فیلم Hellboy 2004

من عاشق کمیک‌های مایک مینیولا در مورد _هل‌بو‌ی_ هستم و این فیلم انحراف بزرگی از منبع اصلی است. با این حال، به طرز عجیبی، این موضوع مرا چندان ناراحت نمی‌کند. در واقع، در برخی موارد، مانند شخصیت کارل روپرت کرونن، نسخه فیلم حتی بهبود یافته است. تماشای مکرر _هل‌بو‌ی_ در خانه ما اتفاقی رایج است. _امتیاز نهایی: ★★★★ - جذابیت بسیار قوی. یک اثر مورد علاقه...

من عاشق کمیک‌های مایک مینیولا در مورد _هل‌بو‌ی_ هستم و این فیلم انحراف بزرگی از منبع اصلی است. با این حال، به طرز عجیبی، این موضوع مرا چندان ناراحت نمی‌کند. در واقع، در برخی موارد، مانند شخصیت کارل روپرت کرونن، نسخه فیلم حتی بهبود یافته است. تماشای مکرر _هل‌بو‌ی_ در خانه ما اتفاقی رایج است. _امتیاز نهایی: ★★★★ - جذابیت بسیار قوی. یک اثر مورد علاقه شخصی._ هل‌بو‌ی فیلمی نیست که برای همه مناسب باشد، هرچند که طنز زیادی در فیلمنامه وجود دارد. با این حال، مهارت همیشگی گیرمو دل تورو در ارائه جلوه‌های بصری فوق‌العاده، اکشن‌های جذاب و تمرکز بر توسعه شخصیت‌ها، هل‌بو‌ی را منحصر به فرد و سرگرم‌کننده می‌کند. همچنین، رون پرلمن یک بازیگر اصلی شگفت‌انگیز است. جذابیت او او را به یکی از underrated ترین بازیگران زمان ما تبدیل کرده است. حالا از نظر ظاهری، این فیلم باید terrible باشد. چند نازی در یک جزیره دورافتاده اسکاتلندی از روح افسانه‌ای روسی، راسپوتین (کارل رودن) استفاده می‌کنند تا شیطان را احضار کنند. خوشبختانه، برنامه آن‌ها توسط کماندوهای شجاع به رهبری دانشمندی به نام “بروم” (جان هرت) مختل می‌شود که نه تنها این نقشه شوم را ناکام می‌گذارد، بلکه موفق می‌شود آنچه از اعماق شیطانی در حال ظهور بود را نجات دهد و آن را به آزمایشگاه خود ببرد، جایی که “هل‌بو‌ی” با شاخ‌های نیمه‌ای، به‌خوبی با مجموعه دیگر موجودات در “اداره تحقیقات ماورایی” که به‌طور رسمی انکار شده، همخوانی دارد. مسئله اینجاست که “بروم” به سن و سالی رسیده و نگران است که بدون رهبری ثابت خود، موضوعات محبوبش زیر سلطه نظامی‌ها قرار گیرند، بنابراین جوان پرشور “مایرز” (روپر ایوانز) را به عنوان جانشین خود استخدام می‌کند. در این حین، ساکنان موزه‌اش باید با نازی‌های تازه‌نفس و تحت رهبری جادوگر روسی انتقام‌جو و مجهز به “سامائل” چندوجهی که می‌تواند هر بار که می‌میرد، دوباره به زندگی برگردد، روبرو شوند - فقط این که تنها سرها نیستند که دوباره رشد می‌کنند. با کشیده شدن خطوط نبرد، این وظیفه به عهده “هل‌بو‌ی” (رون پرلمن)، همکار دوزیست ذهن‌خوانش “اب” (داگ جونز) و عشق یک‌طرفه‌اش “لیز” (سلما بلر) می‌افتد تا به کار قدیمی ریشه‌کن کردن شر بپردازند. جلوه‌های بصری در اینجا به خوبی عمل می‌کنند، اما گیرمو دل تورو همچنین مطمئن می‌شود که دیالوگ‌های پرشخصیت و اکشن‌های زیادی وجود دارد تا این فیلم به خوبی به مدت دو ساعت پیش برود. پرلمن به نظر می‌رسد که از بازی خود لذت می‌برد و این حس لذت به تماشاگران هم منتقل می‌شود، زیرا این فیلم فانتزی و جادو را با تعصبات قدیمی ترکیب می‌کند؛ با کمی انسانیت از هرت و مایرز که همه چیز را با کمی بازیگری تئاتری از رودن که بهترین تلاشش را برای شبیه شدن به کریستوفر لی می‌کند، تزئین می‌شود. البته، ترکیب شیطان و نشان نازی در دنیای شر، موضوعی چالش‌برانگیز است و اگرچه فکر نمی‌کنم که نتیجه در شک و تردید باشد، اما در اینجا نوسانات زیادی وجود دارد و هیچ‌کس در این حرکت پرشور، امن نیست.