فیلم Rogue One: A Star Wars Story 2016

این فیلم با بار سنگین موضوعاتی همچون شانس و ریسک، میراث و پیامدها، و درک سرنوشت همراه است... این فیلم به عنوان جدیدترین فیلم در مجموعه «جنگ ستارگان» به محبوب‌ترین فیلم من تبدیل نشد، اما یک صحنه جدید از «جنگ ستارگان» را شامل می‌شود که به شدت مورد علاقه‌ام است. **امتیاز نهایی: ★★★½ - به شدت توصیه می‌کنم که زمانی برای دیدن آن اختصاص دهید.** این فیلم «جنگ...

این فیلم با بار سنگین موضوعاتی همچون شانس و ریسک، میراث و پیامدها، و درک سرنوشت همراه است... این فیلم به عنوان جدیدترین فیلم در مجموعه «جنگ ستارگان» به محبوب‌ترین فیلم من تبدیل نشد، اما یک صحنه جدید از «جنگ ستارگان» را شامل می‌شود که به شدت مورد علاقه‌ام است. **امتیاز نهایی: ★★★½ - به شدت توصیه می‌کنم که زمانی برای دیدن آن اختصاص دهید.** این فیلم «جنگ ستارگان» سرگرم‌کننده‌ای است که پر از ارجاعات و نشانه‌ها به سه‌گانه اصلی است و cameoهای زیادی نیز دارد. صحنه‌های اکشن فوق‌العاده‌ای دارد و به اندازه کافی هیجان‌انگیز است تا هر طرفدار واقعی «جنگ ستارگان» را از همان ابتدا به خود جذب کند. به طرز جالبی، فیلم بدون مقدمه آغاز می‌شود و موسیقی عالی مایکل جیاچینو را شامل می‌شود، اما هنوز هم شامل تیتراژ پایانی اصلی با موسیقی جان ویلیامز است. شخصیت K-2SO واقعاً درخشان و بسیار خنده‌دار است. به طور کلی، به نظر من این بهترین فیلم «جنگ ستارگان» از زمان «امپراتوری ضربه می‌زند» است. نیرویی در این فیلم وجود دارد. در سطحی، این یک فیلم اکشن به خوبی ساخته شده در دنیای «جنگ ستارگان» است که پر از ارجاعات و نشانه‌ها به «امید جدید» است که باعث می‌شود حس نوستالژیک گرمی به شما بدهد. بازگشت صحنه‌ها، لباس‌ها و شخصیت‌های مورد علاقه‌مان از دوران کودکی ممکن است شما را به گفتن «حالا، این یک فیلم جنگ ستارگان است!» وادارد. اما نوستالژی و کسب درآمد زیاد از آن، به نظر می‌رسد استراتژی اصلی دیزنی برای این فیلم است. این تقلید است، ساده و بی‌پرده. بازسازی‌های CGI از پیتر کوشینگ و کری فیشر بسیار ناخوشایند و بی‌احترامی به بازیگران درگذشته به نظر می‌رسید و برای بیننده‌ای که برای اولین بار این فیلم را می‌بیند، آزاردهنده است. ظاهر دیجیتالی گرند موف تارکین من را از داستان ضعیف جدا کرد و باعث شد تا برای آرامش معده‌ام از قرص‌های ضد اسید استفاده کنم. داستان و شخصیت‌پردازی در سطحی است که از سینمای مدرن انتظار دارید و فیلم به هدف اصلی خود که سرگرم‌کننده بودن است، دست می‌یابد. اما به عنوان یک طرفدار قدیمی «جنگ ستارگان»، نمی‌توانستم احساس نکنم که به نوعی به من بی‌احترامی شده است. به هر حال، این یکی از بهترین فیلم‌های جدید «جنگ ستارگان» (بعد از سه‌گانه اصلی) بود. بسیار سرگرم‌کننده و پر از اکشن خوب و قدیمی «جنگ ستارگان» بود. معمولاً از پیش‌درآمدها خوشم نمی‌آید، اما این بار احساس کردم خوب است که نگاهی به پس‌زمینه جمله «تعدادی از جاسوس‌ها برای به دست آوردن این اطلاعات جان خود را از دست دادند» در قسمت IV بیندازیم. حتی توضیحی درباره اینکه چرا ستاره مرگ این نقطه ضعف احمقانه را داشت، ارائه شد. بازیگران کار خوبی انجام دادند. ربات سخنگو جالب بود بدون اینکه کاملاً احمق باشد. یک سفر هیجان‌انگیز از اکشن، بداهه‌پردازی‌ها و حرکات دیوانه‌وار در داخل و خارج از وسایل حمل و نقل مختلف بود. همان‌طور که معمولاً در «جنگ ستارگان» وجود دارد، بخش علمی داستان علمی-تخیلی کمی ضعیف است. آنچه که زیبا به نظر می‌رسد روی صفحه نمایش قرار می‌گیرد و علم اهمیتی ندارد. وقتی کتاب می‌خوانم به این مسائل حساس‌تر هستم، اما برای یک فیلم «جنگ ستارگان» کافی است. برخی از افراد به تجزیه و تحلیل شخصیت‌ها و دیالوگ‌ها پرداخته و سعی می‌کنند منطق و احساسات بیشتری و «توسعه شخصیت» داشته باشند. بیایید! این یک فیلم «جنگ ستارگان» است. باید پر از اکشن و بصری خیره‌کننده باشد. در این زمینه، این فیلم به خوبی عمل می‌کند. البته، داستان واقعاً به طور کامل توسعه نیافته و نقص‌های زیادی دارد. اما فیلم هنوز هم یک لذت بزرگ بر اساس «جنگ ستارگان» است. **این قسمت ۳½.** این فیلم مانند پلی بین سه‌گانه اصلی و سه پیش‌درآمد بعدی است. داستانی که در آن شخصیت‌های اصلی داستان اصلی شرکت ندارند. به عنوان یک طرفدار بزرگ این مجموعه، من آن را دوست داشتم. انتظار زیادی نداشتم، بنابراین به خوبی سرگرم شدم. اما متاسفم که این شخصیت‌های شگفت‌انگیز قرار نیست بازگردند. این فقط یک فیلم مستقل است. با توجه به موفقیت چشمگیر آن، ممکن است پیش‌درآمدی وجود داشته باشد که احتمال آن بسیار کم است. داستان به گونه‌ای بود که از نیمه شروع می‌شد. به همین دلیل، می‌خواستم پیش‌درآمدی وجود داشته باشد که داستان دیدگاه گالن ارسو را تعریف کند. وقتی او به پایگاه بازگردانده می‌شود تا برای امپراتوری کار کند، دخترش تنها کسی است که از آنجا فرار می‌کند. چند سال بعد، دختر بزرگ شده، جین، به طرف شورشیان می‌پیوندد. وقتی او طرحی برای حمله به امپراتوری ارائه می‌دهد، هیچ‌کس به آن توجه نمی‌کند. اما یک گروه سرکش تشکیل می‌شود که همه طبق گفته‌های او عمل می‌کنند. داستان این است و نحوه پایان آن بقیه ماجراست. داستان ساده بود، اما ماجراجویی‌های اکشنی خوبی داشت. مثل آنچه که طرفداران «جنگ ستارگان» می‌خواهند ببینند. نقطه ضعف اصلی این بود که چهره‌های آشنا در اطراف نبودند. حتی سبک ارائه عنوان و تیتراژ سه‌گانه اصلی هم به هم ریخته بود. هرچند cameoهایی وجود داشتند. دارث ویدر، پرنسس لیا، R2D2 و 3PO، از جمله یک مبارزه کوچک با لایت‌سیبر در انتها، تنها برای راضی کردن طرفداران. به طور کلی فیلم شایسته‌ای است، وگرنه نمی‌توانست یک میلیارد دلار در باکس آفیس کسب کند و یکی از ۱۰ فیلم برتر تاریخ باشد. _۸/۱۰_ دارث ویدر: "مراقب باش که بر روی آرزوهایت خفه نشوی، کارگردان." «روگ وان» داستان جین ارسو (با بازی فلیسیتی جونز) یک سرباز شورشی و جنایتکار را دنبال می‌کند که قرار است بزرگ‌ترین چالش خود را تجربه کند وقتی که مون موثما او را برای سرقت طرح‌های ستاره مرگ به مأموریتی می‌فرستد. با کمک شورشیان، یک شمشیرزن ماهر و نیروهای غیرمتحد، جین برای چیزی بزرگ‌تر از آنچه فکر می‌کند، آماده می‌شود. باید اعتراف کنم که در مورد «روگ وان» نگران بودم. پس از موفقیت بزرگ «نیروی بیدار»، دنیای «جنگ ستارگان» اکنون حتی بیشتر گسترش یافته است. هر سال قرار است پیش‌درآمدها و دنباله‌های بیشتری تولید شود. چیزی که مرا نگران می‌کند این است که می‌ترسم از این فیلم‌ها خسته شوم و در واقع هیجان‌زده نشوم. «جنگ ستارگان» باید مانند یک رویداد سه‌ساله مانند قبل treated شود، این به نویسندگان و کارگردانان زمان بیشتری می‌دهد تا واقعاً داستان را شکل دهند. ممکن است به نظر بیاید که انتظار طولانی است، اما ارزش انتظار را دارد. اما فقط این نیست. مشکلات بازسازی‌هایی که این فیلم با آن‌ها مواجه بود و مهلت‌های غیرمعمول کوتاه در طول پس‌تولید. اما پس از دیدن خود فیلم، می‌توانم با اطمینان بگویم که این پیش‌درآمد جدید بد نیست. «روگ وان: داستانی از جنگ ستارگان» یک فیلم خوب است. نه عالی یا شگفت‌انگیز، بلکه فقط خوب. به نظر من، این فیلم در سطح «امید جدید» یا «امپراتوری ضربه می‌زند» نیست. برای من بیشتر در میانه است. اگر بخواهم صادق باشم، واقعاً از «نیروی بیدار» بیشتر از این لذت بردم. بله، این را گفتم. این فیلم نقص دارد، اما چیزهای زیادی برای دوست داشتن دارد. نمی‌توانم تصور کنم فشارهایی که گرت ادواردز در حین ساخت این فیلم احساس کرده است. تقریباً شبیه به احساسی که ابرامز داشت. در مصاحبه‌ها، گرت گفته است که او یک طرفدار «جنگ ستارگان» است و این دلیل اصلی است که او می‌خواست فیلم بسازد. بنابراین این برای او بسیار عزیز است و در حالی که در برخی قسمت‌ها اشتباهاتی وجود داشت، اما باید بگویم که او به خوبی با مواد اولیه کنار آمد. گرت ادواردز بسیار خوب است که احساس بزرگی و مقیاس سنگینی از چیزها را به وجود آورد. صحنه‌های اکشن به طرز فوق‌العاده‌ای کارگردانی شده‌اند که واقعاً احساس می‌شود یک فیلم جنگی است. این چیزی است که واقعاً من را در مورد «روگ وان» شگفت‌زده کرد، چقدر تاریک و ناامیدکننده است. برخی افراد ممکن است با این موضوع مشکل داشته باشند، زیرا همه به ماجراهای مورد علاقه‌مان عادت کرده‌اند. برای من، مشکلی نداشتم. اصلاً خوشحالم که این فیلم جرأت کرده این‌قدر جلو برود و به خشونت بپردازد. طنز در این فیلم بسیار محدود است، اما وقتی که طنز وجود دارد، عمدتاً از K-2SO (با بازی آلن تودیک) است، که واقعاً بهترین است. CGI در این فیلم شگفت‌انگیز و واقعاً پیشرفته بود. منظورم این است که خیلی خوب است. طوری که با محیط واقعی و صحنه‌های اکشن ترکیب می‌شود، به قدری خوب است که نیمی از زمان من احساس می‌کردم در حال تماشای افکت‌های کامپیوتری روی صفحه نمایش هستم. نحوه اجرای آن بسیار زیبا و دستاوردی بزرگ بود. حالا بزرگ‌ترین انتقادی که از طرف طرفداران «جنگ ستارگان» شنیده‌ام، درباره بازسازی دیجیتال پیتر کوشینگ است. بله، او به زندگی سینمایی بازگشته است به لطف استفاده از جادوگری بصری پیشرفته. شخصیت او، گرند موف تارکین، در فیلم حضور دارد، اما به جای اینکه نقش او دوباره بازی شود یا صورت دیجیتالی او در سایه نگه داشته شود، این طور نیست. او در فیلم بسیار زیاد است و شما او را در تمام زیبایی و به طور نزدیک می‌بینید. این موضوع از طرف مردم واکنش‌های مختلطی داشته و حتی من هم در ابتدا کمی گیج شدم. دیدن او پس از ۲۲ سال که از مرگش گذشته بود، کمی سخت بود. اما بعد از اینکه به این موضوع فکر کردم، متوجه شدم که خیلی قابل توجه نیست و در چند صحنه واقعاً به آن پی بردم. وقتی او حرکت نمی‌کند یا نمای نزدیک به صورتش نیست، به نظرم واقعی به نظر می‌رسید. اما این فقط نظر من است. در مورد بازگرداندن شخصیت‌های قدیمی، دارث ویدر نیز در اینجا ظاهر می‌شود. اگرچه زمان حضور او بسیار کوتاه است، اما هر صحنه‌ای که در آن حضور دارد را می‌رباید. در نهایت، صحنه راهرو، که بسیار فوق‌العاده بود و یکی از لحظات مورد علاقه‌ام در فیلم بود. دیدن او و بازگشت جیمز ارل جونز به عنوان یکی از بزرگ‌ترین شرورهای تاریخ عالی بود. حالا برای مشکلات: نیمه اول «روگ وان» برای من کمی سخت بود و گاهی حوصله‌ام سر می‌رفت. به شخصیت‌ها اهمیتی نمی‌دادم و جذب‌شان نمی‌شدم. شخصیت‌پردازی ضعیف بود و این واقعاً جای تاسف دارد، زیرا «جنگ ستارگان» تماماً درباره شخصیت‌هاست؛ این چیزی است که ما از این فیلم‌ها به یاد می‌آوریم. این فقط درباره لایت‌سیبرها و نبردها نیست، بلکه درباره شخصیت‌هاست. شخصیت‌های فلیسیتی جونز، آلن تودیک و مads میکلسن تنها کسانی بودند که برای من اهمیت داشتند. بقیه نه چندان. یکی دیگر از جنبه‌های مهم در فیلم‌های «جنگ ستارگان» موسیقی متن است. موسیقی جان ویلیامز به قدری نمادین است که برتر از آن سخت است. این قلب این سری است و من آرزو می‌کنم که او موسیقی متن این فیلم را ساخته باشد، زیرا موسیقی مایکل جیاچینو آنچنان خوب نبود. اما کمی به جیاچینو حق می‌دهم، او فقط ۴ هفته برای ساخت آن زمان داشت و این یک کار دشوار است. این به انتقاداتی که درباره مهلت‌های کوتاه گفته‌ام، برمی‌گردد. امتیاز کلی: «روگ وان: داستانی از جنگ ستارگان» یک ورودی خوب به سری است و واقعاً احساس می‌شود که این یک فیلم تاریک «جنگ ستارگان» است. ممکن است با فیلم مشکلاتی داشته باشم و باید با honesty بگویم، اما فکر می‌کنم که به خوبی با «امید جدید» ارتباط برقرار می‌کند. داستانی مانند این برای پر کردن شکاف داستانی ۴۰ ساله لازم بود. یک پیش‌درآمد بسیار جالب به «جنگ ستارگان» سال ۱۹۷۷. نمی‌توانم بگویم که خیلی از آن لذت بردم، اما برای هدفی که دارد، شایسته است. چیزی که مانع از عشق من به «روگ وان: داستانی از جنگ ستارگان» شد، احتمالاً عمدتاً ریتم آن بود که در برخی قسمت‌ها خیلی کند بود. هرچند این موضوع تأثیر عمده‌ای بر تجربه تماشای من نداشت، اما می‌توانستم کمی کشش را احساس کنم. من همچنین بازیگران را در هیچ سطحی بیشتر از یک سطح خنثی/استاندارد دوست نداشتم. فلیسیتی جونز در نقش اصلی کار شایسته‌ای انجام داد، و من دوست داشتم که چگونه داستان او را در ابتدای فیلم تنظیم کردند. همچنین هر صحنه‌ای که مads میکلسن در آن بود، برای تماشا خوب بود، در حالی که ریز احمد و فارست ویتاکر نیز خوب بودند؛ آلن تودیک نیز خوب بود. اما دیگو لونا و بن مندلسون برای من هیچ تأثیری نداشتند. داستان خود رضایت‌بخش است، پایان آن بیشتر از آنچه انتظار داشتم معنادار است و چند صحنه زیبا نیز دارد؛ کل فیلم به طور عادلانه‌ای زیبا به نظر می‌رسد. شخصاً دوست داشتم که ۱۰-۲۰ دقیقه از زمان فیلم کم شود و دشمنان بدجنس بیشتری داشته باشیم. با این حال، بدون شک این فیلم حداقل یک فیلم خوب است. یکی از بهترين «داستان‌های جانبی» دنیای «جنگ ستارگان». با توجه به سن ۴۰ ساله‌ام، اولین تجربه من با «جنگ ستارگان» فیلم‌های اصلی در تلویزیون بود، اما از آن زمان نسخه‌های بازسازی شده را بر روی پرده بزرگ و همچنین نسخه‌های جدید این مجموعه دیده‌ام. از این منظر، «روگ وان» در میان ۵ فیلم برتر من قرار دارد. می‌توان آن را به تنهایی تماشا کرد اما ارجاعات خوبی به فیلم‌های اصلی برای طرفداران وفادار دارد. **«روگ وان» در دنیای «جنگ ستارگان» آشنا به نظر می‌رسد اما هنوز جسور و جدید است! یک ورودی عالی برای کسانی که به «جنگ ستارگان» تازه وارد شده‌اند و برای طرفداران «جنگ ستارگان» محبوب است.** «روگ وان» دوباره مبارزه خشن مقاومت نوپا را به تصویر می‌کشد و مجموعه را به احساس و کیفیت سه‌گانه اصلی بازمی‌گرداند. در حالی که نیروی جاذبه و تأثیر جدای‌ها احساس می‌شود، «روگ وان» درگیر نبردهای لایت‌سیبر و پیشگویی‌ها نمی‌شود و به جای آن بر جاسوسی‌های زیرزمینی شورش تمرکز می‌کند. بدون اینکه شخصیت‌های محبوب با «زره داستانی» به امنیت بازگردند، ریسک‌ها با شخصیت‌های جدید در خطر و خطر بسیار بالاتر بود و برخی جان خود را از دست می‌دهند. طبیعت ریسک و اخلاقی انعطاف‌پذیر بازیگران باعث شد که این فیلم «جنگ ستارگان» بر روی موضوعات جنگ تمرکز کند، بر خلاف فیلم‌های دیگر. نویسندگی، فیلم‌برداری، اجراها، جلوه‌ها و داستان همه در بین بهترین‌ها در کل مجموعه قرار دارند. «روگ وان» یکی از بهترین فیلم‌های «جنگ ستارگان» و یک فیلم جاسوسی استثنایی است! بنابراین، به نظر می‌رسد دو نکته اصلی وجود دارد که واقعی‌ترین منتقدان روی آن تمرکز کرده‌اند. ۱) داستان‌های طرفداران ۲) پروپاگاندای SJW. حالا، من معتقدم که این‌ها هر دو واکنش به «نیروی بیدار» هستند. اولی فقط نفرتی از ری است که یک ماری سو بود و کل فیلم را حسی از داستان‌های طرفداران می‌داد. و در حالی که این برای «نیروی بیدار» درست است، برای «روگ وان» این‌طور نیست؛ حداقل اگر بخواهیم در دنیای «جنگ ستارگان» بمانیم... این می‌تواند داستانی از طرفداران باشد اگر کسی «نجات پرایوت رایان» را به دنیای «جنگ ستارگان» بپیوندد و... نه، این یک داستان طرفداران نیست. نکته دومی، همان SJW، خوب، این واقعاً می‌تواند یک واکنش به «نیروی بیدار» باشد، زیرا بله، هر کسی که ری را یک ماری سو می‌نامید، به دلیل دلایلی که هیچ ارتباطی با دلیل عدم علاقه به ری نداشت، به عنوان یک زن‌ستیز متهم شد. به طور خاص به دلایلی که هیچ ارتباطی با دلایلی که برای عدم علاقه به ری داشتند، حداقل برای اکثر مردم نداشت. و در «روگ وان»، اگر بازیگران چند فرهنگی به دلایل سیاسی تهدیدآمیز باشند... واقعاً اینطور به نظر نمی‌رسد. تنوع کار می‌کند و این به این دلیل است که شما واقعاً متوجه آن نمی‌شوید مگر اینکه مردم آن را اشاره کنند تا شکایت کنند. ...و افرادی که این کار را می‌کنند، احتمالاً به دلیل «نیروی بیدار» هستند و فراموش می‌کنند که این در کهکشان بسیار دور، دور اتفاق می‌افتد و خب، به طور تعریف، همه آن‌ها بیگانه هستند، بنابراین، می‌دانید، تلاش برای تحمیل تنوع در یک فیلم که کاملاً از بیگانگان تشکیل شده است... آیا این به معنای آن نیست که بیگانگان بیشتری باید وجود داشته باشند؟ بنابراین، بسیاری از آن‌ها از «نیروی بیدار» باقی‌مانده و خوب، برخی از آن‌ها قابل درک هستند، اگر نه برای خود فیلم، بلکه به دلیل واکنش به افرادی که فکر می‌کردند ری کاملاً کامل است. یکی دیگر از دلایل این نفرت می‌تواند کمبود نبردهای لایت‌سیبر باشد و من واقعاً احساس می‌کنم که طرفداران در این مورد حق دارند... اما نه، واقعاً این یک فیلم «جنگ ستارگان» بود که شبیه یک فیلم جنگی به نظر می‌رسید و کمبود قدرت‌های واضح نیرویی و لایت‌سیبرها تا پایان واقعاً کار کرد... در واقع، این به قدری خوب کار کرد که شما واقعاً احساس «نجات پرایوت رایان» را از این فیلم گرفتید، یک گروه سرکش تنها که با کل امپراتوری جنگی می‌جنگید. این واقعاً تماشای جالبی بود و، بدون حس تخلیه در دانکرک که سیاره هات بود، ما واقعاً نبرد زمینی «جنگ ستارگان» را دیدیم که واقعاً شبیه یک جنگ بود. بنابراین این واقعاً جالب بود. و سپس جین. حالا بسیاری از نفرت‌ها به او تعلق می‌گیرد و نمی‌توانم بفهمم چرا. او به نظر می‌رسید یک شخصیت واقعی است. ری می‌توانست یک پیوند SJW فمینیستی باشد که به دلیل... دلایل، فوق‌العاده عالی شده بود. اما جین نقص‌های جدی داشت، او مشکلاتی داشت، او به نظر می‌رسید یک شخص واقعی است. بنابراین به فلیسیتی جونز بابت زنده کردن آن شگفتی تبریک می‌گویم. نه، واقعاً، به او تبریک می‌گویم. به جز سولو، واقعاً فکر نمی‌کنم که شخصیت «جنگ ستارگان» دیگری را دیده باشم که به آن اندازه، خوب، واقعی، فقط سرگرم‌کننده باشد به طوری که شما بتوانید به او اشاره کنید و بگویید «من می‌توانم کسی مثل او را بشناسم.» شخصیت‌های دیگری در این مجموعه وجود داشتند... اما هیچ‌کدام به این خوبی به تصویر کشیده نشده بودند. و این فقط به جونز مربوط نمی‌شود. تنها شخصیت اصلی که به نظر نمی‌رسید یک شخص واقعی باشد، چیرر عیموه بود و خوب، می‌توانیم به او به خاطر این ببخشیم زیرا او فوق‌العاده فیلم‌های کونگ‌فو بود که به فیلم کمک کرد تا فقط یک فیلم جنگی در فضا نباشد. او کسی بود که نیرویی را به فیلم آورد و آن را به یک فیلم «جنگ ستارگان» تبدیل کرد... بنابراین، چه کسی واقعاً مهم است اگر او به عنوان یک شخص واقعی احساس نمی‌شود؟ من که نمی‌دانم. و آخرین بخشی از نفرت به این دلیل است که خوب، هیچ‌کدام از شخصیت‌های اصلی واقعی وجود ندارد، نه سولو، نه اسکای‌واکر و... خوب... این یک فیلم مستقل است، بنابراین اگر شما وارد این فیلم شدید و انتظار آن‌ها را داشتید، این تقصیر شماست. دیزنی از ابتدای کار این را واضح کرد. آنچه شما در اینجا دارید یک فیلم جنگی علمی تخیلی جالب است. این به داستان می‌پیوندد و نمی‌پیوندد، اما این چیز بدی نیست - پیش‌درآمدها، «نیروی بیدار» - زیرا تنها ۳/۷ فیلم‌های داستانی واقعاً خوب هستند. و به عنوان یک فیلم جنگی، خود ایستاده است. واقعاً بهتر از بسیاری از فیلم‌های جنگی است که مردم به عنوان شاهکار معرفی می‌کنند **سرفه** **خط نازک** **سرفه** بنابراین، آن را ببینید، شما نباید هیچ شکایتی داشته باشید... ...مگر اینکه درباره SJW، داستان‌های طرفداران و کمبود اسکای‌واکر یا سولو شکایت کنید و اگر این‌طور است، خوب، هیچ چیز نمی‌تواند شما را راضی کند، هر چه را که تماشا کنید. به دلایلی، به نظر می‌رسد کمی تعصب درباره استاندارد تولیدات اخیر دیزنی وجود دارد، اما من به شدت از این انحراف به برند «جنگ ستارگان» لذت بردم. فلیسیتی جونز سعی می‌کند تا به شورشیان کمک کند تا طرح‌های برای ستاره مرگ را به دست آورند که توسط پدرش (مدس میکلسن) طراحی شده است. این فیلم از ابتدا تا انتها پر از اکشن است، با جلوه‌های ویژه عالی و یک گروه جدید از شخصیت‌ها برای آشنایی/دوست داشتن/متنفر بودن، بدون اینکه نیاز به تماشای هیچ‌یک از فیلم‌های دیگر باشد. دیگو لونا و بن مندلسون به اندازه کافی برای من خوب نبودند و در واقع کل بازیگران می‌توانند کمی بهتر به عنوان بازیگران یکپارچه شوند؛ اما داستان هیجان‌انگیز است و بسیار نزدیک‌تر به سبک پر اکشن سه‌گانه اول است. چه چیزی برای دوست داشتن وجود ندارد؟