فیلم Yoga Hosers 2016

این فیلم به دو موضوع اصلی می‌پردازد: تمسخر یوگا و حمله به منتقدان فیلم. سازندگان می‌دانستند که فیلم به اندازه کافی خوب نیست تا نظر منتقدان را جلب کند، بنابراین به‌صورت غیرمستقیم به آن‌ها حمله کردند. به‌علاوه، به‌نظر می‌رسد که هنرهای رزمی می‌توانست انتخاب بهتری باشد، هرچند که آن‌ها به دنبال اثر معنوی بودند، به‌ویژه از دیدگاه دو دختر نسل کنونی. این فیلم، ادامه‌ای از فیلم...

این فیلم به دو موضوع اصلی می‌پردازد: تمسخر یوگا و حمله به منتقدان فیلم. سازندگان می‌دانستند که فیلم به اندازه کافی خوب نیست تا نظر منتقدان را جلب کند، بنابراین به‌صورت غیرمستقیم به آن‌ها حمله کردند. به‌علاوه، به‌نظر می‌رسد که هنرهای رزمی می‌توانست انتخاب بهتری باشد، هرچند که آن‌ها به دنبال اثر معنوی بودند، به‌ویژه از دیدگاه دو دختر نسل کنونی. این فیلم، ادامه‌ای از فیلم قبلی کارگردان، «Tusk»، است که جاستین لانگ در آن بازی کرده و او را در این فیلم نیز در نقش متفاوتی می‌بینیم. داستان درباره دو دختر دبیرستانی است که به‌صورت پاره‌وقت در سوپرمارکت پدرشان کار می‌کنند. آن‌ها به یوگا علاقه‌مندند و بهترین معلم یوگا را برای آموزش خود انتخاب کرده‌اند. اما وقتی با تهدیدی غیرمنتظره مواجه می‌شوند، از همه‌چیزهایی که آموخته‌اند، برای مقابله با این وضعیت استفاده می‌کنند. این داستان است و سپس به نتیجه‌گیری می‌رسد. با این فیلم، دختر جانی دپ، لیلی روز، به دنیای فیلم معرفی شد. من نمی‌دانستم او در این فیلم حضور دارد و فقط بعد از شنیدن صدایش متوجه شدم، ولی او در ظاهری کاملاً غیرقابل شناسایی بازی می‌کند. همکاری پدر و دختر در اولین فیلم او واقعاً جالب است، اما انتخاب فیلم او را قانع‌کننده نمی‌سازد. به‌نظر می‌رسد که ایده خوبی دارد، اما داستان و اجرا ضعیف است. به‌خصوص، این فیلم شبیه یک قسمت 40 دقیقه‌ای تلویزیونی بود و برای یک فیلم سینمایی خیلی کوتاه و بی‌مزه بود. حداقل قابل تماشا است، اما ارزش دیدن ندارد، بنابراین اگر هنوز آن را ندیده‌اید، پیشنهاد می‌کنم انتخاب بهتری داشته باشید. نمره: 4 از 10 نمی‌خواهم به‌صورت شیرین‌کاری بگویم: این فیلم به‌واقع بد است. به محض اینکه فکر کردم کارگردان، کوین اسمیت، در حال بازگشت به روزهای اوجش است، فیلم بی‌ارزشی مثل «Yoga Hosers» به بازار آمد. هیچ دلیلی برای وجود این فیلم وجود ندارد. اجازه ندهید کسی به شما بگوید که این فیلم «نسخه زنانه‌ی ‘Clerks’» است. این فیلم بسیار دور از آن است. این فیلم یک آشفتگی کامل از شوخی‌ها و ایده‌های بی‌معنا و توسعه‌نیافته است. هیچ چیزی مرا نخنداند و بیشتر شوخی‌هایی که به‌وضوح باید خنده‌دار می‌بودند، حتی یک خنده کوچک هم از تماشاگران برنگیخت. وقتی بهترین «شوخی‌ها» در فیلم این باشد که بازیگران «aboot» را با لهجه‌ی خنده‌دار کانادایی می‌گویند، معلوم می‌شود که فیلم هیچ محتوایی ندارد. کمپینی بودن فیلم به‌درستی کار نکرد. در حالی که ایده‌ی دو دختر نوجوان بی‌فکر که با یک ارتش نازی انیمیشن‌سازی‌شده با حرکات یوگا مبارزه می‌کنند، برای من لذت‌بخش است، اما به‌قدری حوصله‌ام سر رفته بود که در 20 دقیقه اول به خواب فکر می‌کردم. این فیلم به‌قدری بد کارگردانی و اجرا شده که واقعاً امیدوارم آخرین میخ بر تابوت کارگردانی اسمیت نباشد. حال بیایید به یکی دیگر از مسائل اصلی بپردازیم: بازی‌های وحشتناک بازیگران اصلی. من از اینکه اسمیت می‌خواست دخترش، هارلی کویین اسمیت، را در فیلم بگنجاند، قدردانی می‌کنم و نمی‌خواهم رویاهای بازیگری یک دختر 16 ساله را خراب کنم، اما او و لیلی-روز دپ هر دو به‌قدری خشک بودند که انگار از چوب ساخته شده‌اند. چه، آن‌ها هیچ تجربه بازیگری قبل از این فیلم نداشتند؟ واو، واقعاً می‌توانستید مرا فریب دهید! یک مانکن CGI هم می‌توانست انتخاب بهتری برای نقش‌های اصلی باشد. جانی دپ هم وحشتناک بود و به نظر می‌رسید بیشتر در حال مراقبت از دخترش است تا حفظ دیالوگ‌هایش. بخش‌های خنده‌دار با دختران نوجوان هم به‌قدری تکراری و خسته‌کننده بودند که واقعا آزاردهنده بودند. قبل از اینکه این نقد را به‌عنوان نوشته‌ای از یک فرد بدبین و پیر رد کنید، باید بگویم که من طرفدار اسمیت برای چندین دهه بوده‌ام (حتی فیلم «Mallrats» که به‌طور معمول مورد انتقاد قرار می‌گیرد را دوست دارم و از «Tusk» عجیب و غریب لذت می‌برم). اما «Yoga Hosers» بدترین نوع فیلم است. من ترجیح می‌دهم برای ابد تکه‌های شیشه‌ی شکسته بخورم تا اینکه دوباره این اثر ناامیدکننده را تماشا کنم.