فیلم Wonder Woman 2017

می‌خواهم از پتی جنکینز تشکر کنم که فیلمی از دنیای دی‌سی ساخت که واقعاً زباله نبود. اگر بخواهم کاملاً صادق باشم، من و دو نفر از دوستانم که برای تماشای _زنان شگفت‌انگیز_ به سینما رفتیم، دو ساعت بعد از تماشای فیلم را صرف بحث در مورد مشکلات مختلف فیلم کردیم، اما در یک چیز همگی توافق داشتیم: ما هنوز این فیلم را دوست داشتیم. شاید این فقط...

می‌خواهم از پتی جنکینز تشکر کنم که فیلمی از دنیای دی‌سی ساخت که واقعاً زباله نبود. اگر بخواهم کاملاً صادق باشم، من و دو نفر از دوستانم که برای تماشای _زنان شگفت‌انگیز_ به سینما رفتیم، دو ساعت بعد از تماشای فیلم را صرف بحث در مورد مشکلات مختلف فیلم کردیم، اما در یک چیز همگی توافق داشتیم: ما هنوز این فیلم را دوست داشتیم. شاید این فقط به خاطر مقایسه با فیلم‌های دیگر باشد، اما من واقعاً از _زنان شگفت‌انگیز_ لذت بردم و excited هستم که دوباره به سینما بروم و حداقل یک بار دیگر آن را تماشا کنم. این اولین باری است که از زمان _شوالیه تاریکی برمی‌خیزد_ چنین چیزی را درباره یک فیلم دی‌سی می‌گویم. **امتیاز نهایی: ★★★½ - به شدت توصیه می‌کنم زمان بگذارید.** این فیلم داستان منشاء دیانا پرینس/زنان شگفت‌انگیز (گل گدوت) را روایت می‌کند، که سال گذشته در _بتمن در برابر سوپرمن_ معرفی شد. او در تمسکیرا، جزیره مخفی جایی که زنان جنگجوی قدرتمند به نام آمازون‌ها زندگی می‌کنند، به دنیا می‌آید و تربیت می‌شود. یک روز، استیو ترور (کریس پاین)، یک جاسوس آمریکایی در جنگ جهانی اول، در سواحل تمسکیرا سقوط می‌کند و دیانا او را نجات می‌دهد. آن دو تصمیم می‌گیرند تا آرس، خدای جنگ، و آلمانی‌ها که در حال توسعه نوعی گاز خردل بسیار کشنده هستند، را شکست دهند. صحنه‌های اکشن فوق‌العاده‌ای در این فیلم وجود دارد، به ویژه از گل گدوت. دیدن او که به تنهایی به خط مقدم آلمان حمله می‌کند و متحدان را به مبارزه با خود تشویق می‌کند، شگفت‌انگیز است. گل گدوت از لندا کارتر افسانه‌ای عبور کرده و این نقش را به خود اختصاص می‌دهد. او شیمی فوق‌العاده‌ای با پاین دارد. آن‌ها در این فیلم کاملاً برابر هستند. دیدن اینکه قهرمان زن در یک فیلم ابرقهرمانی تنها عشق نیست، تازگی دارد. تنها نقطه ضعف فیلم، شرورهای بی‌خاصیت آن هستند. امیدوارم زنان شگفت‌انگیز در فیلم‌های آینده با دشمنان formidable‌تری روبرو شود. **دی‌سی به... بانت می‌زند. اما در مقایسه با شکست‌ها، یک بانت به نظر چشمگیر می‌آید.** زنان شگفت‌انگیز برخی از مواردی را داشت که به نفعش بود - مواردی که سایر فیلم‌های کمیک در آن‌ها دچار مشکل شده بودند. اما همچنین بسیاری از چیزهایی که به ضرر فیلم تمام شد نیز وجود داشت. نتیجه، میانگینی معمولی بین آنچه کار می‌کند و آنچه کار نمی‌کند، است. در حالی که فیلم در دنیای در حال مبارزه دی‌سی فوق‌العاده است، به عنوان یک فیلم مستقل در بهترین حالت متوسط است. داستان منشاء دیانا - اینکه چگونه او به وجود آمد و چگونه یک ابرقهرمان شد - تازگی داشت. این داستان دنیای جنگجویان آمازون را به نمایش گذاشت. این یک داستان منحصر به فرد در دنیای غالباً کلیشه‌ای داستان‌های منشاء ابرقهرمانان است. پتی جنکینز کار خوبی در قالب‌بندی آن انجام داد، اما فکر می‌کنم داستان منشاء شخصیت که به کامیک‌ها برمی‌گردد همیشه در مقایسه با سایر ابرقهرمانان منحصر به فرد بوده است. نتیجه این است که سومین بخش اول فیلم رضایت‌بخش است - با وجود اجراهای کسل‌کننده از گل گدوت و کریس پاین (که هیچ شیمی به عنوان یک زوج نداشتند). اما وقتی از محدوده جزیره خارج می‌شویم و وارد دنیای واقعی می‌شویم، فیلم به یک بازی ناامیدکننده تبدیل می‌شود. لندن در جنگ جهانی اول (درست است، جنگ جهانی اول، نه جنگ جهانی دوم. دلیل تغییر در محیط هرگز مشخص نیست) به گونه‌ای به تصویر کشیده می‌شود که تقریباً حواس‌پرت‌کن است. بله، جهان سفیدپوست نیست؛ تنوع وجود دارد - و این یک چیز فوق‌العاده است. اما نسخه دی‌سی از "کماندوهای هوادار کاپیتان آمریکا" شامل یک عرب و یک بومی آمریکایی است. تنوع به خاطر تنوع می‌تواند حواس‌پرت‌کن باشد - به ویژه زمانی که با سیمون پگ کم‌هزینه‌ای که تنها کارکردش یک تک‌تیرانداز مرگبار است که هرگز سلاح خود را شلیک نمی‌کند، ترکیب شود (که در یک مأموریت فوق محرمانه در پشت خطوط دشمن چندان مفید نیست). به نظر می‌رسد که فیلم تمام این مشکلات داستانی غیرضروری را به شما یادآوری می‌کند تا به شما یادآوری کند که این یک فیلم ابرقهرمانی است و هیچ‌گاه مهم نیست که انسان‌های فانی چه قدر شکست می‌خورند، زیرا ابرقهرمان روز را نجات می‌دهد. دیالوگ‌ها گاهی کلیشه‌ای می‌شوند و تم نهایی فیلم - یکی از عشق که بر همه چیز غلبه می‌کند و اینکه به طور کلی، بشریت خوب است - در نوع خود به شکل آماتوری خنده‌دار است. اما آنچه فیلم در محتوا و فیلمنامه کم دارد، در جنبه‌های بصری جبران می‌شود. من صحنه‌های اکشن را بسیار سرگرم‌کننده یافتم. صحنه‌های مبارزه با "استایل مترو" به نظر در فیلمی درباره خدایان ابرقهرمان در خانه خود قرار دارند. فریز فریم‌ها نیز به خوبی عمل کردند - زیرا صحنه‌های مبارزه فریز شدند در حالت‌های ابرقهرمان افراطی که به ریشه‌های کامیک‌ها اشاره داشتند. مواجهه نهایی بین زنان شگفت‌انگیز و آرس - هرچند کمی طولانی شد - به خوبی انجام شد و یکی از معدود اوج‌های فیلم‌های ابرقهرمانی بود که واقعاً تأثیرگذار بود. در حالی که جنبه‌های فیلم به شدت شبیه (جهنم! یکسان!) به _کاپیتان آمریکا: اولین انتقام‌جو_ بود، من واقعاً برای فیلم‌سازان احساس شرمندگی کردم. اما همچنین با این فکر بیرون آمدم که این فیلم باید همان چیزی می‌بود که کاپیتان آمریکا باید می‌شد. این فیلم در جاهایی موفق شد که کاپیتان آمریکا به طرز وحشتناکی شکست خورد. این فیلم یک سرگرمی است - سرگرمی خالص و لذت‌بخش. در این زمینه، موفق و موفقیت‌آمیز است. اما به عنوان یک اثر هنری سینمایی، با وجود حفره‌های داستانی زیاد، ناهماهنگی‌های فیلمنامه، کلیشه‌ها و بازیگری متوسط، زمین می‌خورد. زنان شگفت‌انگیز یک فیلم مهم برای هر دو دنیای دی‌سی و تابستان ۲۰۱۷ خواهد بود. اما فاقد جادو و قدرت ماندگاری است که به آثار نولان و دانر در فیلم‌های کامیک‌های دی‌سی مربوط می‌شود. من از به تصویر کشیدن افسانه یونانی/آمازونی خوشم آمد؛ از صحنه‌ای که کریس پاین برهنه است؛ از صحنه‌ای که زنان شگفت‌انگیز تانک را برمی‌گرداند؛ و از صحنه رقص پس از نبرد با او و استیو ترور، و همین. این فیلم می‌تواند به عنوان یک فیلم تلویزیونی ملودراماتیک و متوسط اشتباه گرفته شود. از نظر بصری، کمتر از هر یک از دیگر فیلم‌های جدید دی‌سی جالب است؛ هرگز فکر نمی‌کردم دلم برای حس زک اسنایدر تنگ شود، اما در این فیلم واقعاً دلم برایش تنگ شد. از نظر داستانی، ممکن است یک قدم بالاتر از بقیه دنیای دی‌سی باشد، اما هنوز هم به سختی می‌تواند با بدترین فیلم‌های مارول رقابت کند. گل گدوت نمی‌تواند بازی کند و کریس پاین نمی‌توانست دیالوگ‌های clunky را به طرز غیرمنطقی بیان کند. زنان شگفت‌انگیز قابل تحمل است. این بیشتر از آن چیزی است که می‌توان در مورد دیگر فیلم‌های جدید دی‌سی گفت، اما این یک تعریف نیست. من از این فیلم کاملاً لذت بردم. وقتی فهمیدم که زک اسنایدر در آن دخیل است، نگران شدم چون او اخیراً جنایاتی مانند _بتمن در برابر سوپرمن_ را نوشته است و مطمئناً داستان واقعاً ضعیف‌ترین بخش فیلم است. یک داستان/فیلمنامه غیرقابل فهم و غیرمعقول هالیوودی که بهتر است هنگام تماشای آن مغزتان را خاموش کنید. با این حال، این فیلم با جلوه‌های ویژه خنک و به طرز شگفت‌آوری با شخصیت‌های قابل توجه جبران می‌کند. این قطعاً فیلمی است که برای جلوه‌های ویژه آن تماشا می‌کنید. خوب، اگر شما یک نوجوان مرد هستید، ممکن است همچنین بخواهید برای تماشای گل گدوت که حتماً جذاب است تماشا کنید (باید اعتراف کنم که او واقعاً جذاب است). نمی‌توان چیز زیادی در مورد داستان گفت. دختر داغ آمازونی ما متوجه می‌شود که جنگی در حال وقوع است و به دنبال توقف آن می‌رود. از آنجایی که او به شدت تحت حفاظت سرپرست خود قرار داشته، در مورد زندگی خارج از جزیره کوچک خود بی‌خبر است. به ویژه جنبه‌هایی که مربوط به مردان است. چیزی که لحظات خنده‌دار و همچنین برخی از لحظات شرم‌آور و احمقانه را ایجاد می‌کند. این، تحول تدریجی دیانا که او نه تنها در حال یادگیری در مورد زندگی است بلکه قدرت‌های قابل توجهی نیز کشف می‌کند، یکی از جنبه‌های لذت‌بخش فیلم است. البته این یکی از جنبه‌های احمقانه فیلم نیز هست. چطور ممکن است ملکه آمازون دیانا را این‌قدر نادان درباره همه چیز تربیت کند؟ بخش دیگری که چندان لذت‌بخش نیست، صحنه‌های مضحکی است که بریتانیایی‌ها سعی می‌کنند به هر قیمتی صلح برقرار کنند و همچنین تصویر کلیشه‌ای لودندورف به عنوان یک جنگ طلب دیوانه و خودخواه. این واقعاً احمقانه بود. گمان می‌کنم زک اسنایدر فقط نام را از یک کتاب تاریخ انتخاب کرده بدون اینکه به شخصیت آن توجه کند. عدم احترام و هوش معمولی هالیوود نسبت به هر چیزی خارج از دایره بسیار محدود دانش خودشان. خُب، حداقل دنی هیوستون کار نسبتاً خوبی در نقشی بدی که به او داده شده انجام داد. دیگر بازیگران هم همینطور. من واقعاً گل گدوت را به عنوان زن شگفت‌انگیز دوست داشتم اما با این حال، اگرچه من یک نوجوان نیستم، هنوز هم یک مرد هستم، بنابراین شاید در مورد او جانب‌دار باشم؟ من واقعاً جلوه‌های ویژه را دوست داشتم. درگیری در انتها به لحاظ من فوق‌العاده بود و بقیه هم بد نبود. اما می‌توانست حتی بهتر باشد اگر این‌قدر واضح نبود که آلمانی‌ها عمدتاً بازیگران بی‌کفایتی بودند که منتظر بودند زنان شگفت‌انگیز حرکات ژیمناستیک و توانایی‌های آهسته خود را نشان دهد. بیایید، حتی جلوه‌های ویژه ابرقهرمانی باید حداقل به نوعی "واقعی" به نظر برسند. این فیلم قطعاً به سمت بخش جوانان طراحی شده است. متأسفانه به نظر نمی‌رسد که بداند به کجا می‌خواهد برود. گاهی اوقات تقریباً بزرگسالانه است، گاهی اوقات نوجوانانه و گاهی اوقات به قدری احمقانه و مضحک تلویزیونی است که شما را به فکر می‌اندازد که آیا به دنبال پیش‌نوجوانان است. به هر حال، با وجود نواقصش، من از ۲+ ساعت صرف شده روی این فیلم لذت بردم. به اندازه کافی برای دادن امتیاز ۴ از ۵. **جستجوی شاهزاده آمازونی دیانا - سفر به خودآگاهی!** از بین تمام فیلم‌های ابرقهرمانی، این یکی از مورد انتظارترین‌ها بود. عمدتاً به خاطر تم زنانه‌اش. مردم برای دیدن ابرقهرمان زن انفرادی ناامید بودند. امروز، ما تکنولوژی جلوه‌های بصری فوق‌العاده‌ای داریم که هر چیزی می‌تواند به تصویر کشیده شود. و بازیگری مثل گل گدوت، اوضاع را بهتر می‌کند. بله، این یک فیلم فوق‌العاده بود. داستانی ساده، اما فیلمی خوب ساخته شده. آمازونی‌ها که از بقیه جهان قطع ارتباط دارند، در حال آماده‌سازی برای نبرد در صورت بازگشت آرس هستند. در این سال‌ها هیچ اتفاقی نیفتاده، اما یک روز یک خلبان جنگنده بر روی سواحل جزیره آن‌ها سقوط می‌کند. سپس شاهزاده به سفری با او می‌پردازد تا تهدید آرس را برای همیشه پایان دهد. اما او فقط به جنگ جهانی دوم می‌رسد و آنچه در دنباله آن اتفاق می‌افتد، بقیه فیلم است. چه کسی بهتر از پتی جنکینز می‌توانست این کار را انجام دهد. او به خوبی عمل کرد و همچنین قرار است دنباله را کارگردانی کند. حتی بازیگران پشتیبان نیز خوب بودند. جلوه‌های بصری دی‌سی همیشه در سطح بالایی هستند و این یکی هم همینطور. صحنه‌های اکشن نیز شگفت‌انگیز هستند. تغییرات زیادی در شخصیت وجود دارد، همچنین در همه چیز. اول یک لباس ابرقهرمانی زیبا. و ارتباطاتی مانند پدر دیانا، جزیره، همه به خوبی نوشته شده‌اند. دنیای دی‌سی به تازگی گسترش یافته است. من نمی‌توانم صبر کنم تا 'لیگ عدالت' را ببینم. **۸/۱۰** ***زنان شگفت‌انگیز و کاپیتان استیو ترور سعی در پایان دادن به جنگ جهانی اول دارند*** نزدیک به پایان جنگ جهانی اول، یک جاسوس آمریکایی (کریس پاین) توسط آلمانی‌ها به جزیره مخفی زنان آمازونی که توسط زئوس برای حفاظت از بشریت ایجاد شده، فرار می‌کند. شاهزاده جزیره (گل گدوت) با کاپیتان به کمک پایان دادن به جنگ بزرگ و نابودی آرس برای همیشه می‌پردازد. "زنان شگفت‌انگیز" (۲۰۱۷) سریال تلویزیونی زنان شگفت‌انگیز (۱۹۷۵-۱۹۷۹) را با عناصر "همه چیز آرام در جبهه غربی" (۱۹۷۹)، "دزدان گنج" (۱۹۸۱)، "دوازده کثیف" (۱۹۶۷)، "کاپیتان آمریکا: اولین انتقام‌جو" (۲۰۱۱) و "مرد فولادی" (۲۰۱۳) ترکیب می‌کند. این یک فیلم ابرقهرمانی مدرن خوب ساخته شده و برتری نسبت به "اولین انتقام‌جو" و "مرد فولادی" دارد. صحنه افتتاحیه جزیره بهشت خوب است و بدون اینکه طولانی شود، داستان واقعاً آغاز می‌شود وقتی که کاپیتان استیو ترور و دیانا جزیره را ترک می‌کنند. آن‌ها شیمی فوق‌العاده‌ای دارند و رابطه‌شان به داستان ابعاد انسانی می‌دهد. برخلاف "مرد فولادی"، که در نیمه دوم به ابرموجودات دائماً در حال ضربه زدن به یکدیگر تبدیل می‌شود، "زنان شگفت‌انگیز" با آرامش به زمان می‌دهد و مجموعه‌ای جالب از شخصیت‌ها را معرفی می‌کند. کل بخش میانی عالی است، اما عمل نهایی، همان‌طور که انتظار می‌رفت، به دو ابرموجود در حال ضربه زدن به یکدیگر کاهش می‌یابد. اما حداقل خالقان تلاش کردند که یک وزن اخلاقی برجسته اضافه کنند. فیلم دو ساعت و ۲۱ دقیقه طول می‌کشد. نمره: B من در مورد گل گدوت که نقش دیانا پرینس/زنان شگفت‌انگیز را بر عهده دارد، اشتباه کردم. او بد نبود. سپس این فیلم، فیلم مستقل او، واقعاً تأکید بر توانمندسازی زنانه را به تصویر کشید. واقعاً فیلم خوبی است و گل گدوت بهترین زنان شگفت‌انگیز است. من واقعاً از زنان شگفت‌انگیز لذت بردم بعد از معرفی دیانا در BvS با آن موسیقی فوق‌العاده. از اینکه دیانا نتوانست در مسابقه تیراندازی و دستبندها استیو را به دنیای مردان برگرداند، ناامید شدم. کارگردان پتی جنکینز باید سریال انیمیشن لیگ عدالت را تماشا کرده باشد زیرا دیانا در آن قسمت لباسش را دزدید. من نظرات تماشاگران را خواندم که عمل نهایی را به عنوان یک آسیب‌دیدگی CGI سنگین توصیف کرده بودند، اما دیانا یک نیمه‌خداست که با آرس، خدای جنگ می‌جنگد و قطعاً نمی‌بایست یک مسابقه کشتی‌گیری صبح شنبه را تقلید کنند. سفر با کشتی به جای هواپیمای نامرئی یک فرصت از دست رفته دیگر بود تا به کامیک‌ها وفادار بماند. آب‌های شفابخش تمسکریا خوب بود، اما من دوست داشتم پرتو شفابخش بنفش را - اما کارگردان پتی جنکینز با نظم طبیعی مادر زمین به جلو رفت - بدون سلاح، بدون برق، بدون گوشت/ماهی فقط میوه و سبزیجات، با احترام به الهه برداشت. **۱۰/۱۰** **به طور کلی: زنان شگفت‌انگیز انتظارات بالای طرفداران موجود را برآورده کرده و طرفداران جدیدی را با اکشن شگفت‌انگیز، جلوه‌های بصری فوق‌العاده و شخصیت‌های صادقانه جلب می‌کند.** انتخاب گل گدوت به عنوان زنان شگفت‌انگیز توسط زک اسنایدر یک حرکت هوشمندانه بود که در این فیلم به طور کامل درخشان شد. در حالی که من برای زنان شگفت‌انگیز پتی جنکینز امیدهای بالایی داشتم، انتظار نداشتم که این نوع برتری را داشته باشد! گل گدوت به عنوان دیانا، قدرتمند اما مهربان، بسیار مورد توجه قرار گرفت. جنکینز تعادل بین ظرافت و قدرت را در طول کل فیلم حفظ کرد. صحنه "زمین بی‌مردان" به عنوان یکی از بهترین صحنه‌های اکشن در یک فیلم کامیک به یاد می‌ماند. زنان شگفت‌انگیز پر از سرگرمی، اکشن، زیبایی و معناست که آن را به یک فیلم واقعاً برجسته در اقیانوس روزافزون فیلم‌های کامیک تبدیل می‌کند. خب، آرام باشید... من می‌خواهم به "جدل" در مورد این فیلم بپردازم و نمی‌توانم باور کنم که واقعاً مجبور به نوشتن آن شدم. این واقعاً زنان شگفت‌انگیز است!!!!! من می‌توانم ببینم که _ایکس-مَن_ جنجالی است، چرا که عمدتاً در مورد حقوق مدنی و برابری برای اقلیت‌هاست... اما این دی‌سی کامیکس است. خب، بگذارید این‌طور بگویم... ...من فکر نمی‌کنم که زنان شگفت‌انگیز بزرگ‌ترین شخصیت زن در یک فیلم اکشن یا علمی تخیلی باشد... و من هم یک زن‌ستیز نیستم. "عدم احترام" من به زنان شگفت‌انگیز ناشی از نفرت از شخصیت‌های زن قوی نیست... من فقط فکر می‌کنم سارا کانر (به ویژه در "ترمیناتور: سارا کانر کرونیکل‌ها") قوی‌ترین و بدترین شخصیت زن قوی است که تا به حال بر روی صفحه نقره‌ای یا تلویزیون خانگی شما قرار گرفته است. نه تنها آن، من از اینکه این سریال لغو شد بسیار عصبانی بودم و برای شکر رویش، اگر به دنبال یک الگوی قوی زنانه هستید... باید کسی را داشته باشید که دیسیپلین نظامی سرد و آمادگی برای قربانی کردن زندگی‌اش برای مأموریت را داشته باشد. بیشتر از آن، اما برای ایجاد جنجال بیشتر، من معتقد نیستم که زنان شگفت‌انگیز اولین شخصیت زن قوی در یک فیلم اکشن است. من می‌گویم، الن ریپلی تقریباً به همان اندازه عالی است که سارا کانر است... و چه کسی می‌تواند با بافی فراموش کند، خوب بافی موضوعی حساس است، وقتی از او یاد می‌کنم به بافی از سریال تلویزیونی اشاره می‌کنم نه بافی از فیلم. این‌ها تنها چند نام برای ذکر هستند. و سپس شخصیت‌های کم‌تری وجود دارند که ما از آن‌ها متنفر هستیم اما هنوز قبل از زنان شگفت‌انگیز وجود داشتند... اخیراً "گست برتر" و ماری سو از جنگ ستارگان جدید. پس آرامش خود را حفظ کنید... افرادی که فکر نمی‌کنند زنان شگفت‌انگیز بزرگ‌ترین شخصیت زن است، لزوماً زن‌ستیز نیستند که یک اجندای مردانه را تحمیل کنند... آن‌ها ممکن است فقط از سارا کانر و اکو آگاه باشند. حالا... برمی‌گردیم به زنان شگفت‌انگیز. چرا باید تاریک، واقع‌گرا و خشن باشد؟! واقعاً، من فقط یکی از فیلم‌های بتمن نولان را دوست دارم و... زنان شگفت‌انگیز و سوپرمن و لیگ عدالت بتمن نیستند. من نمی‌خواهم در یک فیلم ابرقهرمانی بنشینم که به دنبال واقع‌گرایی فوق‌العاده است. اگر بخواهم آن را ببینم، یک درام می‌بینم. فقط چند ابرقهرمان وجود دارد که می‌توان با آن‌ها به طور کامل تاریک و خشن بود، بتمن، دردویل، کمان‌دار سبز.... در مورد کمان‌دار سبز، متوجه شده‌اید که او تاریک بود و فلش این‌گونه نبود؟ چرا می‌توانند این را درک کنند اما نه در بخش فیلم؟ آنچه شما در اینجا دارید یک کارگردان است که سعی می‌کند فیلمی از بتمن بسازد با استفاده از زنان شگفت‌انگیز و این کار نمی‌کند. اگر به یک شخصیت زن عملگرای تاریک و خشن نیاز دارم، من قبلاً ترمیناتور و فرانچایز بیگانه را دارم. کارگردان، استودیو و نویسندگان باید بیشتر بر روی ساخت یک فیلم زنان شگفت‌انگیز تمرکز می‌کردند و نه یک فیلم دیگر بتمن... این به همان دلیلی شکست خورد که _بتمن در برابر سوپرمن_ شکست خورد. "زنان شگفت‌انگیز" یک فیلم پیشگامانه بود که دنیای دی‌سی را احیا کرد و هیجان را برای لیگ عدالت دوباره زنده کرد. بازی گل گدوت به عنوان زنان شگفت‌انگیز، هرچند به خاطر مهارت‌های بازیگری‌اش مورد انتقاد قرار گرفت، بصری خیره‌کننده و مناسب نقش بود. محیط جنگ جهانی اول و تعاملات شخصیت‌ها به عمق داستان اضافه کرد و شوخی‌های تند و تیز تجربه کلی را غنی‌تر کرد. صحنه‌های مبارزه هیجان‌انگیز بودند و شخصیت خشن زنان شگفت‌انگیز را به تصویر کشیدند و این فیلم را با وجود هر گونه کاستی در بازیگری به یک تماشای ضروری تبدیل کردند. از سوی دیگر، "زنان شگفت‌انگیز ۱۹۸۴" نتوانست به پای پیشینی خود برسد و دنباله‌ای ناهمگون و ناامیدکننده ارائه داد که از مسیر مشخص شده در دنیای دی‌سی منحرف شد. داستان نامرتب فیلم، کمبود هیجان و شرورهای کم‌عمق، میراثی را که فیلم اول ایجاد کرده بود تضعیف کرد. نحوه کارگردانی داستان و آرک‌های شخصیتی توسط پتی جنکینز ناکافی بود و بینندگان را با تجربه‌ای ضعیف که تحت تأثیر CGI بیش از حد و کمبود محتوا قرار داشت، رها کرد. در نهایت، "زنان شگفت‌انگیز ۱۹۸۴" یک اشتباه در فرانچایز زنان شگفت‌انگیز تلقی شد که نتوانست جادو و جذابیت فیلم اصلی را به تصویر بکشد و طرفداران را با اجرای ناامیدکننده‌اش ناامید کرد. نواقص فیلم سایه‌ای بر هر گونه پتانسیل آن انداخت و بینندگان را به دنبال ادامه‌ای منسجم‌تر و جذاب‌تر از داستان زنان شگفت‌انگیز گذاشت.