فیلم The DUFF 2015

این فیلم درباره یک دختر باهوش دبیرستانی است که از نظر اجتماعی در میان دیگران جا نمی‌افتد. پس از اینکه متوجه مشکلش می‌شود، تلاش می‌کند تا آنچه را که گم کرده است، به دست آورد. این نوع داستان‌پردازی بسیار رایج است، اما ایده تازه‌ای که بتواند روایت را به سمت توسعه داستان و پایان‌ خوش هدایت کند، برای موفقیت یک فیلم بسیار مهم است. این...

این فیلم درباره یک دختر باهوش دبیرستانی است که از نظر اجتماعی در میان دیگران جا نمی‌افتد. پس از اینکه متوجه مشکلش می‌شود، تلاش می‌کند تا آنچه را که گم کرده است، به دست آورد. این نوع داستان‌پردازی بسیار رایج است، اما ایده تازه‌ای که بتواند روایت را به سمت توسعه داستان و پایان‌ خوش هدایت کند، برای موفقیت یک فیلم بسیار مهم است. این فیلم یکی از آن‌هاست و به نام "DUFF" شناخته می‌شود. فیلم از نظر کیفی بالاتر از متوسط بود. شخصیت‌ها جذاب بودند، هرچند که خاص نبودند. همه چیز لذت‌بخش بود و به معنای واقعی کلمه، این فیلم یک فیلم نوجوان معمولی و کسل‌کننده نبود. کارگردانی خوب بود زیرا فیلمنامه خوب و بر اساس کتابی به همین نام استخراج شده بود. بازیگران خوب بودند و اجراهای زیبایی داشتند و به‌طور رسمی مشخص است که بلا تورن برای نقش‌های دختران بدجنس مناسب است. شخصیت اصلی، بیانکا، بسیار خوب بود. مِی ویتمن برای نقش کمی بزرگ بود، اما به خوبی از عهده‌اش برآمد. این فیلم به دقت به PG13 پرداخته و در این زمینه موفق بوده است. بنابراین بچه‌ها با ذهن‌های بالغ می‌توانند به راحتی آن را تماشا کنند و من هیچ چیز جدی و توهین‌آمیزی در آن نمی‌بینم که آن‌ها را از تماشا دور کند، جز موضوعاتی که فیلم به آن‌ها می‌پردازد. در کل، تماشای آن جذاب بود. امتیاز: 6.5/10 تماشای خوب، قابل تماشا دوباره و می‌توانم آن را توصیه کنم. به این نکته اشاره کنم که دکتر جونگ دلیل اصلی بود که من بالاخره این فیلم را تماشا کردم. احساس می‌کنم او به درستی در این فیلم استفاده نشده بود، اما از دیدن تیلور لاوتنر و بلا تورن که به خوبی نقش‌های منفی را بازی کردند، شگفت‌زده شدم. مِی ویتمن بازیگر فوق‌العاده‌ای است و لزوماً به خاطر جذابیتش شناخته نمی‌شود، اما هرگز فکر نمی‌کردم او هم به عنوان یک "DUFF" شناخته شود؛ اما به نظر می‌رسد این مفهوم نسبی است. این فیلم زمان زیادی را به تمسخر او به خاطر "غیرجذاب" بودن اختصاص می‌دهد. برای انصاف، لحظات بسیار شادی با awkward بودن او وجود دارد که با غیرجذاب بودن تفاوت دارد. این فیلم احساس مشابهی به "جونو"، "سوپر بد" و "ایزی A" دارد که همگی در دسته کمدی‌های اجتماعی دبیرستانی قرار می‌گیرند. در حالی که برخی از بخش‌های فیلم به نظر می‌رسد که به نوشتن اسکیچ برای "چگونه با دروغ پیروز شویم" اختصاص دارد، اما ناامیدکننده نیست.