فیلم Lords of Chaos 2018

این فیلم بیشتر یک کمدی/پارودی است تا نمایشی از رویدادهای واقعی. این فیلم حقیقت را به شکلی که ادعا می‌کند، به تصویر نمی‌کشد. بازیگری ضعیف است و چندین مورد کاملاً ساخته شده‌اند، مانند داشتن دوست‌دختر توسط آرسث. او هرگز دوست‌دختر نداشت، او همجنس‌گرا بود و حتی موهایش را هم طبق آنچه در فیلم نشان داده شده نمی‌زد. این فیلم توسط گروهی آماتور ساخته شده که...

این فیلم بیشتر یک کمدی/پارودی است تا نمایشی از رویدادهای واقعی. این فیلم حقیقت را به شکلی که ادعا می‌کند، به تصویر نمی‌کشد. بازیگری ضعیف است و چندین مورد کاملاً ساخته شده‌اند، مانند داشتن دوست‌دختر توسط آرسث. او هرگز دوست‌دختر نداشت، او همجنس‌گرا بود و حتی موهایش را هم طبق آنچه در فیلم نشان داده شده نمی‌زد. این فیلم توسط گروهی آماتور ساخته شده که حتی زحمت بررسی رویدادهای واقعی را به خود نداده‌اند. اگر کسی به حقایق واقعی علاقه‌مند است، بهتر است به ویکی‌پدیا مراجعه کند. این فیلم به خوبی بین "فیلم‌های مردانه" و "روان‌شناختی" قرار دارد. اما یک لایه مفقود وجود دارد، و منظورم این نیست که "کجا موسیقی بلک متال است" یا "وارگ درست می‌گفت" یا "اما فلسفه عمیق وجود داشت!!!111" یا چیزی شبیه به این. منظورم این است که در فیلم "نسل P" (۲۰۱۱)، ابتدا یک لحظه وجود دارد که شخصیت مرکزی قارچ‌های توهم‌زا می‌خورد و حالش به شدت بد می‌شود، و سپس لحظه‌ای دیگر که در خانه ال‌اس‌دی مصرف می‌کند و خدایان باستانی سومری در دیوارها ظاهر می‌شوند. اگر این دو لحظه از نسل P را بگیریم و به لردهای آشوب اضافه کنیم—این می‌تواند عمق داستانی زیرین پشت برخی از انگیزه‌های افراد درگیر و مسیرهایی که آنها انتخاب کردند را فراهم کند. در غیر این صورت، این مثل تماشای فیلمی درباره چارلز منسون، یا جیمی هندریکس، یا بلک سابث، یا رامونز است، جایی که مردم فقط آبجو می‌نوشند و شما حس می‌کنید که چیزی کم است، چیزی درست نیست… این که در اوایل دهه ۱۹۹۰، یک ژانر جدید با تمایلات شدید اسطوره‌ای در نروژ و سوئد به وجود بیاید، بدون همراهی تجارب سایکدلیک، واقعاً نمی‌تواند جدی گرفته شود. حتی گروه‌های "تجاری‌تر" مانند دیمو بورگیر و تیامات بدون شک در این و آن دخالت داشتند. هیچ کس یک شبه یک شبه‌دین اسطوره‌ای نمی‌سازد که هنوز هم زنده است و حتی در حال تکامل است، فقط با آبجو. این را می‌توان درباره بلک متال سوئدی اوایل دهه ۱۹۹۰ نیز گفت. کسی نمی‌تواند آلبوم‌هایی مانند "مسیر دست چپ" و "مانند جوی پیوسته" را فقط با آبجو ضبط کند. با این حال، "لردهای آشوب" به خوبی ساخته شده است. کارگردان، در نهایت، یک کارگردان کلیپ‌های موسیقی و تبلیغاتی است—دقیقاً مانند کارگردان "نسل P"—دو کارگردان بهترین تلاش خود را برای استفاده از مهارت‌هایشان در یک مدیوم جدید کردند و به بهترین شکل ممکن از بازیگران B مشتاق، عملکردی خوب گرفتند. این کار می‌کند. با در نظر گرفتن اینکه فیلم چگونه ساخته شده و در چه شرایطی—این ۱۰۰% کار می‌کند. و واقعاً ارزش تماشای دوباره را دارد. احسنت به همه کسانی که این فیلم را به بهترین شکل ممکن ساختند!