فیلم I, Daniel Blake 2016

یادآوری اینکه جامعه از انواع مختلفی از افراد تشکیل شده و برخی از آن‌ها نیاز به کمک ملایم دارند. برای این فیلم انتظار دریافت جایزه اسکار وجود داشت. بسیاری از کارشناسان سینما فکر می‌کردند که این فیلم به راحتی به موفقیت خواهد رسید، اما این اتفاق نیفتاد. من آن را دیدم و فکر می‌کنم که شایسته دریافت این موفقیت بود. اگر اسرار کثیف کشیش‌ها در یک...

یادآوری اینکه جامعه از انواع مختلفی از افراد تشکیل شده و برخی از آن‌ها نیاز به کمک ملایم دارند. برای این فیلم انتظار دریافت جایزه اسکار وجود داشت. بسیاری از کارشناسان سینما فکر می‌کردند که این فیلم به راحتی به موفقیت خواهد رسید، اما این اتفاق نیفتاد. من آن را دیدم و فکر می‌کنم که شایسته دریافت این موفقیت بود. اگر اسرار کثیف کشیش‌ها در یک چنین پلتفرم بزرگی محکوم می‌شوند، این فیلم نیز باید مورد توجه قرار گیرد. زیرا ظلم به خانواده‌های ضعیف اقتصادی و مردان سالخورده بی‌سواد را آشکار می‌کند. این فیلم تنها اندکی با عنوان مستند فاصله دارد. به این معنی که با دیالوگ‌های سینمایی بسیار واقعی به تصویر کشیده شده است. این یک فیلم پیام‌دار است که مشکلات سیستم ما و افرادی که از آن رنج می‌برند را نمایش می‌دهد. بازیگران عالی بودند و کارگردان 80 ساله کار فوق‌العاده‌ای انجام داده بود. شما می‌توانید هر تعداد فیلم بخواهید ببینید، اما اگر نتوانید فیلمی مانند این را تماشا کنید، هیچ معنایی ندارد که به تماشای فیلم بپردازید. داستان درباره یک بیوه 60 ساله است که نامش در عنوان ذکر شده است. در حال بهبودی از انفارکتوس قلبی و با توصیه پزشکش، او اکنون از کار و کمک‌های مالی محروم است. هر بار که به مسئولان مراجعه می‌کند، آن‌ها بهانه‌های مختلفی برای ناامید کردن او می‌آورند. به‌ویژه او که با کامپیوتر آشنا نیست، در پر کردن فرم‌ها در پلتفرم اینترنتی با مشکل مواجه می‌شود. او بسیار صبور است و همه چیزهایی را که به او گفته‌اند، انجام می‌دهد. روزی به یک مادر تنها با دو کودک که به تازگی از لندن به شهر آمده، کمک می‌کند، در حالی که او نیز در آژانس استخدام برای پیدا کردن شغل تلاش می‌کند. بنابراین رابطه آن‌ها به تدریج و در شرایط سخت شکل می‌گیرد. نحوه بهبود وضعیت آن‌ها در بخش‌های باقی‌مانده فیلم به تصویر کشیده می‌شود. "ببین، اگر یک قطعه زمین به من بدهی، می‌توانم برایت خانه‌ای بسازم. اما هرگز به کامپیوتر نزدیک نشده‌ام." من این فیلم را دوست داشتم، اما فکر می‌کنم برای سلیقه من کمی بیش از حد واقع‌گرایانه بود. زیرا من به قسمت‌های احساسی علاقه‌مندم و در این فیلم این قسمت‌ها به شکل موثری نمایش داده شده‌اند، اما به شیوه‌ای احساسی و ضربه‌زننده نه. شاید بتوان گفت، کمتر موسیقی و بیشتر درام‌سازی سبک داستان‌گویی را تغییر داده است. با اینکه تمرکز بر طبقه اقتصادی پایین و سبک زندگی آن‌ها وجود دارد، اما به عمد نیست، بلکه به دلیل کمبود حمایت در جامعه، همه این‌ها به خوبی جزئیات شده است. من همیشه از فیلم‌هایی که نقص‌های بنیادین در جامعه را نشان می‌دهند، حمایت کرده‌ام. تقریباً تمام چالش‌های بزرگ که یک فرد در آژانس استخدام با آن مواجه می‌شود، به ویژه اگر فردی مسن باشد، در فیلم به تصویر کشیده شده است. مانند تماس‌های تلفنی با پیام ضبط شده، درخواست‌های آنلاین و ملاقات حضوری با آن‌ها. آنچه که ما هم‌اکنون در دنیا با آن مواجه هستیم این است که همه افراد با کامپیوتر آشنا نیستند. ممکن است در آینده این اتفاق بیفتد، اما نه حالا. آن‌ها کمک مناسبی دریافت نمی‌کنند و به ویژه آژانس‌ها به آن‌ها مانند مهاجران غیرقانونی برخورد می‌کنند. علاوه بر این، فیلم وقتی که یک مادر تنها معرفی می‌شود، جالب‌تر می‌شود. از سوی دیگر، مشکلات مختلفی که یک خانواده کوچک فقیر با آن مواجه است، به ویژه تلاش ناامیدکننده او برای تأمین نیازهای اساسی فرزندانش، دل‌خراش است. این تنها مشکل انگلیسی‌ها نیست، بلکه در سایر نقاط جهان نیز وجود دارد. این فیلم جوایز متعددی از جمله یک جایزه بافتا را کسب کرده است. فیلم خوبی برای همه، فقط اگر مفهوم فیلم را درک کنید وگرنه خواهد بود فیلمی کسل‌کننده. در حین تماشای فیلم، فکر می‌کردم که این یک درام عادی است و انتظار داشتم که داستان به این یا آن سمت برود. تقریباً در تمام مدت فیلم، اما تنها در مرحله نهایی بود که چیزی من را شگفت‌زده کرد. بنابراین نصیحت من این است که انتظارات پایین‌تری داشته باشید و صبور باشید. مهم‌تر از همه، آنچه را که فیلم نشان می‌دهد بپذیرید، نه آنچه را که از آن می‌خواهید. اگر در این زمینه موفق نباشید، پس این فیلم شما نیست و تنها راه برای دانستن این موضوع تماشای آن است. _7½/10_