فیلم Mustang 2015

تقابل فرهنگ و سبک زندگی مدرن این فیلم ترکی با بازیگران و کادر فنی ترکیه‌ای است، اما به‌طور مالی توسط فرانسه حمایت شده است. بنابراین، به عنوان نماینده فرانسه برای جوایز اسکار آمریکا در سال ۸۸ نامزد شد، پس از آنکه هیئت فیلم ترکیه از انتخاب آن امتناع کرد. داستان فیلم در یک روستا رخ می‌دهد و درباره پنج خواهر یتیم است که توسط مادربزرگ کلیشه‌ای...

تقابل فرهنگ و سبک زندگی مدرن این فیلم ترکی با بازیگران و کادر فنی ترکیه‌ای است، اما به‌طور مالی توسط فرانسه حمایت شده است. بنابراین، به عنوان نماینده فرانسه برای جوایز اسکار آمریکا در سال ۸۸ نامزد شد، پس از آنکه هیئت فیلم ترکیه از انتخاب آن امتناع کرد. داستان فیلم در یک روستا رخ می‌دهد و درباره پنج خواهر یتیم است که توسط مادربزرگ کلیشه‌ای و عموی سخت‌گیرشان بزرگ شده‌اند. این فیلم نشان می‌دهد که چگونه این دختران بدون نظارت والدین بزرگ می‌شوند که بسیار ضروری‌تر از مراقبت دیگران است و چالش‌هایی که به دلیل تفاوت بین سبک زندگی مدرن که می‌خواهند اتخاذ کنند و سنت‌های قدیمی که به ارث برده‌اند، با آن مواجه‌اند. می‌دانم که همه این فیلم را با "خودکشی‌های باکره" مقایسه می‌کنند و من هم همین طور فکر کردم، زیرا این چیزی است که همه کسانی که این دو فیلم را دیده‌اند، فکر می‌کنند. برخی شباهت‌ها بین این دو عنوان وجود دارد، اما این دو فیلم یکسان نیستند و این کاملاً واضح است. به دلیل تفاوت‌های فرهنگی، داستان به‌طور جزئی متفاوتی ترسیم شده است، اما هسته داستان همان باقی مانده است. این فیلم به نویسندگی و کارگردانی یک زن ساخته شده است، بنابراین روایت آن بسیار خوب است و مشکلات مربوط به زنان را جزئیات می‌دهد. به‌ویژه تأثیر زندگی‌ها زمانی که مردم در کار دیگران دخالت می‌کنند. فیلم با تنبیه پنج خواهر توسط مادربزرگشان آغاز می‌شود، پس از آنکه گزارش‌هایی از همسایه‌شان درباره بازی کردن آنها در ساحل با پسرها به گوش می‌رسد. از آن پس زندگی آنها تغییر می‌کند و روز به روز خوشحالی‌شان به دلیل قوانین سخت‌گیرانه‌ای که در خانه بر آنها تحمیل می‌شود، کاهش می‌یابد. سپس، یکی پس از دیگری، همه آنها مجبور به ازدواج با دامادی می‌شوند که به شیوه‌ای سنتی برای آنها انتخاب شده است. اما کوچک‌ترین آنها از همه سرکش‌تر است، بنابراین وقتی خواهرانش تحت فشار قرار می‌گیرند، او تصمیم می‌گیرد که با این وضعیت مقابله کند و این داستان باقی‌مانده است که نشان می‌دهد با خواهران دیگر چه اتفاقی می‌افتد. آنها می‌گویند ترکیه بیشتر به اروپا نزدیک است تا خاورمیانه، به جز اینکه یک کشور اسلامی است. اما این فیلم به آزار خانگی به نام فرهنگ و دین در نسل جوان اشاره می‌کند. حقیقت این است که در میان جوانان کره زمین، فرهنگی آینده‌نگر در حال ظهور است که به سمت یک سیاره، یک فرهنگ حرکت می‌کند. این چیزی نیست جز آزاد کردن خود از قوانین هزاران ساله. به وضوح، در این جهان پیشرفته علمی و دیجیتال، آنها کاملاً قدیمی شده‌اند، به‌ویژه اسلام در تلاش است تا با دنیای آینده همکاری کند. از این منظر، این فیلم داستانی شگفت‌انگیز و روشنگر را روایت کرده است. شنیده‌ام که برخی از ترک‌تبارها که فیلم را دیده‌اند، درباره اینکه آنچه به تصویر کشیده شده، حقیقت ندارد، بحث می‌کنند. می‌دانم که آنها در این زمینه بیشتر از من می‌دانند، اما می‌خواهم بگویم که هر ملتی و مردمانش از چنین مبارزات فرهنگی عبور می‌کنند. به‌ویژه در مکان‌های دورافتاده که از سبک زندگی مدرن در زندگی روزمره خود جدا شده‌اند و وقتی رئیس خانواده فردی مسن و بسیار محافظه‌کار است. هرچند ترکیه کشوری پیشرفته‌تر از دیگر کشورهای اسلامی است، اما هنوز هم مسائل برابری جنسیتی به دلیل دین وجود دارد. البته نه در تمام ملت، بلکه در میان خانواده‌های سنتی. این سرنوشت مشابه دیگر ملت‌ها و ادیان آنها نیز هست که باید تغییر کند. من فیلم‌های زیادی از ترکیه دیده‌ام و این فیلم بسیار متفاوت بود، به‌ویژه به بررسی تأثیرات مثبت و منفی سنت‌های قدیمی می‌پردازد که این سوال را مطرح می‌کند که آیا واقعاً در این دنیای مدرن ادامه این سنت‌ها ضروری است؟ من فردی مذهبی نیستم و با افراد با ایمان مشکلی ندارم، اما دیدگاه من ممکن است واقعاً آنها را آشفته کند. بزرگ‌ترها باید به جوانان این شانس را بدهند که آنچه می‌خواهند را انتخاب کنند، البته با نظارت، به جای اینکه آنها را مجبور کنند تا همه چیز را به شیوه قدیمی که آنها و والدینشان ده‌ها و قرن‌ها پیش انجام می‌دادند، انجام دهند. بله، این فیلم شایسته نامزدی اسکار بود، اما جایزه معتبر را نبرد و این اشکالی ندارد زیرا فیلم بهتری آن را از آن خود کرد. این کارگردان آینده‌ای درخشان در دنیای سینما خواهد داشت، مانند سوفیا کاپولا. امیدوارم کار بعدی او یک پروژه بین‌المللی باشد. در این میان، اگر هنوز آن را ندیده‌اید، حتماً یک بار ببینید، فیلم خوبی است که در مرز بین گذشته و آینده قرار دارد و در آن حالتی وجود دارد که همه چیز اتفاق می‌افتد، از دردهای گذشته، انقلاب حال و برنامه‌های آینده. ۷/۱۰ این فیلم برای قدردانی کمی گیج‌کننده است، زیرا کاملاً مشخص نیست که برای چه کسی ساخته شده است. این فیلم زندگی خانوادگی پنج دختر یتیم را نشان می‌دهد که از اوایل نوجوانی تا اوایل جوانی در حال زندگی با سرپرستان خود در سواحل شمال ترکیه هستند. پس از چند بازی مفرح و با لباس کامل در دریا با چند پسر که به طور مشابه لباس پوشیده‌اند، یکی از همسایگان از رفتار "اسکاندالی" آنها شکایت می‌کند. البته، مادربزرگ آنها (نیهال جی. کولداش) کمی عصبانی می‌شود، اما نه به اندازه مرد خانه "عموی ارول" (آیبرک پکان) که به‌طور غیرمنطقی نتیجه می‌گیرد که آنها در طول بزرگ شدنشان آزادی و استقلال بیش از حدی کسب کرده‌اند و این باید متوقف شود. به آرامی، اما مطمئناً، آنها می‌بینند که خانه‌شان بیشتر شبیه یک اتاق انتظار امن برای بستر ازدواج می‌شود، در حالی که یکی یکی به ازدواج‌های مطلوب سوق داده می‌شوند - چه بخواهند و چه نخواهند! این دختران هیچ کدام به آسانی تسلیم نمی‌شوند و بنابراین تلاش می‌کنند تا راه‌هایی برای حفظ برخی از آزادی‌هایی که می‌ترسند از دست بدهند پیدا کنند، در حالی که هر یک از دختران بزرگ‌تر دیدگاه‌های متفاوتی درباره نقش‌ها و خوشبختی‌های آینده‌شان دارند. پنج دختر در اینجا به خوبی ایفای نقش می‌کنند، همان‌طور که نیهال جی. کولداش در حال حاضر در کشمکش است، اما مطمئن نیستم که باید چه چیزی از این برداشت کنم. از یک سو، این فیلم نقدی نسبتاً سخت‌گیرانه بر زنان است که توسط سنت و عرف محدود شده و به زندگی‌هایی که نه می‌خواستند و نه برای آنها تلاش کرده‌اند، مجبور می‌شوند. از سوی دیگر، با این حال، تأییداتی از مزایای فرهنگی احترام و آبرو وجود دارد و این دختران به‌طور جهانی برای هیچ یک از این مسیرها انتخاب نمی‌کنند. در اینجا سناریوهایی وجود دارد که تقریباً برای همه گلوگیر خواهد بود، در حالی که همچنین امیدی - به نوعی - ارائه می‌دهد. به احتمال زیاد، از دیدگاه کوچک‌ترین دختر "لاله" (گونش سنسوی) می‌توانیم بهترین درک را پیدا کنیم، زیرا او که به سختی وارد دهه دوم زندگی‌اش می‌شود، عمدتاً از توطئه‌های ازدواج بی‌محدود مانده و به‌طور هوشیارانه مشاهده می‌کند که چگونه تحمیل شوهران، پتانسیل‌ها و واقعیات در زندگی خواهرانش به‌طور عمیق‌تری دینامیک را از زمانی که به دنیا آمده تغییر می‌دهد. تولید این فیلم زنده و عکاسی‌اش نزدیک و شخصی است - تکنیکی مفید هنگام نشان دادن احساسات قوی از میان خانواده‌ای که عشق آنها به یکدیگر هیچ‌گاه سوال نمی‌شود، اما احترام به یکدیگر و نگرش‌هایشان چیزی است که باید به تماشای آن پرداخته شود. این فیلم آسان نیست، و همچنین کاملاً یک‌جانبه نیست، زیرا پسران نیز در آینده‌شان چندان نظری ندارند، اما همین عدم وضوح است که آن را کمی جذاب‌تر و تفکر برانگیزتر می‌کند.