فیلم Sweet and Lowdown 1999

این درام که به سبک مستند ارائه شده، به زندگی گیتاریست خیالی جاز "امِت ری" (با بازی شان پن) می‌پردازد. او آمریکایی است و به طور طبیعی بهترین گیتاریست در دنیا به شمار می‌رود، البته در واقع دومین بهترین. این ادعا توسط کارشناسانی که به طور مکرر در دوربین اظهار نظر می‌کنند و همچنین با اجرای خودش که استانداردهای جاز از جمله آثار دیانگو رینهارت،...

این درام که به سبک مستند ارائه شده، به زندگی گیتاریست خیالی جاز "امِت ری" (با بازی شان پن) می‌پردازد. او آمریکایی است و به طور طبیعی بهترین گیتاریست در دنیا به شمار می‌رود، البته در واقع دومین بهترین. این ادعا توسط کارشناسانی که به طور مکرر در دوربین اظهار نظر می‌کنند و همچنین با اجرای خودش که استانداردهای جاز از جمله آثار دیانگو رینهارت، استیفان گراپلی و دوک الینگتون را می‌نوازد، تأیید می‌شود. کارگردان وودی آلن به این سبک موسیقی علاقه دارد و این اثر به عنوان یک ادای احترام، واقعاً چندان بد نیست. این موفقیت به خاطر بازی قوی شان پن در نقش شخصیتی است که به‌طور واضحی ناخوشایند و خودخواه است و شاید تنها ویژگی منفی او، وسواس فزاینده‌اش به "هتی"، دختر خجالتی و گنگ (با بازی فوق‌العاده سامانتا مورتن) باشد که به او وابسته می‌شود، اما آیا ممکن است او نیز به او وابسته شود - با وجود خود؟ این فیلم به خوبی طراحی شده و توجه زیادی به جزئیات دارد و به خوبی نشان می‌دهد که چقدر مهم است که مردم در زندگی خود، نقاط اتکای معقولی داشته باشند. دیالوگ‌ها کمی بیش از حد بی‌وقفه هستند و زمان کمی برای تنفس باقی می‌گذارند، اما در عین حال، در بعضی لحظات، واقعاً و ناخوشایند معتبر به نظر می‌رسند. با این حال، افسوس از مبالغه‌های مداوم - چطور ممکن است کسی بهترین گیتاریست باشد؟ هوم؟