فیلم Alien: Resurrection 1997

**نقد فیلم «تولد دوباره بیگانه»** این فیلم به کارگردانی ژان-پی‌یر ژونه، به فرمول ایمن سری «بیگانه» پایبند است. این بار داستان در یک ایستگاه فضایی با دزدان دریایی فضایی و یک ریپلی کلون‌شده (البته سیگورنی ویور) روایت می‌شود. بله! یک ریپلی کلون‌شده، اما این بار فاقد همدردی انسانی است. میزان خونریزی به طور قابل توجهی افزایش یافته که ترس علمی تخیلی جدی‌تری را به تصویر می‌کشد...

**نقد فیلم «تولد دوباره بیگانه»** این فیلم به کارگردانی ژان-پی‌یر ژونه، به فرمول ایمن سری «بیگانه» پایبند است. این بار داستان در یک ایستگاه فضایی با دزدان دریایی فضایی و یک ریپلی کلون‌شده (البته سیگورنی ویور) روایت می‌شود. بله! یک ریپلی کلون‌شده، اما این بار فاقد همدردی انسانی است. میزان خونریزی به طور قابل توجهی افزایش یافته که ترس علمی تخیلی جدی‌تری را به تصویر می‌کشد و برخی از تصاویر خلق‌شده واقعاً بی‌نظیرند (سکانس آزمایشگاه کلون به شدت فراموش‌نشدنی است). بازیگران برجسته‌ای چون رون پرلمن، مایکل وینکات، برد دوریف، دن هدایه و وینونا رایدر همگی نمایش‌های خوبی ارائه می‌دهند و عکاسی (داریوش خنجی/هفت) و طراحی هنری (استیو کوپر، اندرو نسکورومنی و جان دی‌وایر) نفس‌گیر است. اما در انتهای فیلم، داستان گم می‌شود و به باتلاقی از خودباوری بیش از حد فرو می‌رود، که با تاجی از خارهای یک نوزاد بیگانه آلبینو همراه است. این واقعاً شرم‌آور است. 6.5/10 فیلمی نسبتاً متوسط است، به‌ویژه در مقایسه با قسمت‌های قبلی سری «بیگانه» (حتی «بیگانه 3»). گاهی اوقات داستان بسیار گیج‌کننده می‌شود و هیچ یک از شخصیت‌ها به یاد ماندنی نیستند. برخی از آن‌ها حتی به نوعی کارتونی به نظر می‌رسند. به نظر می‌رسد که این فیلم تلاشی برای کسب درآمد از یک فرانچایز شناخته‌شده است. اگر شما طرفدار این سری هستید یا به دنبال یک فیلم اکشن/ترسناک متوسط برای تماشای دوستانه هستید، تماشای آن توصیه می‌شود. **ترکیبی از سه فیلم اول با چند ایده تازه** دویست سال پس از مرگ ریپلی در فیلم قبلی (سیگورنی ویور)، او به عنوان یک کلون در یک ایستگاه فضایی که همچنین به عنوان یک کشتی بزرگ عمل می‌کند، بیدار می‌شود. دانشمندان در آنجا به آزمایش‌های ژنتیکی بیگانه/انسانی مشغول هستند تا به نوعی سلاح زنده نهایی بسازند. در همین حین، یک کشتی قاچاقچی به ایستگاه می‌آید وقتی که (غافل‌گیرکننده!) بیگانه‌ها از اسارت فرار می‌کنند. وینونا رایدر و رون پرلمن نقش دزدان دریایی فضایی را بازی می‌کنند و دامینیک پینون و مایکل وینکات به عنوان رهبران ایستگاه حضور دارند. برد دوریف نیز به عنوان یک دانشمند در اینجا حضور دارد. «تولد دوباره بیگانه» (1997) چهارمین فیلم این سری است و عناصر سه فیلم قبلی را ترکیب می‌کند و چند چیز جدید به آن اضافه می‌کند. بازیگران متنوع عالی هستند اما من در پایان عمل اول شروع به خسته شدن کردم. خوشبختانه، فیلم با یک سکانس زیرآبی فوق‌العاده که یادآور «ماجرای پوزیدون» (1972) است، جانی دوباره می‌گیرد، هرچند در سطح بالاتری. بازیگران حاشیه‌ای شامل کیم فلاورز به عنوان هیلارد و گری دوردان به عنوان کریستی هستند. اما شما می‌دانید که آن‌ها معادل پیراهن‌های قرمز در «استار ترک» هستند. اگر سه قسمت اول را دیده‌اید، دلیلی برای دیدن این یکی وجود ندارد. به نظر می‌رسد که حال و هوای «همه این‌ها قبلاً دیده شده است» دارد. اما اگر از آن فیلم‌ها لذت می‌برید و به دنبال چیزی مشابه با یک بازیگر جدید هستید، «تولد دوباره بیگانه» برای آنچه که هست خوب انجام شده و یک علمی تخیلی/ترسناک ماهرانه است. منتقدان خانگی خیلی سختگیرانه به آن نگاه کرده‌اند. در حالی که این فیلم از رمز و راز فیلم اول و تنش و ترس مطلق فیلم دوم بی‌بهره است، اما در مقایسه با قسمت سوم نسبتاً کم‌هیجان، جذابیت بیشتری دارد. مدت زمان فیلم یک ساعت و 48 دقیقه است. **نمره: B-/B** **بسیار سرگرم‌کننده!** من انتظار نداشتم «تولد دوباره بیگانه» بهتر از «بیگانه 3» باشد. البته این فیلم 1997 به اندازه «بیگانه» و «بیگانه‌ها» عالی نیست، اما واقعاً نمی‌توانم بگویم که خیلی از آن‌ها فاصله دارد. من واقعاً از آن لذت بردم، اکشن جذاب به همراه یک بازیگر عالی. سیگورنی ویور به عنوان الین ریپلی همیشه لذت‌بخش است و این بار من بیشترین لذت را از بازیگران مکمل این فرانچایز بردم. وینونا رایدر، رون پرلمن، برد دوریف، ری‌مون کروز، گری دوردان و مایکل وینکات همگی لحظات مثبتی دارند. این بهترین فیلم فرانچایز نیست، اما به جرات می‌توان گفت که سرگرم‌کننده‌ترین آن‌ها است. در پایان آخرین فیلم، می‌بینیم که "ریپلی" (سیگورنی ویور) به داخل یک مخزن که به نظر می‌رسد از مواد مذاب پر شده، سقوط می‌کند و نوزادش را در دست دارد - مصمم به اینکه هیچ‌کدام زنده نمانند. خوب، خوشبختانه برای همه، تکنولوژی پیشرفت می‌کند و 200 سال بعد ما به طریقی موفق به کلون کردن او و نوزادش شده‌ایم. برنامه‌های نظامی برای این موجودات قاتل دلیل این است، اما همانطور که می‌دانیم - طبیعت راه خود را پیدا می‌کند و پس از برخی توالی‌های دی‌ان‌ای مشکوک، آن‌ها با دشمنی روبرو می‌شوند که ترکیبی ترسناک از بیگانه و انسان است که می‌تواند تهدیدی برای زمین باشد. این وظیفه اوست، که بیگانه‌ها هنوز او را یکی از خود می‌دانند، و گروهی پراکنده از دزدان دریایی فضایی برای تلاش در راستای متوقف کردن این موجودات و بقا! این فیلم به نوعی انتقادی شوک‌آور از اینکه چگونه علم دولتی، همراه با آرزوهای نظامی می‌تواند به برخی از موجودات زشت منجر شود، ارائه می‌دهد، اما به جز این پیام اخلاقی واضح، بقیه فیلم کاملاً عادی است. دیگر شگفتی برای ما باقی نمانده است؛ ما همه چیز را قبلاً دیده‌ایم و درست مانند آخرین بار، افرادی که بلعیده می‌شوند عمدتاً شایسته سرنوشت خود هستند. وینونا رایدر ("کال") بعداً کمی عجیب‌و‌غریب به داستان اضافه می‌کند، اما در غیر این صورت، این فیلم کاملاً فراموش‌شدنی و علمی تخیلی تولید شده است که با وجود سرعت بالا و برخی جلوه‌های ویژه عالی، چیز جدیدی ارائه نمی‌دهد. من نمی‌توانم باور کنم که چگونه این فرانچایز «بیگانه» در دو جهت توسط همان سمت بحث سیاسی سیاسی‌سازی شده است. من به ریپلی به عنوان نمونه‌ای از یک شخصیت زن قوی که همه او را دوست دارند اشاره کردم و این باعث خشم طرفداران فرهنگ لغو شد. دوست داشتن ریپلی سیاسی درست نیست وقتی که شخصیت‌های زن قوی و بدتری وجود دارند. اما من واقعاً از «تولد دوباره بیگانه» خوشم نیامد و این باعث شد که خشم همان افراد را برانگیزم! بنابراین، به نظر می‌رسد قاعده اصلی این است که شما فقط باید فیلم‌های بد را دوست داشته باشید تا سیاسی درست باشید؟ نمی‌دانم چگونه کار می‌کند. برای کسانی که منطقی هستند، «تولد دوباره بیگانه» افتضاح است. برای شروع، ریپلی قرار است مرده باشد. بازگرداندن او به این شیوه نه تنها توهینی به ما طرفداران است که او را دوست داریم، بلکه به خود ریپلی نیز است. دیدن او به این شکل طعم تلخی در دهانم گذاشت. و هرچند من همیشه و احتمالاً همیشه هر دو وینونا رایدر و رون پرلمن را دوست داشتم و هرچند آن‌ها بهترین کار خود را انجام دادند، اما نمی‌توانستند از یک فیلمنامه وحشتناک و یک پیش‌فرض بد عبور کنند. نمی‌توانید بازیگران را برای این کابوس مقصر بدانید. می‌توانید ببینید که آن‌ها واقعاً در تلاشند تا چیزی از این آشفتگی نجات دهند. در نهایت، باید به این واقعیت برگردید که این یک فیلم «بیگانه» است که هیچ‌کس خواستار آن نبود و داستانی است که هرگز نباید وجود می‌داشت. در سال 1997 این فیلم زباله بود. اما در سال 2018، با توجه به فیلم‌های «بیگانه» که اکنون داریم، هوای تازه‌ای به شمار می‌رود. اما هنوز هم، به آن نمره 97 می‌دهم. دیگر نیازی به توهین به یک فرانچایز برجسته نیست. **با وجود برخی مزایا و تلاش‌های کارگردان و بازیگران، این فیلم ضعیف‌ترین فیلم از مجموعه «بیگانه» است.** این چهارمین فیلم در سری «بیگانه» و آخرین آن برای سال‌ها بود. این فرانچایز با شروع خوبی آغاز شد و به طور مناسبی به سه فیلم توسعه پیدا کرد که با وجود انتقادات و مشکلات، به خوبی کار کرده و همبستگی زیادی به عنوان یک اثر مشترک دارند. متأسفانه، فیلم چهارم به طور کامل با این اتحاد هماهنگ و هماهنگ شکسته است. ژان پیر ژونه کار قوی و خوشایندی را انجام داده است. این یکی از فیلم‌هایی است که کارنامه کارگردانی او را ساخته و آن را به یاد می‌آوریم زمانی که در مورد او صحبت می‌کنیم. و هیچ شکی نیست که او موفق شده است تا از بدتر شدن این فیلم جلوگیری کند و با تلاش زیاد، تیم فنی خود را هماهنگ کرده و یک بازیگر قوی و بسیار باصلاحیت را هدایت کند. سیگورنی ویور با شخصیتی که او را به شهرت رسانده، به فیلم بازمی‌گردد، با وجود تمایل طبیعی‌اش به پذیرش پروژه (بعد از همه، الین ریپلی در فیلم قبلی مرده بود). او خود بدون هیچ‌گونه قهری بیان کرده است که به دلیل دستمزد خوبی که دریافت کرده، با پروژه موافقت کرده است. من او را سرزنش نمی‌کنم. برای یک بازیگر که از شغل‌هایی که به او پیشنهاد می‌شود زندگی می‌کند و هرگز نمی‌داند چه زمانی پیشنهاد جدیدی خواهد آمد، مهم است که فرصت‌های مالی را بپذیرد. و باید صادق باشیم که این بازیگر به کار خود متعهد بود و تمام تلاشش را برای ارائه اجرایی در سطحی که در فیلم‌های قبلی دیده‌ایم، کرد. اما متأسفانه او متریالی با همان کیفیت نداشت. وینونا رایدر که در آن زمان دوره‌ای فوق‌العاده را تجربه می‌کرد، نیز در اینجا حضور دارد و یک کار معقول به ما ارائه می‌دهد، هرچند که بسیار دور از سطح بالای اجرایی است که در دیگر فیلم‌های هم‌عصر خود به دست آورده است. رون پرلمن، که نسبتاً ناشناخته بود، در فرم خوبی است و برد دوریف هم همین‌طور. از نظر فنی، این فیلم به طور صریحی نسبت به پیشینیان خود ضعیف‌تر است و با توجه به اینکه همه این‌ها یک مجموعه باید هماهنگ و همگن باشد، سخت است که مقایسه‌هایی انجام ندهیم. این فیلم به طور خاص بر روی جلوه‌های بصری و ویژه بسیار قوی تکیه دارد که با توجه به سن فیلم و آنچه که قبلاً انجام شده، به طور منطقی اجرا شده است. این فیلم به اندازه پیشینیان خود شگفت‌انگیز نیست و هرگونه نوآوری هم از دست رفته است، اما بد نیست و دیدن آن ارزش دارد. متأسفانه، برای یک فیلم ترسناک با موجوداتی آزاد، صحنه‌های اکشن کم هستند و به نظر می‌رسد که نسخه‌های ضعیف‌تری از آنچه در دیگر فیلم‌ها انجام شده، هستند (به عنوان مثال، این فیلم نیز یک بیگانه را از طریق یک سوراخ می‌کشد، در یک روش بسیار مشابه با آنچه که در فیلم اول اتفاق افتاد). تنش و تعلیق هنوز هم وجود دارد و این فیلم واقعاً ناراحت‌کننده است، که می‌تواند برای برخی افراد ناراحت‌کننده باشد. با این حال، ترس‌های واقعاً مؤثر بسیار کم هستند، حتی اگر این فیلم بصری و خونی‌تر از پیشینیانش باشد. عکاسی عالی به تنظیم همه این موارد به طور منطقی کمک می‌کند. بین مزایا و معایب، آنچه واقعاً نجات‌پذیر نیست، فیلمنامه است. داستانی که ما در این فیلم می‌بینیم، به نظر من، نه تنها ارتباط ضعیفی با فیلم‌های قبلی دارد، بلکه در واقع به آن‌ها تناقض می‌زند. کافی است که شخصیتی را با استفاده از یک ترفند نسبتاً ضعیف به زندگی برگردانید که ما او را با شرافت مرده دیدیم. اگر این فیلم به الین ریپلی نیاز داشت - و واقعاً به او نیاز داشت، او شخصیتی بود که قدرت فیلم‌های قبلی را به آن‌ها داده بود - منطقی‌ترین کار این بود که دنباله‌ای نسازند، بلکه یک پیش‌درآمد یا اسپین‌آفی با داستانی منطقی و معتبر بسازند که با آنچه که قبلاً انجام شده، همخوانی داشته باشد.