فیلم Sin City: A Dame to Kill for 2014

این فیلم واقعاً باید دیده شود. نمی‌توانید همزمان به تماشای فیلم و خواندن کتاب یا نگاهی به تبلت خود بپردازید. این کار مانند تماشای نیمی از یک نقاشی است. این فیلم تماماً مربوط به ارائه بصری است. استفاده از بازیگران زنده با ظاهری کارتونی و سیاه و سفید (که تأکید بر سیاهی دارد) و با برخی رنگ‌های پراکنده، واقعاً شگفت‌انگیز است. اگر به پایین نگاه...

این فیلم واقعاً باید دیده شود. نمی‌توانید همزمان به تماشای فیلم و خواندن کتاب یا نگاهی به تبلت خود بپردازید. این کار مانند تماشای نیمی از یک نقاشی است. این فیلم تماماً مربوط به ارائه بصری است. استفاده از بازیگران زنده با ظاهری کارتونی و سیاه و سفید (که تأکید بر سیاهی دارد) و با برخی رنگ‌های پراکنده، واقعاً شگفت‌انگیز است. اگر به پایین نگاه کنید، چیزی را از دست می‌دهید. صدای پس‌زمینه به سبک داستان‌های کارآگاهی قدیمی فقط حس غرق‌شدن در یک کارتون قدیمی را تقویت می‌کند. داستان، یا به عبارت بهتر، داستان‌ها، خودشان موضوعات جالبی نیستند و واقعاً چیز زیادی برای گفتن ندارند. اما به خوبی به پیشبرد این فیلم خاص کمک می‌کنند. بازیگران اصلی به خوبی در نقش‌های خود جا افتاده و عملکرد بسیار enjoyable ای داشتند. البته، شاید به جز بروس ویلیس که بیشتر وقتش را بی‌حوصله ایستاده بود، اما نقش او به‌طور کلی چندان پاداش‌دهنده نبود. من با بازی میکی رورک در نقش مرد خشن و اغراق‌آمیز مارو خیلی حال کردم. این فیلم خشن است. اگر منظورم را متوجه شده‌اید، مانند «کشتن بیل» خشن است. اگر این فیلم به‌عنوان یک فیلم عادی با بازی زنده بدون عناصر کارتونی و تغییر ناگهانی به تصاویر سایه‌ای ساخته می‌شد، به شدت خشن می‌بود. با این حال، تنظیم کارتونی فیلم باعث می‌شود که این خشونت به خوبی کار کند. هنوز هم، این فیلم برای افراد حساس مناسب نیست، اما باید گفت که این دومین فیلم «شهر گناه» است، بر اساس یک کارتون موجود ساخته شده و رابرت رودریگز هم در آن نقش داشته، بنابراین اگر متعجب شده‌اید، یا به سالن نمایش نادرستی رفته‌اید یا باید قبل از تماشای چیزی کمی بیشتر تحقیق کنید. اما واقعاً وجود دو داستان مختلف در فیلم کمی حواس‌پرت‌کن بود. این یک انتقاد جزئی است، اما من واقعاً انتظار داشتم که somehow این دو داستان در طول فیلم به هم متصل شوند و کمی ناامید شدم وقتی که داستان دوم تمام شد و فیلم هم به پایان رسید. در نهایت، من واقعاً از این فیلم لذت بردم. این فیلم واقعاً از جمع متمایز است به خاطر استفاده از تصاویری سیاه و سفید و شخصیت‌های کارتونی. این فیلم سیاه، تیره و در عین حال خنده‌دار است و برای کسی که به عکاسی علاقه دارد مانند من، تصاویر واقعاً زیبا هستند. فقط به اندازه فیلم اول خوب نیست. استفاده از رنگ‌ها بیش از حد است، به‌جای اینکه فقط نوارهای کوچک رنگی در جاهای مختلف باشد، در همه‌جا وجود دارد و این کار نمی‌کند. ایوا گرین در نقش آوا کامل است، فقط ای کاش داستان او در فیلم اول بود.