فیلم Nosferatu the Vampyre 1979

"هاکر" (با بازی برونو گانز) به ترانسيلوانیای دورافتاده سفر می‌کند تا به "کنت دراکولا" (با بازی کلاوس کینسکی) در خرید یک خانه جدید در زادگاهش ویزمار کمک کند. دلیل این کار چیست؟ زیرا او به عکسی از همسر زیبایش "لوسی" (با بازی ایزابل ادجانی) علاقه‌مند شده و تصمیم دارد او را به همسر جاودانه‌اش تبدیل کند. "هاکر" از سوی محلی‌ها درباره خطرات دیدار با "کنت"...

"هاکر" (با بازی برونو گانز) به ترانسيلوانیای دورافتاده سفر می‌کند تا به "کنت دراکولا" (با بازی کلاوس کینسکی) در خرید یک خانه جدید در زادگاهش ویزمار کمک کند. دلیل این کار چیست؟ زیرا او به عکسی از همسر زیبایش "لوسی" (با بازی ایزابل ادجانی) علاقه‌مند شده و تصمیم دارد او را به همسر جاودانه‌اش تبدیل کند. "هاکر" از سوی محلی‌ها درباره خطرات دیدار با "کنت" هشدار داده شده بود، اما او بی‌توجهی کرد و بنابراین نباید از این که میزبانش با کشتی‌ای پر از تابوت، خاک و موش‌های آلوده فرار کرد، متعجب می‌شد تا همسر جوان و بی‌گناهش را به دام بیندازد. آیا او می‌تواند به‌موقع به خانه بازگردد تا جلوی این شرارت را بگیرد؟ در این داستان، نکته خاصی در زمان‌بندی آن وجود ندارد، اما شخصیت‌پردازی خون‌آشام باعث می‌شود تا این اثر متمایز شود. از همان ابتدا واضح است که "دراکولا" از نوع انسان نیست. برخلاف اکثر تفسیرهای ارائه شده از این نقش، کینسکی و ورنر هرتسوگ تلاش می‌کنند تا به "دراکولا" درجه‌ای از انسانیت ببخشند. او شهوت‌های خود را به‌طور بی‌رحمانه‌ای بر بی‌گناهان تحمیل می‌کند و آلودگی و فاجعه را هر جا که می‌رود پخش می‌سازد، اما او نیز خود گرفتار است. به خاطر جاودانگی‌اش و جستجویش برای نوعی رضایت یا خوشبختی. این تصویر از دراکولا پر از دندان‌های تیز و کچاپ نیست، بلکه بسیار ظریف‌تر و پیچیده‌تر است و داستان شخصیتی را روایت می‌کند که تقریباً غیرممکن است برای او احساس ترحم نکنید. خود تولید در برخی موارد نسبتاً قدیمی شده و گاهی یادآور یکی از بازسازی‌های "شرلوک هولمز" بود، اما محور داستان هنوز هم به‌طرز جالبی با تصویر معمول از این تجسم شرارت متفاوت است و ارزش پیگیری دارد.