فیلم A Royal Night Out 2015

روز پیروزی بر آلمان مبارک! **طعم آزادی در فیلمی که تقریباً کاملاً تخیلی است.** همه می‌دانند، حتی کسانی که در جمهوری‌ها زندگی می‌کنند، که زندگی یک فرد سلطنتی زندگی عادی نیست. به همین دلیل است که بسیاری از مردم نمی‌دانند این خانواده‌ها چه ویژگی‌هایی دارند. برای یک عضو خاندان سلطنتی، تمام زندگی‌اش تحت تأثیر تعهدی است که او را به مردمش متصل می‌کند. گفتن اینکه...

روز پیروزی بر آلمان مبارک! **طعم آزادی در فیلمی که تقریباً کاملاً تخیلی است.** همه می‌دانند، حتی کسانی که در جمهوری‌ها زندگی می‌کنند، که زندگی یک فرد سلطنتی زندگی عادی نیست. به همین دلیل است که بسیاری از مردم نمی‌دانند این خانواده‌ها چه ویژگی‌هایی دارند. برای یک عضو خاندان سلطنتی، تمام زندگی‌اش تحت تأثیر تعهدی است که او را به مردمش متصل می‌کند. گفتن اینکه قدرت بزرگ مسئولیت‌های بزرگ می‌آورد، یک کلیشه است، اما به‌طور کامل صدق می‌کند. و بودن در سن نوجوانی در یک خانواده سلطنتی می‌تواند واقعاً خسته‌کننده باشد زیرا هرگز آزادی کامل ندارید. می‌توانم بگویم که به نوعی از تجربه خودم این را می‌دانم، هرچند که در کشوری زندگی می‌کنم که متأسفانه صد سال پیش رژیم جمهوری را پذیرفته است. این فیلم یک اثر تخیلی است که به بررسی اشتیاق برای آزادی دو دختر نوجوان می‌پردازد. داستان در روز پایانی جنگ جهانی دوم در جبهه اروپا اتفاق می‌افتد و هیجان‌زده‌ای را که آن شب بر لندن حاکم بود، به تصویر می‌کشد. در میان جمعیت، دو دختر پادشاه جورج ششم، پرنسس مارگارت و خواهرش الیزابت، ملکه آینده بریتانیا، که به تازگی در مراسم تشییع جنازه‌اش به شکلی معنادار یاد کردیم، نیز حضور داشتند. آن شب پرنسس‌ها به طور آزادانه‌تری از همیشه لذت بردند، اما بدون هیچ حادثه‌ای. آنچه فیلم به ما نشان می‌دهد، برعکس این است: دو پرنسس به دردسر خواهند افتاد. این فیلم به شدت سرگرم‌کننده است و کمدی خوبی را ارائه می‌دهد که تماشای آن به عنوان یک خانواده لذت‌بخش است. این فیلم کامل نیست و مشکلات زیادی دارد و یک ناظر دقیق متوجه چندین اشتباه خواهد شد، مانند اینکه هیچ سربازی بدون کلاه یا بیداری سلام نمی‌دهد و لباس‌های پرنسس‌ها کاملاً با آنچه که ممکن بود بپوشند، تناقض دارد. با این حال، بقیه به خوبی پیش می‌رود، فیلم به‌طور خوشایندی در حال پیشرفت است و کارگردانی نیز کار خوبی انجام داده است. بازیگران شامل چندین نام مشهور هستند که به‌طور کلی کار خوبی انجام می‌دهند. اما این بازی‌های دو پرنسس است که به فیلم قدرت و زیبایی می‌بخشد. سارا گادون زیباست و شباهت دلپذیری به ایزابلا واقعی دارد و کار فوق‌العاده‌ای انجام داده است که به خوبی حس تعهدش (که در تلاشش برای یافتن خواهرش و آگاهی کامل از جدیت وضعیت خود را نشان می‌دهد) را با جوانی‌اش، عدم آزادی و تمایل به زندگی پرشور ترکیب می‌کند. اما بل پاولی واقعاً ما را مجذوب می‌کند و به خاطر رفتار اصیل، خودجوش و بی‌احترامی که دارد، ما را به خود جذب می‌کند. او فوق‌العاده است و کاری را انجام می‌دهد که فراتر از سن جوانش است و واقعاً شگفت‌انگیز است. جک رینور برای متعادل کردن این احساسات طرفدار سلطنت از طریق طرز صحبت و بیان تحقیرآمیزش درباره پادشاه انگلیس یا خانواده‌اش طراحی شده است. ایده را می‌فهمم، اما واقعاً قانع‌کننده نبود. روپرت اورت و امیلی واتسون، که به طور قابل توجهی کم‌استفاده شده‌اند، بیشتر از نگرانی نمی‌توانند کاری انجام دهند. از نظر فنی، فیلم تقریباً همه چیز را به بازسازی دوره تاریخی اختصاص داده است، که در این زمینه موفقیت‌ها و شکست‌هایی داشته است. همان‌طور که گفتم، از طریق جزئیات می‌توانیم اشکالات را مشاهده کنیم، مانند اشتباه در انتخاب لباس‌های خدمتکاران کاخ، استفاده از دستگاه بلیط‌فروشی که در آن زمان وجود نداشت و غیره. این‌ها مسائل جزئی هستند. با این حال، به‌طور کلی، فیلم توانسته است محیط و دکورهای سال 1945 را به خوبی بازسازی کند. فیلم‌برداری، مه‌آلود و صحنه‌های شب نیز در ایجاد جو تأثیر زیادی داشت. موسیقی متن شامل مجموعه‌ای از آهنگ‌ها و نواهای جاز و سوئینگ است که واقعاً می‌تواند ما را شگفت‌زده کند.