فیلم Mama 2013

مادری به نام «ماما» ممکن است. فیلم «ماما» به کارگردانی آندرس موشیتی و با نویسندگی موشیتی، باربارا موشیتی و نیل کراس ساخته شده است. بازیگران اصلی این فیلم شامل جسیکا چستین، نیکولای کاستر-والدو، مگان چارپنتیر، ایزابل نلیس، دانیل کاش، خاویر بوته و جین موفات هستند. موسیقی این فیلم توسط فرناندو ولازکز ساخته شده و فیلمبرداری آن به عهده آنتونیو ریسترا بوده است. داستان فیلم درباره پدری خودکشی‌خواه...

مادری به نام «ماما» ممکن است. فیلم «ماما» به کارگردانی آندرس موشیتی و با نویسندگی موشیتی، باربارا موشیتی و نیل کراس ساخته شده است. بازیگران اصلی این فیلم شامل جسیکا چستین، نیکولای کاستر-والدو، مگان چارپنتیر، ایزابل نلیس، دانیل کاش، خاویر بوته و جین موفات هستند. موسیقی این فیلم توسط فرناندو ولازکز ساخته شده و فیلمبرداری آن به عهده آنتونیو ریسترا بوده است. داستان فیلم درباره پدری خودکشی‌خواه است که دو دختر کوچک خود را ربوده و به کلبه‌ای در جنگل می‌برد، قصد او کشتن آنهاست. اما پیش از آن‌که بتواند نقشه‌اش را اجرا کند، توسط یک موجود عجیب کشته می‌شود و دو دختر در کلبه تنها می‌مانند. سال‌ها بعد، این دختران در کلبه پیدا می‌شوند و کاملاً وحشی و بی‌خبر از دنیای بیرون هستند. وقتی بالاخره موفق به برقراری ارتباط با آنها می‌شویم، از کسی صحبت می‌کنند که او را «ماما» می‌نامند و به نظر می‌رسد او به دنیای مدرن بازگشته است... آندرس موشیتی ایده خود را که قبلاً در کوتاه‌مدتی با همین نام در سال ۲۰۰۸ ساخته بود، به یک فیلم بلند تبدیل کرده است. این فیلم یک افسانه فراطبیعی است که دارای جوّی اترال و غیر وابسته به ترس‌های ناگهانی یا خون‌ریزی‌های صرف می‌باشد. از زمانی که دختران پیدا می‌شوند و در کلبه در حال جستجو هستند، حس ناخوشایندی در داستان وجود دارد. ما از قبل می‌دانیم که یک روح در کار است زیرا در سکانس ابتدایی نیم‌نگاهی به «ماما» داریم و حالا به یک داستان خوب و میزان مناسبی از ترس و خطر برای والدین جانشین نیاز داریم. و دوباره، «ماما» در بیشتر موارد آنچه را که برای یک شب خوب کنار آتش لازم است، فراهم می‌کند. چستین به‌خوبی نقش یک مادر جوان و ناپخته را ایفا می‌کند و دو دختر، چارپنتیر و نلیس، نیز با نمایش غم و سردرگمی که کودکان در چنین شرایطی احساس می‌کنند، بسیار خوب عمل می‌کنند. واکنش‌های آنها به آنچه که ما نمی‌توانیم ببینیم، از طریق نگاه‌ها یا مکالمات آرام، حالتی ترسناک به داستان می‌دهد. کارگردانی موشیتی بسیار شیک است و او نه تنها بازیگران اصلی را با مهارت هدایت می‌کند، بلکه در طراحی صحنه‌ها نیز خلاقیت نشان می‌دهد. یکی از سکانس‌ها به‌خصوص درخشان است، جایی که چستین در حال انجام کارهای خانه است و دختر کوچک‌تر با «ماما» در اتاق خواب بازی می‌کند. موسیقی متن و نمره نیز به‌خوبی با حال و هوای فیلم هماهنگ است و فیلمبرداری ریسترا رنگ‌های گوتیک را به تصویر می‌کشد. با این حال، «ماما» به دلیل یک اشتباه آزاردهنده که بسیاری از سازندگان فیلم‌های ترسناک مرتکب می‌شوند، به عنوان یک اثر معتبر در این ژانر شناخته نمی‌شود؛ یعنی نمایش بیش از حد از موجود ترسناک. در حدود نیمه فیلم، «ماما» دیگر ترسناک نیست که این واقعاً جای تأسف دارد زیرا جلوه‌های ویژه به‌طور قابل قبولی اجرا شده‌اند. مشکلات دیگری نیز وجود دارد، مانند کاهش نقش کاستر-والدو به یک شخصیت فرعی از نیمه فیلم، یا زیر داستان مربوط به دکتر درایفس که فقط به نظر می‌رسد برای آماده‌سازی است. همچنین، پایان فیلم ممکن است برای برخی بسیار عجیب به نظر برسد. با این وجود، این فیلم برای کسانی که از هیجان‌های مشابه «زنی در سیاه» لذت می‌برند، سینمای خوبی است. در نهایت، «ماما» احساس "ناتمام" بودن دارد، اما طراحی موجودات و بازیگران کودک خوب می‌توانند حس ناتمامی آن را جبران کنند. جسیکا چستین نیز مانند همیشه عملکرد خوبی دارد. امتیاز نهایی: ۳★ - شخصاً به شما توصیه می‌کنم که آن را تماشا کنید.