگ‌سازی آنتونی ویلیس) همراه است. هر جنبه فنی نقش حیاتی ایفا می‌کند، از جمله طراحی لباس عالی (نانسی استاینر) و کار آرایشی. حتی انتخاب بازیگران که معمولاً "مردان خوب" را ایفا می‌کنند، هدف مهمی دارد تا به تماشاگران هشدار دهد که افراد خطرناک همیشه به شکل خطرناک به نظر نمی‌رسند. با این حال، فنل و بنجامین کراچون (مدیر فیلم‌برداری) بهترین را برای پایان نگه می‌دارند. یک برداشت به شدت شوک‌آور و فراموش‌نشدنی به مدت دو و نیم دقیقه، هر بیننده‌ای را شگفت‌زده و به تحسین وا می‌دارد به خاطر چنین صحنه چالش‌برانگیزی برای فیلم‌برداری. نمی‌توانم با کلمات بیان کنم که چقدر بر تجربه من از زمان باقی‌مانده بعد از این لحظه خاص تأثیر گذاشت. این یک فیلم به‌خوبی فیلم‌برداری شده است، شک نکنید. هر زاویه دوربین هدفی دارد و همچنین طول هر شات. فنل یکی از بهترین کارگردانی‌های تازه‌کار را که تاکنون دیده‌ام ارائه می‌دهد. داستان‌گویی جذاب و دیدگاه واضح او از جمله ویژگی‌هایی است که امیدوارم هرگز آن‌ها را از دست ندهد. این یک داستان به شدت پرخطر است که فنل هرگز از آن دست نکشید و شایسته تقدیر و تشکر است. می‌توانم درباره همه چیز و همه کس صحبت کنم، اما در نهایت، کری مولیگان مهم‌ترین عنصر غیر فنی کل پروژه است. تعداد کمی از بازیگران می‌توانند این نقش را به خوبی او ایفا کنند. واقعاً او ممکن است تنها بازیگری باشد که می‌تواند کاسی را به جایی ببرد که فنل واقعا می‌خواست. از حالت‌های صورت سرگرم‌کننده و دیالوگ‌های خنده‌دار او گرفته تا صحنه‌های عاطفی و ویران‌کننده‌ای که کاسی از آن‌ها عبور می‌کند، مولیگان تعهدی شگفت‌انگیز را به یکی از بهترین، اگر نه بهترین، عملکردهای حرفه‌اش نشان می‌دهد. اگر برخی از تماشاگران فکر نمی‌کنند نمایش او خاص بوده است، به یاد بیاورید که همان دو و نیم دقیقه‌ای که در بالا ذکر کردم؟ او تمام آن را اجرا کرد، اما این تنها یکی از چندین دلیلی است که چرا او برای هر مراسمی نامزد خواهد شد. "زن جوان امیدوار" یکی از بهترین کارگردانی‌های تازه‌کار است که تاکنون دیده‌ام. امیرالد فنل داستانی جذاب و غیرقابل پیش‌بینی ارائه می‌دهد که به طرز تحسین‌برانگیزی زیرژانر انتقام (تجاوز) را با رویکردی درخشان به رفتارهای مطیع و جانب‌دارانه جامعه ما در این وضعیت‌های حساس به چالش می‌کشد. با وجود برخی عدم تعادل‌های لحن، داستان‌گویی شگفت‌انگیز و جذاب هیچ‌کس را بی‌تفاوت نمی‌گذارد، به‌خصوص در طول عمل سوم بی‌رحمانه شوک‌آور. از انتخاب‌های عجیب آهنگ‌های پاپ گرفته تا ظاهر رنگارنگ فیلم، از ویرایش بی‌نظیر و عکاسی قدرتمند، هر جنبه فنی تأثیر غیرقابل انکاری بر موفقیت فیلم دارد، از جمله انتخاب‌های هوشمندانه بازیگران. کری مولیگان توانایی دارد که هم بسیار تهدیدآمیز و هم بسیار خنده‌دار باشد و تفسیر بهترین دوران حرفه‌ای خود را از یک قهرمان به‌خوبی توسعه‌یافته با انگیزه‌های عاطفی و همچنین داستانی خطرناک ارائه دهد که ممکن است پیام اشتباهی برای برخی تماشاگران منتقل کند. ده دقیقه پایانی... خوب، باید خودتان آن را ببینید. جایگاهی خوب در فهرست ده‌تایی من. امتیاز: A- هنوز مطمئن نیستم که چه نظری درباره این تریلر انتقامی داشته باشم. گاهی اوقات کمی سنگین است، اما من کری مولیگان را در نقش اصلی دوست داشتم و برخی صحنه‌ها خوب عمل کردند، هرچند یکی از چرخش‌ها را خیلی زود پیش‌بینی کردم. پایان واقعاً تاریک است و حداقل شگفت‌آور بود. فکر نمی‌کنم چندان شایسته برخی از تحسین‌ها باشد (نه به ذکر نامزدی بهترین فیلم) اما هنوز هم ارزش کرایه کردن را دارد. **3.5/5** یکی از بهترین فیلم‌های مستقل سال گذشته. کارگردان تازه‌کار امیرالد فنل بهترین فیلم انتقامی زنانه تمام دوران را خلق کرده است. او همچنین این داستان هوشمندانه و به شدت واقع‌گرایانه را نوشته است. پیچیده‌ترین نقش کری مولیگان تا به امروز. تماشای آن الزامی است. (ببخشید که همه چیز با حروف بزرگ است - کیبورد خراب است) قسمت ناامیدکننده، ساخت و ساز تا پایان است. همچنین نمی‌دانم که تقصیر کیست، اما صحنه‌ای که شخصیت اصلی در برابر درخت گریه می‌کند، ناامیدی را ارائه نمی‌دهد که تنش لازم برای پایان را ایجاد کند. آنچه که به شدت به آن موفق می‌شود، فرض مضحک این است که مست بودن دعوتی برای رابطه جنسی است. و فقط می‌توانم از فیلم به خاطر آن تقدیر کنم، اما داستان‌گویی... کمبود دارد. با نگاهی به گذشته، احساس کردم که پیوند بین دو دوست دوران کودکی زنده نمی‌شود، به دلیل عدم حضور نینا و این نیز به ساخت و ساز پایانی کمک نمی‌کند. برخی ویرایش‌ها از کاسی گریان به کاسی کاملاً کنترل‌شده می‌رود. هیچ برنامه‌ای شکل نمی‌گیرد. هیچ خشم و شاید نه به اندازه کافی دیوانه‌وار. اما نقص‌های آن به حدی نیست که از این فیلم بگذرم، زیرا در موفقیت‌هایش منحصر به فرد است. این چیزی است که باید در دبیرستان‌ها و احتمالاً در دانشگاه‌ها نمایش داده شود، به جای آموزش پرهیز یا کاندوم بر روی موز.