مستند I Am Bolt 2016

رعد و برقی که از جامائیکا فرود آمد. من او را برای اولین بار در المپیک پکن روی تلویزیون دیدم و سپس در لندن و بعد از آن در ریودوژانیرو. در المپیک پکن فکر می‌کردم که او یک ستاره زودگذر است، اما در المپیک لندن، از گویندگان گرفته تا همه کسانی که با ورزش او آشنا بودند، انتظارات زیادی از او داشتند و او توانست انتظارات...

رعد و برقی که از جامائیکا فرود آمد. من او را برای اولین بار در المپیک پکن روی تلویزیون دیدم و سپس در لندن و بعد از آن در ریودوژانیرو. در المپیک پکن فکر می‌کردم که او یک ستاره زودگذر است، اما در المپیک لندن، از گویندگان گرفته تا همه کسانی که با ورزش او آشنا بودند، انتظارات زیادی از او داشتند و او توانست انتظارات را برآورده کند. در نهایت، در المپیک ریودوژانیرو، برای یک اتفاق تاریخی آماده شدم و این بار نیز برای آخرین بار درخشش خود را نشان داد. من درباره سریع‌ترین مرد زنده، یوسین بولت صحبت می‌کنم. واقعاً خوب است که در این نسل به دنیا آمده‌ایم و شاهد چنین دستاوردهایی هستیم، حتی اگر فقط از طریق تلویزیون. این دونده جامائیکایی مانند رعد و برقی است که در سه المپیک تابستانی گذشته تاریخ جدیدی را رقم زد. در هر المپیک، او سه مدال طلا کسب کرد. حالا او از پیست دور شده و از زندگی عادی خود لذت می‌برد. اما این فیلم بر روی صعود و سلطنت او در تقریباً پانزده سال از دوران حرفه‌ای‌اش تمرکز دارد. همه چیز از مسابقات جوانان در دوران مدرسه آغاز شد و از آن زمان هرگز به عقب نگاه نکرد و رکوردهایی را به جا گذاشت که دیگران به دنبال آن‌ها بودند. به‌ویژه، او هنوز هم رکورد جهانی 100 متر را با زمان 9.58 ثانیه در اختیار دارد. با دیدن دستاوردهایش، ممکن است انتظار داشته باشید که مربی‌اش شبیه شخصیت مربی فیلم «ویپلاش» باشد. اما من با کمال تعجب دیدم که پشت او یک انسان ساده و دوستانش به عنوان مدیرش وجود دارند. من نمی‌دانستم که مستندی درباره او ساخته شده است و فقط یک هفته قبل از تماشای آن از این موضوع مطلع شدم. مستندهای ورزشی خوبی دیده‌ام و بنابراین انتظار داشتم که کلیپ‌های خارق‌العاده و الهام‌بخش ببینم. این فیلم الهام‌بخش است و برای جوانان ورزشکاری که می‌خواهند در زمینه خود بزرگ شوند، خوب است. اما به صداقت بگویم، کمی از این فیلم ناامید شدم. این چیزی نبود که من دنبالش بودم. این بیشتر شبیه یک برنامه واقعیت بود. بنابراین نمی‌توانم تمام تقصیرها را به گردن سازندگان فیلم بیندازم، زیرا من بولت را به عنوان یک ورزشکار می‌شناختم، اما هرگز او را به عنوان یک فرد و شخصیتش نشناخته بودم. او واقعاً فردی شوخ‌طبع است و من واقعاً انتظار نداشتم که چنین باشد. او به شدت برای آنچه که اکنون است، تلاش کرده است، اما در عین حال بسیار سرگرم‌کننده است. او از بازی و زندگی‌اش لذت می‌برد و این نکته‌ای است که اگر او را به عنوان یک ورزشکار بشناسید، بیشتر از او یاد می‌گیرید. به‌ویژه، کلیپی از فیلم درباره یک فیلمبردار که به او برخورد می‌کند، ثابت می‌کند که او فردی بی‌خشونت است. نتوانستم از خنده خودداری کنم و او نیز همین‌طور بود. آن‌ها با برخی از نام‌های بزرگ دیگر ورزش‌ها مصاحبه کردند و همه از دوستی ویژه خود با او و استعدادش صحبت کردند. از اینکه هیچ‌کدام از دوستان نزدیک و هم‌وطنش، کریستوفر هنری گیل، مصاحبه نشده است، واقعاً ناراحت شدم. آن‌ها در یک چیز مشترک هستند، عدد 333. اگر آن‌ها را از ورزش‌هایشان بشناسید، خواهید فهمید که این عدد به چه معناست. یکی از مشکلات اصلی این بود که فیلم به شدت از کلیپ‌ها یا عکس‌های اصلی از زندگی او بی‌نصیب بود. همه چیز در مورد او در پیست به‌خوبی ساماندهی شده بود، اما بقیه موارد به‌طور خاص برای فیلم مانند یک فیلم داستانی فیلم‌برداری شده بود، از جمله مصاحبه‌ها. بنابراین بازسازی آن خاطرات به‌خوبی با داستان ترکیب نشده بود. همچنین، فیلم کمی از مسیر خود خارج شده و تمرکز زیادی بر جنبه‌های غیرورزشی داشت، اما این موضوع خسته‌کننده نبود و تماشای چنین فردی کاملاً لذت‌بخش بود. به همین دلیل، حتی اگر زمان فیلم تقریباً به دو ساعت برسد، احساس خستگی نمی‌کنید. پس از هر پیروزی، او با حالت «رعد و برق» خود جشن می‌گیرد. همان‌طور که نامش و رکوردش نشان می‌دهد، این لحظه تعریف‌کننده‌ای است. ممکن است تعداد مدال‌های جامائیکا در المپیک‌های آینده کاهش یابد زیرا او بازنشسته شده است. اما ملت او همیشه او را به یاد خواهد آورد. این یک فیلم مستند خوب است، اما باید عالی می‌بود. حالا به فکر یک فیلم داستانی هستم و امیدوارم که کسی در آینده نزدیک آن را بسازد. این فیلم را توصیه می‌کنم، اما اگر قبلاً اطلاعات زیادی درباره او دارید، انتظارات خود را پایین نگه‌دارید. اما برای دیگران، این فیلم تأثیر بیشتری خواهد داشت. _7.5/10_