فیلم Never Die Alone 2004

ژورنالیست "پل" (با بازی دیوید آرکت) به سرعت "پادشاه داوود" (با بازی DMX) را که به تازگی تیر خورده به بیمارستان می‌رساند. او نتوانسته است جان این مردی را که قبلاً هرگز ملاقات نکرده نجات دهد، اما به طرز عجیبی در اختیار او ماشینش قرار می‌گیرد. درون این خودرو نوارهای صوتی وجود دارد که زندگی این مرد فقیر را به عنوان یک فروشنده کوچک مواد...

ژورنالیست "پل" (با بازی دیوید آرکت) به سرعت "پادشاه داوود" (با بازی DMX) را که به تازگی تیر خورده به بیمارستان می‌رساند. او نتوانسته است جان این مردی را که قبلاً هرگز ملاقات نکرده نجات دهد، اما به طرز عجیبی در اختیار او ماشینش قرار می‌گیرد. درون این خودرو نوارهای صوتی وجود دارد که زندگی این مرد فقیر را به عنوان یک فروشنده کوچک مواد مخدر روایت می‌کند. این داستان هیچ چیز جدیدی به ما ارائه نمی‌دهد؛ در واقع شخصیت DMX از همان ابتدا بسیار ناخوشایند است، به‌ویژه زمانی که تصمیم می‌گیرد دوست‌دختر مستقلش را به هروئین معتاد کند زیرا او نمی‌خواهد با او زندگی کند. داستان به شدت واقع‌گرایانه است و زندگی او را به‌صورت بی‌فکر، خودخواه، بی‌رحم و حیله‌گر به تصویر می‌کشد. به صورت موازی، داستان دیگری نیز وجود دارد درباره "مایکل" (با بازی مایکل ایلی)، که می‌کوشد انتقام قتل را بگیرد، هرچند او فردی به مراتب شایسته‌تر است. بسیاری از موسیقیدان‌ها سعی کرده‌اند به سینما وارد شوند و اکثر آن‌ها موفق نمی‌شوند. با وجود تلاش معقولی و دیالوگ‌هایی که به مراتب کمتر از آنچه انتظار داشتم سطحی است، DMX بیش از حد به شخصیت و جذابیت خود تکیه می‌کند - که البته مقدار زیادی از آن را دارد - به جای اینکه سعی کند چیزی به شخصیت خود اضافه کند، شخصیتی که واقعاً برای من اهمیتی نداشت. روایت او گاهی اوقات بسیار زیرکانه و ناظرانه است، اما با وجود صحنه‌های واقع‌گرایانه مصرف مواد مخدر، این داستان همچنان به خوبی پیش می‌رود، اما کاملاً فراموش‌شدنی است.