فیلم The Duke 2020

خوشحالم که بالاخره توانستم فیلم «دیوک» را در سینما ببینم، با توجه به اینکه اکران آن از سپتامبر ۲۰۲۰ به تعویق افتاده بود و نتوانستم در زمان اکران آن در فوریه ۲۰۲۲ آن را تماشا کنم - امروز موفق شدم یکی از آخرین نمایش‌های آن را ببینم. معمولاً به تریلرها توجه نمی‌کنم، اما به‌طور تصادفی تریلری از این فیلم را قبل از یک فیلم دیگر دیدم...

خوشحالم که بالاخره توانستم فیلم «دیوک» را در سینما ببینم، با توجه به اینکه اکران آن از سپتامبر ۲۰۲۰ به تعویق افتاده بود و نتوانستم در زمان اکران آن در فوریه ۲۰۲۲ آن را تماشا کنم - امروز موفق شدم یکی از آخرین نمایش‌های آن را ببینم. معمولاً به تریلرها توجه نمی‌کنم، اما به‌طور تصادفی تریلری از این فیلم را قبل از یک فیلم دیگر دیدم و به نظرم جالب آمد - حالا که فیلم را دیده‌ام، می‌توانم تأیید کنم که واقعاً خوب است. این فیلم به‌شدت بریتانیایی است، دقیقاً از منطقه شمال شرقی انگلستان، و جیم برودبنت با لهجه جالبی صحبت می‌کند - من اهل جنوب هستم، اما این لهجه برایم کاملاً درست به نظر می‌رسید. برودبنت انتخاب عالی برای نقش اصلی است و تمام ویژگی‌های لازم برای بازی در نقش کمتون بانتون را به نمایش می‌گذارد. هلن میرن نیز با تأثیر مثبت و قابل توجهی در این فیلم حضور دارد. متیو گود هم نقش کوچکی دارد. این فیلم بر اساس یک داستان واقعی ساخته شده است که به شکلی سرگرم‌کننده و در عین حال معنادار روایت می‌شود - گاهی اوقات کمی بیش از حد شیرین به نظر می‌رسد، اما در اکثر مواقع احساسی و دلنشین است. همچنین جالب است که ارتباطی با فیلم «دکتر نو» در آن وجود دارد. این فیلم جذاب است و بدون شک ارزش تماشا را دارد اگر فرصتی برای دیدن آن پیدا کنید. جیم برودبنت و هلن میرن دو بازیگری هستند که معمولاً کارهایشان را دنبال می‌کنم و هر تولیدی که در آن‌ها باشد را امتحان می‌کنم. این نیز یکی دیگر از فیلم‌هایی است که بر اساس وقایع واقعی ساخته شده است. من هیچ مشکلی با این موضوع ندارم البته اگر به‌خوبی انجام شده باشد، اما به عنوان کسی که رمان می‌نویسد، گاهی وسوسه می‌شوم که بپرسم آیا شرکت‌های تولید می‌توانند از نویسندگان فیلمنامه‌نویسی که داستان‌های تخیلی می‌نویسند، بیشتر حمایت کنند. اما این نکته هیچ چیزی از ارزش این تولید کم نمی‌کند. برودبنت در تمام طول فیلم خوب عمل می‌کند، به‌ویژه زمانی که در یک صحنه دادگاه هیئت منصفه را مجذوب می‌کند که تقریباً ارزش دیدن فیلم را به تنهایی دارد. هلن میرن به خوبی به نقش همسر تقریبا فرسوده‌اش فرو می‌رود و کار فوق‌العاده‌ای انجام می‌دهد. فیلم توجه من را جلب کرد و نتوانستم چرخش جزئی داستان را پیش‌بینی کنم، هرچند وقتی فاش می‌شود، به نظر درست می‌رسد. اگر فرصتی برای تماشای دوباره این فیلم پیش بیاید، حاضرم آن را دوباره ببینم که برای من نشانه‌ای است که برنامه‌ریزی مناسب از سرگرمی واقعی جدا می‌شود.