فیلم Creep 2014

فیلم «Creep» با حس پیچیده و ترسناک خود به خوبی مخاطب را می‌شکافد، پس چرا نباید انتظاراتش از هنجار شکنی و لذت‌گرایی توهم‌زا را برآورده کند؟ در نهایت، این فیلم از سازندگان آثار ترسناک و دلهره‌آوری مانند «فعالیت فراطبیعی» و «پاکسازی» نشأت گرفته است. درست است که ژانر فیلم‌های یافت شده به نوعی تبدیل به یک الزام شده، اما در لحظاتی می‌توان حس تمایز و...

فیلم «Creep» با حس پیچیده و ترسناک خود به خوبی مخاطب را می‌شکافد، پس چرا نباید انتظاراتش از هنجار شکنی و لذت‌گرایی توهم‌زا را برآورده کند؟ در نهایت، این فیلم از سازندگان آثار ترسناک و دلهره‌آوری مانند «فعالیت فراطبیعی» و «پاکسازی» نشأت گرفته است. درست است که ژانر فیلم‌های یافت شده به نوعی تبدیل به یک الزام شده، اما در لحظاتی می‌توان حس تمایز و تازگی شیطنت‌آمیز را اعلام کرد؛ جایی که وحشت‌های موجود در «Creep» با لذت‌های کج و معوج به شدت جلب توجه می‌کند. وقتی یک فیلم ترسناک می‌تواند ترکیبی نامنظم از هرج و مرج و کمدی را ایجاد کند و در عین حال در مسیر وحشت‌زایش باقی بماند، آثاری مانند «Creep» می‌توانند ادعای نوآوری در این ژانر را داشته باشند. بخشی از جذابیت «Creep» در تخیلات شیطانی و منحرف همکارانش نهفته است؛ کارگردان و نویسنده مشترک، پاتریک برایس (که در اینجا نخستین تجربه کارگردانی خود را دارد)، نویسنده و بازیگر مشترک مارک دپلاس و تهیه‌کننده جیسون بلوم («فعالیت فراطبیعی»، «حساس»). این استادان مرگ به طور مؤثری «Creep» را با طنز سیاه فراوانی تزریق کرده‌اند و این افسانه‌ی ترسناک افتخاری را با شجاعت و ترس‌های غیرمنتظره به نمایش می‌گذارند. آرون (پاتریک برایس)، فیلمبردار بیکار، به طور ناخواسته با بررسی‌های پیش رو مواجه می‌شود وقتی که به یک آگهی در Craigslist پاسخ می‌دهد که از او می‌خواهد جنبه‌های مخفی ساخت فیلم را به تصویر بکشد. بنابراین، آرون به یک کابین دورافتاده در میان کوه‌های متروکه می‌رود تا با یوسف (مارک دپلاس، از سریال «لیگ») ملاقات کند. یوسف بیمار، که ادعا می‌کند به سرطان مبتلاست، می‌خواهد در حالی که برای فرزند نوزادش یک یادداشت تهیه می‌کند، فیلم‌برداری شود. این رفتار در ابتدا به نظر می‌رسد که از روی دل‌سوزی است و آرون باید با احتیاط با آن برخورد کند، درست است؟ وظیفه آرون در ابتدا بی‌خطر به نظر می‌رسد، در حالی که او لحظات صمیمی و بینش‌های یوسف را برای آینده فرزندش جمع‌آوری می‌کند. در واقع، این دو مرد به تدریج نسبت به یکدیگر نزدیک می‌شوند و در حالی که در کوه‌ها به گشت و گذار می‌پردازند، کار و تفریح را با هم ترکیب می‌کنند. اما به زودی یوسف رنگ‌های واقعی خود را نشان می‌دهد و مصاحبه‌هایش تبدیل به احساسی و بی‌ثبات می‌شود. تغییرات خلق و خوی یوسف به طرز ominous و نگران‌کننده‌ای در نوسان است و آرون به طور طبیعی از رفتار همراهش خسته می‌شود. این موضوع به ویژه وقتی که آرون برخی از رازهای ناخوشایند مربوط به گذشته یوسف را کشف می‌کند، به وضعیت پیچیده‌تری تبدیل می‌شود. لحظات شوکه‌کننده در «Creep» به طور مؤثری عمل می‌کند، به ویژه زمانی که تنش و بازی موش و گربه در یک تولید کم‌هزینه و هیجان‌انگیز گنجانده شده است که به طرز خوشایندی محکم و غیرمنتظره است. تنش‌های دائمی که یوسف در برابر آرون ایجاد می‌کند، یک بازی روانی ترسناک است که به طرز عجیبی با واقعیت‌های بی‌رحمانه همراه است. به طور مناسب، جنبه ترسناک فیلم‌های یافت شده از تنش‌های روانی بین آرون دفاعی و یوسف دیوانه غلبه نمی‌کند. اگر بخواهیم بگوییم، «Creep» به خوبی از پایه‌های فیلم‌های یافت شده به عنوان یک حقه خونین که بسیاری از این نوع فیلم‌های ترسناک به آن دچار می‌شوند، دور می‌شود. در عوض، این فیلم به طرز هوشمندانه‌ای به مفهوم شیطانی با استفاده از روش‌های سست و کنایه‌آمیز می‌پردازد. ترس واقعی در انگیزه‌های گاه خاموش اما دیوانه‌وار یوسف نهفته است؛ یک سیم خاردار که در هر لحظه می‌تواند منفجر شود و بیننده را در انتظار بگذارد که این جنون تهدیدآمیز به کجا و چگونه خواهد رفت. هر دو برایس و دپلاس به طرز قانع‌کننده‌ای به عنوان نویسندگان و بازیگران مشترک در این اثر ترسناک حضور دارند که نیازی به بمباران سیستم عصبی تماشاگران با روش‌های شکنجه وحشتناک ندارد تا هیجان‌زایی جدی ایجاد کند. در مجموع، «Creep» با وجود برخی اشکالات، توانسته است به شکلی قابل توجه در زمینه فیلم‌های ترسناک یافت شده، خود را مطرح کند.