فیلم A Night at the Roxbury 1998

تبدیل تلاش 1998 برای ساخت فیلمی از برنامه «شنبه شب زنده» بیشتر شبیه به یک مجموعه از اسکیپ‌های کوتاه 81 دقیقه‌ای است که تقریباً به‌طور کامل از خود برنامه گرفته شده است. بنابراین، بیشتر شبیه به تماشای مجموعه‌ای از بهترین اسکیپ‌های این برنامه از دهه 90 است. با این حال، هرچند این فیلم قطعاً خیلی خوب نیست، اما هنوز هم فیلمی نسبتاً قابل قبول است...

تبدیل تلاش 1998 برای ساخت فیلمی از برنامه «شنبه شب زنده» بیشتر شبیه به یک مجموعه از اسکیپ‌های کوتاه 81 دقیقه‌ای است که تقریباً به‌طور کامل از خود برنامه گرفته شده است. بنابراین، بیشتر شبیه به تماشای مجموعه‌ای از بهترین اسکیپ‌های این برنامه از دهه 90 است. با این حال، هرچند این فیلم قطعاً خیلی خوب نیست، اما هنوز هم فیلمی نسبتاً قابل قبول است و با وجود کوتاهی‌اش، صحنه‌های خیلی خنده‌داری با بازی ویل فرل و کریس کاتن دارد که به‌طور قطع یادآور برخی از لحظات خنده‌دار اسکیپ‌های «شنبه شب زنده» است. اما با وجود رده سنی PG-13، این فیلم برای کودکان کوچک یا حتی بیشتر نوجوانان مناسب نیست: شوخی‌های جنسی و زشت به‌طور مکرر وجود دارد و سه صحنه جنسی که به‌طرز گرافیکی اما به‌طور نسبی طنزآمیز نشان داده شده‌اند، واقعاً مرزهای رده سنی PG-13 را زیر پا می‌گذارند. همچنین، برخی استفاده‌های نادر از الفاظ توهین‌آمیز وجود دارد که حداقل یک بار شامل استفاده از کلمه F می‌شود. در نهایت، در ابتدای فیلم یک اشاره بسیار کوتاه و ظریف به مواد مخدر وجود دارد که تنها مخاطبان بزرگتر قادر به درک آن خواهند بود. بنابراین، ممکن است این فیلم کمدی فوق‌العاده‌ای نباشد یا حتی یکی از فیلم‌های به‌یادماندنی نباشد، اما در حین تماشا شما را می‌خنداند. این فیلم را می‌توان در دسته «بهتر از آن چیزی که باید باشد» قرار داد. در بیشتر مواقع در حین تماشا، احساس بی‌تفاوتی نسبت به همه چیز در «یک شب در روکس‌بری» داشتم - نه خوشحال شدم و نه ناراحت. اما در پایان، واقعاً احساس کردم که از آن لذت بردم. احساس می‌کنم باید از آن بدم می‌آمد، اما حقیقتاً عکس این بیشتر درست است. برخی از شوخی‌ها به خوبی کار می‌کنند و برخی دیگر نه - مثلاً آن تکان‌های سر هنگام رقص جالب هستند، اما فیلم به‌طور جدی از آن‌ها بیش از حد استفاده می‌کند. فرض می‌کنم این از اسکیپ «شنبه شب زنده» که این فیلم بر اساس آن ساخته شده، به ارث رسیده است. آهنگ «What Is Love» از هادووی نیز در طول فیلم زیاد شنیده می‌شود، با این حال به نظرم استفاده از آن مناسب بود - به‌طور کلی موسیقی خوب است. ویل فرل و کریس کاتن زوج خوبی را تشکیل می‌دهند و فرل به‌طور جزئی از آن دو برجسته‌تر است - همان‌طور که انتظار می‌رفت. مولی شنون نیز خوب عمل می‌کند، همان‌طور که دن هدای و ریچارد گریکو نیز. همچنین برخی از بازیگران فرعی جالب مانند مایکل کلارک داکن، اما مندس و جنیفر کُولیدج وجود دارند. در کل، نمره‌ام به این فیلم حدود 7 از 10 است، اما در عین حال 7 از 10.