فیلم Kiss Me Deadly 1955

دیروز به دنبال یک داستان بودم، امروز به دنبال یک تکه نخ هستم. مایک همر در حال رانندگی در یک بزرگراه تاریک است که ناگهان یک زن بلوند نیمه برهنه او را وادار به توقف می‌کند. این اتفاق همر را به سفری می‌برد که ممکن است عواقب فاجعه‌بار برای همه درگیر داشته باشد. "بوسم تا بمیرم" فیلمی سخت و خشن است که شامل شخصیت‌هایی است که به...

دیروز به دنبال یک داستان بودم، امروز به دنبال یک تکه نخ هستم. مایک همر در حال رانندگی در یک بزرگراه تاریک است که ناگهان یک زن بلوند نیمه برهنه او را وادار به توقف می‌کند. این اتفاق همر را به سفری می‌برد که ممکن است عواقب فاجعه‌بار برای همه درگیر داشته باشد. "بوسم تا بمیرم" فیلمی سخت و خشن است که شامل شخصیت‌هایی است که به شدت غیرقابل تحمل هستند. هیچ‌کس قابل اعتماد نیست و همه در ظاهر به دنبال منافع خود هستند. با به تصویر کشیدن شکنجه، قتل و خشونت، و همچنین یک طرح معمایی فوق‌العاده، درک اینکه چرا این فیلم شهرت زیادی پیدا کرده، کار دشواری نیست. هرچند که محتوای آن خشن است، اما فیلم واقعاً جذاب و دیدنی است. رالف میکر در نقش همر فوق‌العاده است، شخصیتی که هرگز تسلیم نمی‌شود. او مدام زمین می‌خورد، اما دوباره برخاسته و سخت‌تر از قبل ادامه می‌دهد. او تبدیل به مردی می‌شود که ابتدا ضربه می‌زند و سپس سؤال می‌کند. کارگردانی رابرت آلدریچ بی‌نظیر است، کار دوربین به گونه‌ای است که بیننده را به دنیای غیرعادی که همر وارد شده می‌کشاند و ما اغلب فقط از قسمت بالاتنه بدکاران را می‌بینیم تا آنها را به عنوان اراذل بی‌چهره معرفی کند. این نوعی فیلم‌سازی به شدت تهاجمی است که به خوبی استانداردهای یک تریلر را رعایت می‌کند. "بوسم تا بمیرم" از زمان انتشارش بر فیلم‌های دیگر تأثیر گذاشته است، از جمله "مرد بازپس‌گیر" و "داستان عامه‌پسند"، و این تأثیر هنوز هم امروز احساس می‌شود. این فیلم دارای پایانی است که بسیار مورد بحث قرار گرفته (هر دو پایان بازیابی شده و جایگزین در سطوح مختلف کار می‌کنند) و فیلمی است که موضوعات قابل بحث و مناظره را به جا می‌گذارد. اما آنچه که مسلم است این است که این فیلم انفجاری است و به‌عنوان یک کلاسیک جنایی در سبک‌های فیلم نوآر به خوبی تثبیت شده است. 8.5/10