فیلم The Lazarus Project 2008

پروژه لازاروس به کارگردانی جان پاتریک گلن، که فیلمنامه‌اش را نیز با اوان آستراوسکی مشترکاً نوشته، بازیگرانی چون پل واکر، لیندا کاردلینی، پایپر پرابو، باب گانتون، مالکم گودوین و تونی کرن را در خود دارد. موسیقی این فیلم اثر برایان تایلر و فیلمبرداری آن توسط جرزی زیلینسکی انجام شده است. این فیلم داستان یک مجرم اصلاح‌شده را روایت می‌کند که به دلیل بدشانسی‌های مکرر، به اعدام...

پروژه لازاروس به کارگردانی جان پاتریک گلن، که فیلمنامه‌اش را نیز با اوان آستراوسکی مشترکاً نوشته، بازیگرانی چون پل واکر، لیندا کاردلینی، پایپر پرابو، باب گانتون، مالکم گودوین و تونی کرن را در خود دارد. موسیقی این فیلم اثر برایان تایلر و فیلمبرداری آن توسط جرزی زیلینسکی انجام شده است. این فیلم داستان یک مجرم اصلاح‌شده را روایت می‌کند که به دلیل بدشانسی‌های مکرر، به اعدام با تزریق کشنده محکوم می‌شود. اما پس از اینکه دوز کشنده به او داده می‌شود، ناگهان بیدار می‌شود و خود را به عنوان یک نگهبان در یک بیمارستان روانی می‌بیند… اولین کارگردانی جان گلن با نظرات متفاوتی روبروست، اما اگر این فیلم به دست مخاطبان مناسب برسد، می‌تواند پس از مرگ ناگهانی واکر کمی توجه به خود جلب کند. این فیلم با ریتمی آرام و جوئی دیگرworldly ارائه می‌شود. پس از معرفی شخصیت اصلی و ویژگی‌های روانی‌اش، فیلم به دنیایی منتقل می‌شود که هم ما و هم شخصیت واکر هیچ‌گاه از واقعیت یا رخدادها مطمئن نیستیم. آیا او در دنیای پس از مرگ است؟ آیا همه چیز در ذهن اوست؟ آیا خواب است؟ یا تحت تأثیر دارو قرار دارد؟ یکی از جنبه‌های هوشمندانه فیلم این است که مخاطب را به حل معماها و پر کردن خلأهای داستان با منطق خود دعوت می‌کند. در عین حال، فاش کردن حقیقت در زمان مناسب انجام می‌شود تا به بینندگان این فرصت را بدهد که به بازنگری معماهای مطرح‌شده بپردازند. برای کسانی که به فیلم‌هایی مانند «پله‌ی یعقوب»، «جزیره شاتر»، «کت» و امثال آن علاقه‌مندند، این فیلم حداقل از نظر جذابیت ارزش بررسی را دارد و به خوبی نشان‌دهنده توانایی‌های بازیگری واکر است که کمتر توسط کارگردانان دیگر کشف شده است. همچنین، فیلمبرداری زیبا و قابل تاملی دارد. با توجه به مضامین مختلفی که به آن پرداخته می‌شود، این لازاروس شایسته‌ی بازگشت دوباره خود است. نمره این فیلم ۷ از ۱۰ است. این فیلم ضعیف است، اما پل واکر آن را از بدتر شدن نجات می‌دهد. بهترین بازی پل واکر را خارج از فرانچایز «سرعت و جنون» می‌بینم، زیرا تمام عناصر دیگر در «پروژه لازاروس» نتوانسته‌اند تأثیری بگذارند و نمایش او فوق‌العاده است. اگر بخواهم یکی از دیگر بازیگران را انتخاب کنم، باب گانتون برگزیده من خواهد بود. داستان دارای یک مفهوم جذاب است، اما نمی‌توانم بگویم که به آن علاقه‌مند شدم، زیرا نحوه‌ی نمایش فیلم کمی بیش از حد اپیزودیک است. آن‌ها فقط یک چیز را نشان می‌دهند، سپس چیز بعدی و بعدی و هرگز احساس نمی‌شود که ارتباط خوبی وجود دارد. با وجود پیش‌زمینه‌ی پر از رمز و راز، هیچ حالت مرموزی وجود ندارد.