فیلم Embrace of the Serpent 2015

فیلمی خوب و کامل که به چندین موضوع به طور همزمان پرداخته است؛ از ویرانی ناشی از تسلط بر فرهنگ‌ها و دانش بومیان در آمریکا گرفته تا مسیر حیاتی چهار انسان مختلف. سیرو گرا به طور هوشمندانه‌ای از سیاه و سفید و مناظر آمازون استفاده کرده است تا سکوت‌های فیلم را پر کند. بازیگران فیلم نیز بسیار خوب هستند، به ویژه دو بازیگر نقش کاراماکاته؛ نیبیا تورس...

فیلمی خوب و کامل که به چندین موضوع به طور همزمان پرداخته است؛ از ویرانی ناشی از تسلط بر فرهنگ‌ها و دانش بومیان در آمریکا گرفته تا مسیر حیاتی چهار انسان مختلف. سیرو گرا به طور هوشمندانه‌ای از سیاه و سفید و مناظر آمازون استفاده کرده است تا سکوت‌های فیلم را پر کند. بازیگران فیلم نیز بسیار خوب هستند، به ویژه دو بازیگر نقش کاراماکاته؛ نیبیا تورس و آنتونیو بولیوار. در هر جهانی، تاریخ بارها تکرار می‌شود. این فیلم یکی از آخرین فیلم‌هایی است که از نامزدهای اسکار ۲۰۱۶ دیدم. این تولید کلمبیایی نماینده کشورش در ۸۸امین جوایز آکادمی آمریکا بود. این فیلم تمام ویژگی‌ها را برای برنده شدن آن جایزه بین‌المللی بزرگ داشت، اما در نهایت به «پسر شائول» باخت. به نظر من، پس از دیدن پنج فیلم نامزد، بدون شک این فیلم برنده واقعی است. این فیلم به طور آزادانه بر اساس وقایع واقعی نوشته شده در یادداشت‌های دو دانشمند در اکتشافاتشان به عمق آمازون شکل گرفته است که به تضاد دو جهان پرداخته است. این فیلم آمازون زیبا را در تصاویری سیاه و سفید به تصویر کشیده و من این موضوع را دوست داشتم زیرا دنیای بیش از ۱۰۰ سال پیش را بازسازی کرده است. اگر این فیلم به رنگ نمایش داده می‌شد، تأثیرش بر تماشاگران به این اندازه نبود. دیدن فیلمی درباره مردم آمازون پس از مدت طولانی واقعاً شگفت‌انگیز است. زیرا قبل از دهه ۸۰ و ۹۰، فیلم‌های زیادی درباره اکتشافات آفریقایی و آمریکای جنوبی ساخته شده بود که با ظهور فیلم‌های کمیک بوکی به سرعت کاهش یافت. بنابراین، بازگشت به دنیای گمشده تجربه‌ای شگفت‌انگیز بود که این فیلم به من هدیه داد و شما نیز نباید آن را از دست بدهید. داستان در نیمه اول دهه ۱۹۰۰ اتفاق می‌افتد و به دو بخش تقسیم می‌شود. در بخش اول، یک دانشمند آلمانی به نام تئو از آخرین جوان زنده‌مانده از قبیله‌اش، کاراماکاته، کمک می‌خواهد تا برای تحقیق علمی به جنگل برود. در بخش دوم، ۴۰ سال بعد، یک دانشمند آمریکایی به نام ایوانز همان نوع جستجو را دنبال می‌کند و دوباره از کاراماکاته‌ی پیر درخواست کمک می‌کند. وقتی کاراماکاته متوجه هدف آن‌ها می‌شود، نگران صلح و ثبات در منطقه می‌شود و اقداماتی را اتخاذ می‌کند. «مورچه‌ها مانند پول هستند. من نه. طعمش بد است.» این فیلم مانند گم‌شده‌ای در ترجمه است. در طول تهاجم به قسمت‌های باقی‌مانده از آمریکای جنوبی در حوضه آمازون در طرف کلمبیا، چگونگی رنج هر دو دنیا بخشی از این روایت است و تصادم فرهنگی یکی از موضوعات اصلی است. بیشتر فیلم در کنار رودخانه‌های اینیریدا و واراپس فیلمبرداری شده است و به ویژه مکان صحنه پایانی بسیار زیبا بود. مفهوم فیلم مشابه «آناکوندا ۲» است، اما هیچ اکشن یا هیجان‌زده‌ای در آن وجود ندارد و به‌ویژه هیچ مار تند و تیزی در عمل نیست. دانشمندان در جستجوی نوع خاصی از گیاهی هستند که مقدس و تحت حفاظت قبیله‌های آمازون به شمار می‌رود. در بخش‌های ابتدایی، فیلم کسل‌کننده بود، زیرا نمی‌دانستم چه انتظاری باید داشته باشم. بنابراین فقط به تماشای آن ادامه دادم. اما در پایان بخش اول، شروع به دوست داشتن آن کردم. زیرا پیچیدگی‌ای که فکر می‌کردم وجود نداشت و این فیلم مانند آن فیلم‌های هنری بدون داستان و موسیقی متن نبود. در پایان تماشایم، بسیار راضی هستم. بازیگران به اندازه حوضه شگفت‌انگیز آمازون فوق‌العاده بودند. از بین همه‌ی آن‌ها، بازیگر «بورگمن» تنها چهره آشنایی برای من بود. این فیلمی قدرتمند است که با کمی سبک مستند ارائه شده است. موضوع اصلی درباره تکرار تاریخ است. اگر در طول زندگی‌تان این تاریخ تکرار شود، به معنی یک فرصت دوباره برای انحراف از مشکلات احتمالی آینده است. بنابراین چگونگی رسیدن به راه‌حل از سوی کسی که اهمیت می‌دهد، داستانی است که این فیلم روایت می‌کند. شخصیت‌های فیلم فوق‌العاده بودند و کاراماکاته به یاد خواهد ماند. داستانی به‌خوبی روایت شده که برای مدت طولانی در دل مردم باقی خواهد ماند. یکی از فیلم‌های نامزد اسکار ۲۰۱۵ که هیچ‌کس نباید آن را از دست بدهد. ۸/۱۰