فیلم Knives Out 2019

این یک تریلر جنایی است که مدت‌ها در حال ساخت بوده است. طرفداران معما خوشحال باشید: «چاقوها بیرون» یک دستاورد سینمایی بی‌نقص است که با شوخ‌طبعی تلخ، تقسیم و تضاد، و البته یک معمای گیج‌کننده آمیخته شده است. این فیلم به‌راحتی یکی از سرگرم‌کننده‌ترین فیلم‌های سال 2019 است - هم یک اثر فوق‌العاده سرگرم‌کننده و هم یک معمای زیبا و پیچیده. راحت بنشینید، استراحت کنید...

این یک تریلر جنایی است که مدت‌ها در حال ساخت بوده است. طرفداران معما خوشحال باشید: «چاقوها بیرون» یک دستاورد سینمایی بی‌نقص است که با شوخ‌طبعی تلخ، تقسیم و تضاد، و البته یک معمای گیج‌کننده آمیخته شده است. این فیلم به‌راحتی یکی از سرگرم‌کننده‌ترین فیلم‌های سال 2019 است - هم یک اثر فوق‌العاده سرگرم‌کننده و هم یک معمای زیبا و پیچیده. راحت بنشینید، استراحت کنید و سعی کنید معما را حل کنید. - چارلی دیوید پیج «چاقوها بیرون» در جشنواره‌های متعددی به نمایش درآمد و در هر یک از آن‌ها مورد تحسین گسترده‌ای قرار گرفت. بنابراین، هیجان آن روز به روز بیشتر شد تا تاریخ اکران عمومی آن. قبل از تماشای فیلم، نمی‌توانم انکار کنم که تحت تأثیر تبلیغات قرار گرفتم مبنی بر اینکه «یک معما همانند آنچه در سال‌ها ندیده‌اید» است. با انتظارات بالا به سینما رفتم، نه تنها به دلیل تحسین جشنواره‌ها بلکه به خاطر بازیگران شگفت‌انگیزش. داشتن چنین گروه بازیگران معروف و ارائه یک فیلم «بد» امری نادر است، به‌ویژه وقتی که رین جانسون نویسنده و کارگردان آن باشد (بله، من «آخرین جدای» را دوست دارم و حتی اگر دوست نداشتم، او کارهای دیگری نیز انجام داده است، می‌دانید؟). این یکی از آن فیلم‌هاست که همه می‌دانند مورد تقدیر بخش زیادی از جهان قرار خواهد گرفت. حتی خود ژانر نیز نوعی از سرگرمی سینمایی است که هم برای منتقدان و هم برای عموم بسیار خوشایند است. آیا این فیلم به انتظاراتش پاسخ می‌دهد یا اینکه نتوانسته به این سطح بالا برسد؟ «چاقوها بیرون» یکی از بهترین فیلم‌های سال است و همچنین یکی از بهترین داستان‌های معمایی-هیجان‌انگیز قرن. این فیلمی است که می‌دانم بارها در سال‌های آینده دوباره تماشا خواهم کرد. معمولاً وقتی صحبت از معماها می‌شود، مردم به اشتباه فکر می‌کنند از زمانی که می‌دانند چه کسی «این کار را کرده» است، فیلم جذابیت خود را از دست می‌دهد. این موضوع به ندرت درست است و رین جانسون موفق می‌شود زیرا نیازی به افشای نهایی برای ارائه یک داستان عالی ندارد. این فیلمنامه قطعاً در فصل جوایز نامزدی‌ها و جوایز زیادی را به خود اختصاص خواهد داد. هر جمله دیالوگ معنایی دارد. هر شخصیت به نحوی تأثیرگذار در روایت عمل می‌کند. از زمان تماشای آن نیم روز گذشته و برای هر سؤالی که در ذهنم ایجاد می‌شود، پاسخی در کلمات یا اعمال کسی وجود دارد. این یک فیلمنامه بسیار پیچیده و ظریف است. فیلمنامه‌ای با جزئیات کوچک فراوان که در یک تماشا نمی‌توان همه آن‌ها را درک کرد. من واقعاً بخش اول فیلم را دوست دارم، حتی اگر در آن یک مشکل جزئی دارم. رین جانسون وقت را هدر نمی‌دهد و ما را مستقیماً به صحنه جرم می‌برد و از هر یک از اعضای خانواده مصاحبه می‌کند. این از طریق این بازجویی‌هاست که او به طرز هوشمندانه‌ای مظنونان را معرفی می‌کند و آن‌ها را به‌طور کامل از طریق دیالوگ‌های به‌خوبی نوشته شده و بازی‌های برجسته توسعه می‌دهد. برای مثال، با یک جمله و یک حالت خاص بدن/صورت، تونی کولت به‌سرعت پروفایلی از «جونی»، شخصیت خود را ایجاد می‌کند. رین با نوع شخصیت‌ها و کلیشه‌ها به طرز هوشمندانه‌ای بازی می‌کند. او ما را وادار می‌کند فکر کنیم که یک شخصیت خاص یک کلیشه مشخص را دنبال می‌کند، سپس اینگونه نیست، و دوباره به آن برمی‌گردد... این یکی از دلایلی است که نتوانستم معما را تا افشای آخرین عمل شناسایی کنم. هر بار که به حقیقت نزدیک می‌شدم، تحولات جدیدی به وجود می‌آمد که هدفشان فریب، سردرگمی و ایجاد تردید بود. برخی از مردم احساس بهتری با خود دارند اگر قبل از فیلم معما را حل کنند. آن‌ها احساس «فوق‌العاده هوشمند» می‌کنند فقط به این خاطر که قبل از همه چیز را کشف کرده‌اند. اول از همه، من ترجیح می‌دهم فریب بخورم و در پایان با یک نتیجه غیرمنتظره شگفت‌زده شوم تا اینکه قبل از تمام شدن زمان همه چیز را حل کنم و در نتیجه ناامید و کسل شوم. سپس، صادقانه بگویم، هر کسی که بگوید «من حدس زدم» 99% احتمال دارد که یا دروغ می‌گوید یا به سؤال «کی هارلان را کشت؟» به‌درستی پاسخ نمی‌دهد. اگر فیلم را دیده‌اید، متوجه می‌شوید که چه چیزی را سعی دارم بیان کنم. در طول بخش‌های دوم و سوم، سرنخ‌ها شروع به اتصال می‌کنند و به افشای فوق‌العاده‌ای ختم می‌شوند. از عکاسی شگفت‌انگیز (با آن کلوزآپ‌های کلاسیک وقتی که یک شخصیت در حال گفتن چیزی مهم یا تعریف داستان از طریق تخیل یا حافظه‌اش است) تا ویرایش شگفت‌انگیز، تیم پشت رین جانسون کار فوق‌العاده‌ای انجام داده است. تنش در سطوح بالایی حفظ می‌شود و به نقاطی در مرز شکستن می‌رسد با روایت مارتا کابررا (آنا د آرماس). آنا د آرماس و دنیل کریگ بهترین بازی‌ها را ارائه می‌دهند و کریس اوانز (رانسوم) نیز در رتبه بعدی قرار دارد. به‌طور کلی، همه دیگر بازیگران نیز نمایش‌های عالی ارائه می‌دهند و به حمل داستانی پر از معما و همچنین با مقدار زیادی شوخی کمک می‌کنند. اما باید بر این نکته تأکید کنم که آنا د آرماس و دنیل کریگ چقدر شگفت‌انگیز هستند. آنا ممکن است برای بیشتر مردم کمی ناشناخته باشد. من از زمان «بلید رانر 2049» از او حمایت کرده‌ام، بنابراین بسیار خوشحالم که او بالاخره در یک فیلم بزرگ نقش اصلی را به دست آورده است، به‌ویژه در کنار بازیگران با کارنامه‌های افسانه‌ای. کریگ، که می‌توانست یک تغییر جزئی از شخصیتی که سال‌ها بازی کرده است ارائه دهد، به‌جای آن یک تفسیر منحصر به فرد از نقش کارآگاه ارائه می‌دهد. درست مانند اوانز، هر دو سال‌ها شخصیت‌های نمادین را بازی کرده‌اند، بنابراین این یک شوخی اضافی برای همه کسانی است که در دهه گذشته «کاپیتان آمریکا» و «جیمز باند» را تماشا کرده‌اند. تنها مشکل جزئی من هیچ ربطی به زیرمتن سیاسی و پیام‌های اجتماعی که رین جانسون در این فیلم گنجانده ندارد. صادقانه بگویم، من این جنبه را دوست دارم. انگار رین می‌دانست برخی از مردم در مورد این موضوع شکایت خواهند کرد، بنابراین او اطمینان حاصل کرد که چند شخصیت (جیکوب جاeden مارتل و مگ کاترین لنگفورد) تا حدی به آنچه به اصطلاح «برف‌سفیدها» نامیده می‌شوند، شباهت داشته باشند. نه، مشکل من مربوط به برخی توضیحات بیش از حد در مورد بازجویی‌های بخش اول است. عالی است که هر شخصیت انگیزه‌های خود را دارد، اما به نظر می‌رسد هر رویارویی با کارآگاهان کمی بیش از حد طولانی شده است. برخی از قطعات معما ممکن است کمی سخت باشد که باور کنیم که آن‌ها به وقوع می‌پیوندند، اما این‌ها همه نکات جزئی در یک فیلم شگفت‌انگیز هستند. در نهایت، رین جانسون توانسته است از «آخرین جدای» که مورد بحث بود، با یکی از بهترین معماها که تا به حال دیده‌ام، یعنی «چاقوها بیرون» بازگردد. رین ثابت می‌کند که نه تنها یک کارگردان بااستعداد است بلکه یک فیلمنامه‌نویس فوق‌العاده نیز هست. با یک گروه بازیگران معروف و برجسته، دنیل کریگ و آنا د آرماس در میان سایر بازی‌های برجسته، کریس اوانز نیز در رتبه بعدی قرار دارد. با یکی از بهترین فیلمنامه‌های سال، معما در مرکز آن همه را تا پایان بسیار مجذوب می‌کند، حتی اگر قبل از آن «کی این کار را کرد» را حدس بزنید. دیالوگ‌های به‌خوبی نوشته شده، ویرایش شگفت‌انگیز و استفاده عالی از تکنیک‌های عکاسی کلاسیک. این یک داستان سرگرم‌کننده با ارزش تماشای فوق‌العاده و لایه‌های سیاسی/اجتماعی قابل توجهی است که فقط روایت پیچیده و ظریف را ارتقا می‌دهد. آن را از دست ندهید! امتیاز: A