فیلم Anonymous 2011

این فیلم تاریخی تخیلی به خوبی سرگرم‌کننده است. فقط سعی نکنید که به صحت تاریخ فکر کنید و از داستان لذت ببرید. **این فیلم می‌توانست با کاهش فلش‌بک‌های ناگهانی، کمتر بودن تناقض‌های زمانی و توضیحات دقیق‌تر درباره نظریه‌ای که قصد ارائه دارد، بسیار بهتر باشد.** من قبلاً چیزهای زیادی در مورد این فیلم نوشته‌ام و بارها گفته‌ام که با وجود اینکه من یک تاریخ‌نگار هستم و...

این فیلم تاریخی تخیلی به خوبی سرگرم‌کننده است. فقط سعی نکنید که به صحت تاریخ فکر کنید و از داستان لذت ببرید. **این فیلم می‌توانست با کاهش فلش‌بک‌های ناگهانی، کمتر بودن تناقض‌های زمانی و توضیحات دقیق‌تر درباره نظریه‌ای که قصد ارائه دارد، بسیار بهتر باشد.** من قبلاً چیزهای زیادی در مورد این فیلم نوشته‌ام و بارها گفته‌ام که با وجود اینکه من یک تاریخ‌نگار هستم و به آثار شکسپیر علاقه دارم، اما زبان مادری‌ام انگلیسی نیست (من پرتغالی هستم و به زبان کشور خودم صحبت می‌کنم) و همچنین متخصص یا آشنا به زندگی و آثار این نمایشنامه‌نویس نیستم. بنابراین، قطعاً کسی را ناراحت نخواهم کرد اگر بگویم که تا قبل از دیدن این فیلم و تحقیق برای نوشتن درباره‌اش، نمی‌دانستم که درباره هویت شکسپیر بحث‌هایی وجود دارد. طبیعی است که در مورد تألیف برخی از آثار نویسندگان قدیم تردیدهایی وجود داشته باشد، اما تردید در مورد تمام آثار او کمتر طبیعی است. این فیلم نظریه زیر را مطرح می‌کند: شکسپیر واقعی نه یک خط نوشت و نه توانایی نوشتن داشت. کسی که واقعاً آثار دراماتیک و شعرهایی که به نام او معروف است را نوشته، فردی بوده که به دلایل اجتماعی و سیاسی نمی‌توانسته نام خود را بر روی آن‌ها بگذارد: ارل آکسفورد، یک اشراف‌زاده و درباری. من نمی‌خواهم در مورد صحت یا کذب این نظریه صحبت کنم، افراد بهتری برای این کار وجود دارند. چیزی که می‌توانم بگویم این است که من متقاعد نشدم. اگر آکسفورد به هر دلیلی نمی‌توانست آثار ادبی خود را به نمایش بگذارد، چگونه به عنوان یک نمایشنامه‌نویس و شاعر مشهور شد؟ این منطقی نیست. علاوه بر این، تا به حال برای من شکسپیر نویسنده‌ای بود که نیازی به بحث نداشت. تلاش برای تبدیل او به یک چهره نمایشی دیگر به نظرم چیزی است که فقط با شواهد قاطع می‌توان ادعا کرد و نه تنها شواهدی در این زمینه نداریم، بلکه تعداد زیادی از نادرستی‌های تاریخی و خطاهای تناقض زمانی در فیلم وجود دارد که ما را در مورد نظریه‌ای که ارائه می‌دهد، نگران می‌کند. با این حال، مشکل‌ترین جنبه این فیلم نه تناقض‌ها یا نظریه غیرقابل قبول آن، بلکه فلش‌بک‌ها و فلش‌فورواردهایی است که تقریباً بدون هشدار اتفاق می‌افتند و دنبال کردن داستان را بسیار دشوار می‌کنند. همچنین از نحوه‌ای که فیلم به طور پیش‌فرض فرض می‌کند که تماشاگران با زندگی شکسپیر و دوره تودور آشنا هستند، خوشم نیامد. من خودم می‌دانم، اما مردم نباید قبل از دیدن یک فیلم، کتاب تاریخ انگلیس بخوانند. وقتی نام رولاند امریش را به عنوان کارگردان دیدم، از بدترین‌ها ترسیدم. ترسیدم که چیزی به شدت تخریب شود یا اینکه شاهد نوعی فاجعه باشیم. خوشبختانه، یا شاید هم نه، تنها باید بر فقدان تئاتر گلوب، که کاملاً در آتش سوخته است، عزاداری کنیم. هر کسی که فکر می‌کرد می‌تواند فیلمی بسازد بدون اینکه چیزی را تخریب کند، او را نمی‌شناخت. این فیلم بازیگران فوق‌العاده‌ای دارد و اکثر آن‌ها کار عالی انجام می‌دهند. من به‌ویژه از ریس ایفانس و سباستین آرمستو خوشم آمد، اما راف اسپال، دیوید تیو لیس و جوئلی ریچاردسون هم در نقش‌های خود عالی بودند. ونسا ردگریو نیز کار خوبی انجام داده است، اما اگر اشتباه نکنم، او قبلاً این نقش را در فیلم دیگری بازی کرده بود. از نظر فنی، فیلم به شدت به CGI با کیفیت بالا و مکان‌های فیلمبرداری انتخاب شده با دقت و احتیاط تکیه دارد. به طور کلی، این فیلم به نظر می‌رسد که یک تولید بزرگ است، با تلاش و سرمایه‌گذاری قابل توجهی.