فیلم 1922 2017

فیلم "1922" یک درام جنایی و تاریخی با عناصری از ترس است که بر اساس داستانی از استیون کینگ با همین نام ساخته شده است. این فیلم در سال ۲۰۱۷ منتشر شد و داستان آن به دو عضو یک خانواده کشاورز در نبراسکا در سال ۱۹۲۲ می‌پردازد که مرتکب جرمی می‌شوند و به نظر می‌رسد که از آن رهایی یافته‌اند، اما آیا واقعاً این‌طور است؟...

فیلم "1922" یک درام جنایی و تاریخی با عناصری از ترس است که بر اساس داستانی از استیون کینگ با همین نام ساخته شده است. این فیلم در سال ۲۰۱۷ منتشر شد و داستان آن به دو عضو یک خانواده کشاورز در نبراسکا در سال ۱۹۲۲ می‌پردازد که مرتکب جرمی می‌شوند و به نظر می‌رسد که از آن رهایی یافته‌اند، اما آیا واقعاً این‌طور است؟ توماس جین و مالی پارکر نقش والدین را ایفا می‌کنند و دیلن اشمید به عنوان پسر ۱۵ ساله آن‌ها در این فیلم حضور دارد. این فیلم در یک مزرعه محصور فیلم‌برداری شده است و از نظر لحن و حتی ژانر به فیلم‌هایی مانند "پیام‌آوران" (۲۰۰۷)، "هاسک" (۲۰۱۱) و "نشانه‌ها" (۲۰۰۲) شباهت دارد. همچنین اشاره‌ای به "بونی و کلاید" (۱۹۶۷) نیز وجود دارد. توماس جین باید برای بازی‌اش جایزه‌ای دریافت کند، چرا که او در این نقش چنان غرق می‌شود که به سختی قابل شناسایی است. لهجه کشاورزی او بسیار غلیظ است و به شدت پیشنهاد می‌کنم از زیرنویس استفاده کنید. موضوعات فیلم حول محور بی‌وفایی، خطر اجازه دادن به کینه‌توزی، سوءاستفاده از قدرت و قدرت وجدان می‌چرخد. مدت زمان فیلم ۱ ساعت و ۴۲ دقیقه است و به‌طور غیرمنتظره‌ای در استرالیا غربی فیلم‌برداری شده است. بازیگران اضافی شامل کایتلین برنارد به عنوان دوست‌دختر همسایه پسر و نیل مک‌دونو به عنوان پدر او می‌باشند. این فیلم بیشتر یک درس روشن و تقریباً کتاب مقدسی درباره اصل "هر چه بکاری، همان را درو می‌کنی" است. توماس جین به طور ناخوشایند با مالی پارکر ازدواج کرده و وقتی او تصمیم می‌گیرد که زمان فروش مزرعه کوچک‌شان (با مزارع ذرت بلند!) فرا رسیده، او نقشه‌ای برای از بین بردن او می‌کشد. او پسر ۱۴ ساله‌اش دیلن اشمید را به این کار می‌کشاند و آنچه بعد از آن اتفاق می‌افتد داستانی زیبا از انتقام (الهی یا انسانی) بر این دو نفر است. فیلم بیشتر به بررسی عواقب اعمال این دو مرد می‌پردازد تا اینکه داستانی با روایت داشته باشد و اینجاست که فیلم واقعاً به کندی پیش می‌رود. این داستان تنها یک داستان کوتاه از استیون کینگ بود، بنابراین کشاندن آن به مدت ۱۰۰ دقیقه همیشه دشوار بود و با وجود جو حاکم، بیشتر فیلمی روندی است که با شخصیت‌های دو مرد، همدردی چندانی را به وجود نمی‌آورد. در برخی صحنه‌ها تصاویر گرافیکی وجود دارد، اما نه به شیوه‌ای خاص و مؤثر، و دیالوگ‌ها به‌طرز عجیبی طولانی می‌شود تا نکته‌ای را که قبلاً حدس زده‌ایم، بیان کنند. این فیلم بیشتر یک پیام اخلاقی است تا یک فیلم معمولی.