فیلم In Old Oklahoma 1943

جنگ کلمه‌ای کمی قوی است، بیشتر شبیه به درگیری میان وحشی‌ها است. جان وین و آلبرت دکر برای حقوق نفتی در سرزمین‌های هندی رقابت می‌کنند و همچنین برای جلب توجه مارتا اسکات در این فیلم از جمهوری پیکچرز که در یوتا، ایالات متحده فیلمبرداری شده است. این فیلم وسترن جالبی است به خاطر شخصیت‌هایش و محیط مدرن‌ترش، که وین و دکر نماینده دو جریان قدیم و جدید...

جنگ کلمه‌ای کمی قوی است، بیشتر شبیه به درگیری میان وحشی‌ها است. جان وین و آلبرت دکر برای حقوق نفتی در سرزمین‌های هندی رقابت می‌کنند و همچنین برای جلب توجه مارتا اسکات در این فیلم از جمهوری پیکچرز که در یوتا، ایالات متحده فیلمبرداری شده است. این فیلم وسترن جالبی است به خاطر شخصیت‌هایش و محیط مدرن‌ترش، که وین و دکر نماینده دو جریان قدیم و جدید در غرب هستند. داستان این فیلم بر اساس داستانی از تامسون برتیس نوشته شده که به همراه الینور گریفین و اثل هیل فیلمنامه را نوشته است. آلبرت روگل کارگردانی این اثر را به شیوه‌ای کارآمد انجام داده که با دوران حرفه‌ای‌اش تناسب دارد. در حقیقت، داستانی نسبتاً معمولی توسط بخش پایانی‌اش نجات داده می‌شود، جایی که خوشبختانه اکشن افزایش می‌یابد و ما به چیزی شبیه به نبض زندگی دعوت می‌شویم. رویکرد سبک‌دلانه به خط داستان عاشقانه چندان مناسب نیست و یک دعوای باشکوه میان دو قهرمان داستان با این مشکل مواجه می‌شود که روگل نمی‌تواند بدل‌کاران را از چشم پنهان کند. اما به هر حال، بدل‌کاران همیشه شایسته لحظه‌ای از درخشش هستند. حمایت قابل توجهی از جورج "گبی" هایز و وین که معمولاً شخصیت جذابی در صفحه نمایش دارد، به ویژه زمانی که تفنگش را به کار می‌گیرد، به فیلم کمک می‌کند. اما با وجود بودجه بهتر از معمول جمهوری، این فیلم به جز برای طرفداران جان وین در دهه 1940، تنها فیلمی از نظر علاقه‌مندی باقی می‌ماند. این فیلم وسترن سرگرم‌کننده‌ای از سال 1943 است. «جنگ وحشی‌ها» از ابتدا تا انتها توجه من را جلب کرد، واقعاً از دیدن پیش‌زمینه نفتی‌اش لذت بردم. اجراهای خوبی از جان وین (دانیل)، مارتا اسکات (کاترین) و آلبرت دکر (جیم) وجود دارد. سکانس‌های اکشن نیز به خوبی انجام شده‌اند. برخی از عناصر داستان به وضوح قدیمی هستند، به‌خصوص در مورد کاترین اسکات که به طرز فوق‌العاده‌ای نوشته نشده؛ به جز در ابتدای فیلم، حدس می‌زنم. با این حال، از این نظر، داستانی نسبتاً خوشایند در مورد بومیان آمریکا دارد که چیزی نیست که همیشه در این فیلم‌های قدیمی ببینید. در نهایت، من 102 دقیقه لذت‌بخش را در تماشای این فیلم گذراندم. زمان‌بندی و بازی‌ها به خوبی انجام شده‌اند. این قطعاً یکی از تلاش‌های متمایز جان وین است، زیرا او "دن سامرز" را به تصویر می‌کشد، یک کابوی در اوایل قرن بیستم که تصمیم می‌گیرد پولی از طریق جستجوی نفت به دست آورد. برنامه او این است که با بومیان محلی در اوکلاهما همکاری کند تا زمین‌هایشان را توسعه دهد، اما او با رقابت سختی از سوی "جیم گاردنر" (آلبرت دکر) که خود به زمین‌ها نظر دارد، مواجه است - تنها با شرایط بسیار نامناسب‌تر برای مالکان... با کمی شانس و دوستی در جایگاه بالا، "دن" فرصتی پیدا می‌کند - اما آیا می‌تواند نفت را کشف کند و آن را به موقع به بازار برساند؟ این یک اجرای جذاب از دوک است - او در این نقش کمی بیشتر از بسیاری از نقش‌های قبلی‌اش شخصیت دارد - دیالوگ‌ها کمی شخصی‌تر هستند و جذابیت بی‌چون‌وچرایش بیشتر فرصت درخشش پیدا می‌کند. همیشه فکر می‌کنم وین و ارول فلین یک ویژگی مشترک داشتند - هر دو زمانی که توسط یک گروه بازیگر ثابت حمایت می‌شدند، شکوفا می‌شدند. در اینجا، مشارکت همیشه پرشور "گبی" هایز کمک می‌کند تا فیلم به خوبی پیش برود و اگرچه "کاترین" مارتا اسکات از نظر عمق چندان کمکی نمی‌کند، اما او هنوز هم توانایی افزودن کمی به این نسخه نفتی از داستان داوود و جالوت را دارد - به‌ویژه زمانی که هر دو مرد به او علاقه‌مند هستند. من قطعاً این فیلم را در میان ده فیلم برتر او قرار می‌دهم...