فیلم Us 2019

جردن پیل یکی از بهترین کارگردانان دنیا است که تنها با دو فیلم خود، به شهرت رسیده و این فیلم فوق‌العاده است. اگر از خواندن نقدهای بدون اسپویل من لذت می‌برید، لطفاً وبلاگ من را دنبال کنید. در ابتدا می‌توانید نقد من را درباره یکی از فیلم‌های مورد علاقه‌ام از سال ۲۰۱۷، «خارج شو» جردن پیل، با کلیک بر روی عنوان آن بخوانید. این فیلم یکی...

جردن پیل یکی از بهترین کارگردانان دنیا است که تنها با دو فیلم خود، به شهرت رسیده و این فیلم فوق‌العاده است. اگر از خواندن نقدهای بدون اسپویل من لذت می‌برید، لطفاً وبلاگ من را دنبال کنید. در ابتدا می‌توانید نقد من را درباره یکی از فیلم‌های مورد علاقه‌ام از سال ۲۰۱۷، «خارج شو» جردن پیل، با کلیک بر روی عنوان آن بخوانید. این فیلم یکی از بهترین آثار طولانی‌اش در عرصه کارگردانی است و من آرزو می‌کنم که او زودتر از این مهارت‌های فیلم‌سازی خود را کشف کرده بود، زیرا ژانر ترسناک به شدت به کسی مانند او احتیاج داشت. پیل به تدریج در حال تبدیل شدن به یکی از چهره‌های برجسته هالیوود است و با فیلم «ما» دوباره ثابت می‌کند که استعداد غیرقابل انکارش برای سال‌ها ما را شگفت‌زده و گیج خواهد کرد. در حالی که فکر می‌کنم فیلم اولش ساختار منسجم‌تری دارد، به نظر من «ما» بهترین فیلم سال تاکنون است و تردید دارم که تا پایان سال از فهرست بهترین‌ها خارج شود. بهترین فیلم‌ها آن‌هایی هستند که می‌توانند یک سفر ۴۵ دقیقه‌ای با ماشین از سینما به خانه را در چشم برهم زدنی تبدیل کنند. من تمام آن زمان و چند دقیقه بیشتر را صرف بحث و جدل با همراهم کردم که با هم فیلم را دیدیم. اکنون درک نسبتاً خوبی از داستان فیلم و روند شخصیت لوپیتا دارم که قطعاً در پایان فیلم شما را بسیار گیج و شگفت‌زده خواهد کرد. با این حال، بار دیگر فیلم را می‌بینم تا مطمئن شوم نظریه‌ام با همه چیز دیگر، به ویژه جزئیات ریز، همخوانی دارد. فیلم‌نامه پیل تفکر برانگیز و معلق‌کننده است و با توسعه شخصیت‌های درخشان و صحنه‌های اکشن به طرز شگفت‌انگیزی خوب فیلم‌برداری شده است. به نظر می‌رسد او می‌داند چگونه هر چیزی را به طرز موثری انجام دهد. صحنه‌های تعقیب و گریز هیجان‌انگیز و درگیری‌ها فوق‌العاده خونین و جذاب هستند. بیشتر اکشن‌ها در شب رخ می‌دهد که نیاز به مهارت کارگردان دارد تا تماشاگر بتواند آنچه را که در حال وقوع است دنبال کند. من هرگز در طول یک صحنه اکشن خود را گم نکردم. می‌دانستم که هر کس کیست، کجا هستند و چه می‌کنند. بسیاری از مقالات جردن پیل را «اسپیلبرگ بعدی» یا «هچکاک جدید» می‌نامند. من او را نخستین جردن پیل می‌نامم! دوست داشتم که این جمله را من بگویم، اما اینطور نشده است و از این بابت خوشحالم. این به این معناست که افراد بیشتری در حال درک این هستند که پیل فردی منحصر به فرد است، نه یکی از دیگران. نماهای نزدیک امضایی او که به چهره بازیگران می‌پردازد، می‌تواند اطلاعات و احساسات زیادی درباره یک شخصیت منتقل کند. پس از تماشای «آلیتا: فرشته جنگ»، پیش‌بینی کردم که نامزدی اسکار برای بهترین جلوه‌های ویژه خواهد داشت و هنوز هم بر این عقیده‌ام. همچنین می‌خواهم اولین کسی باشم که نه تنها نامزدی اسکار، بلکه برنده شدن بهترین بازیگر زن برای لوپیتا را پیش‌بینی می‌کند. دانیل کالیویا در «خارج شو» فوق‌العاده بود، اما لوپیتا با دو اجرای بسیار جذاب او را پشت سر می‌گذارد. به عنوان مادر اصلی، او مهربانی و ویژگی‌های دل‌نشین را نشان می‌دهد و به عنوان دابل‌گنگر خود، ترسناک، تهدیدآمیز و شیطانی است. دو شخصیت کاملاً متفاوت با ویژگی‌های جسمی و روانی متمایز، هیچ مشکلی برای لوپیتا نیست. او آن‌ها را به طرز بی‌نقص و راحتی اجرا می‌کند و کل روایت را بر دوش خود حمل می‌کند. او شایسته هر شناخته‌ای است. با این حال، او هنوز هم از دیگر بازیگران کمک‌های زیادی دریافت کرده است. وینستون دوک (گاب ویلسون) بسیار خنده‌دار است و منبع اصلی کمدی در طول فیلم است. با تعادل فوق‌العاده‌ای از تن‌ها، پیل به دوک اجازه می‌دهد در نقشی که در آن می‌درخشد، خود را نشان دهد. «ما» ممکن است در برخی مواقع بسیار سنگین و تاریک باشد، بنابراین یک خنده خوب در این بین همیشه خوشایند است. بازیگران جوان نیز فوق‌العاده هستند، اما باید به عملکرد شهادی رایت جوزف به عنوان زورا ویلسون تبریک بگویم. او تقریباً به همان سنی است که آماندلا استنبرگ در «بازی‌های گرسنگی» داشت. در آن زمان، من می‌دانستم که استنبرگ بازیگری فوق‌العاده خواهد بود و اشتباه نکردم. حالا، من ۱۰۰٪ مطمئن هستم که شهادی یک بازیگر استثنایی خواهد بود اگر قبلاً نبوده باشد. از نظر فنی، من بالا‌تر نوشتم که چقدر پیل بااستعداد است. از توانایی بی‌نقص او در فیلم‌برداری صحنه‌های اکشن در تاریکی تا فیلم‌نامه به طرز فوق‌العاده نوشته شده‌اش، او تقریباً هر جنبه‌ای از فیلمش را به خوبی اجرا می‌کند. موسیقی به زیبایی روایت را همراهی می‌کند و با آهنگ‌های ریتمیک و خنک وقتی همه چیز به نظر خوب می‌رسد، و با صداهای بلند و عجیب و غریب فرشته‌وار که به سرعت حالت فیلم را تغییر می‌دهد. ویرایش بی‌نقص به پنهان کردن برخی جزئیات که من در مورد برخی صحنه‌های توضیحی دارم، کمک می‌کند، به ویژه در پایان. در حالی که من می‌فهمم که داستان خیلی چیزها برای درک دارد وقتی «توضیح داده» می‌شود، معتقدم که پیل این کار را در یک منولوگ کمی سریع انجام می‌دهد که فکر می‌کنم برخی افراد از آن لذت نخواهند برد. برای من، دوست داشتم که ابهام کاملی وجود داشته باشد. اگر هیچ چیزی توضیح داده نمی‌شد، بسیار خوشحال می‌شدم، اما می‌فهمم که نیاز به توضیح وجود دارد. یکی دیگر از انتقادات من به فیلم خانواده دیگر است که عمدتاً توسط الیزابت ماس (کیتی تایلر) و تیم هایدکر (جاش تایلر) بازی می‌شود. با فکر کردن به آن‌ها و اهمیتشان در داستان، متوجه می‌شوم که یا می‌توانستند بهتر مورد استفاده قرار گیرند یا اینکه اصلاً وجود نداشتند. میانه این دو گزینه من را کمی آزار می‌دهد زیرا احساس می‌شود که این دو بازیگر فوق‌العاده، به ویژه ماس، خیلی کنار گذاشته شده‌اند. آن‌ها واقعاً برای ارتقاء کل داستان مرتبط هستند، اما هنوز هم آرزو می‌کنم کمی بهتر کاوش می‌شدند. متأسفانه، فکر می‌کنم تماشاگران بیشتر از «خارج شو» خوششان بیاید، حتی اگر «ما» ویژگی‌های بیشتری از ژانر ترسناک نسبت به فیلم اول داشته باشد. نه تنها به این دلیل که داستان پیگیری و درک آن راحت‌تر است (برخی افراد واقعاً قبل از پایان فیلم سالن را ترک کردند... شرم بر شما!)، بلکه به این دلیل که پایان مشخصی دارد. متأسفانه، مردم واقعاً دوست ندارند بعد از اتمام فیلم درباره آن فکر کنند، بنابراین اگر پایانی باز داشته باشد، عصبانی خواهند شد. این اتفاقی است که اگر با انتظار یک فیلم ترسناک ارزان، پر از ترس‌های ناگهانی و شخصیت‌های توخالی به «ما» بروید، پیش می‌آید. این یک فیلم ترسناک نیست. این یک فیلم وحشتناک و فوق‌العاده است. اگر به دنبال یک توصیه ساده و بدون اسپویل در مورد چگونگی نزدیک شدن به داستان فیلم هستید، یک جمله کوچک پس از نمره‌ام برایتان می‌گذارم. جردن پیل فردی منحصر به فرد است. او مانند هیچ کس دیگری نیست. او دوباره داستانی تفکر برانگیز، عمیق و فوق‌العاده معلق‌کننده ارائه می‌دهد. از ابتدا تا انتها جذاب و سرگرم‌کننده است و هیچ اشتباهی در طول راه وجود ندارد. فنی بی‌نقص، با نماهای نزدیک احساسی‌اش بر روی چهره‌های شخصیت‌ها به عنوان یک نقطه قوت. لوپیتا نیونگو آنچه را که به اعتقاد من بهترین عملکردش است، ارائه می‌دهد که نه تنها باید او را نامزد جوایز زیادی کند، بلکه باید برنده هم شود. بازیگران فوق‌العاده، با تعادل خوب تن‌ها و کمدی خنده‌دار، و پر از صحنه‌های اکشن هیجان‌انگیز و ترسناک. «ما» هیچ تفسیر واحدی ندارد. دیدگاه من نه درست است و نه نادرست، فقط نقطه نظر من است. این یکی از آن فیلم‌هاست که می‌توانید بارها و بارها تماشا کنید و هر بار بینش جدیدی پیدا کنید که قبلاً از آن غافل شده‌اید. با این حال، فکر می‌کنم آنچه در پایان واقعاً اتفاق می‌افتد، صحیح است و من بیش از حد کافی نشانه در طول فیلم دارم تا نظر خود را حمایت کنم. با وجود برخی مشکلات جزئی، بدون شک بهترین فیلم ۲۰۱۹ تا این لحظه است و به شدت تردید دارم که تا پایان سال از فهرست ۱۰ فیلم برتر من خارج شود. متشکرم، پیل، نه تنها برای ارائه فیلم‌های ترسناک عالی، بلکه برای بودن خودت. حتماً ببینید! نمره: A- نکته: روی رفتار پسر تمرکز کنید و اینکه چگونه به هر چیزی که می‌بیند یا انجام می‌دهد واکنش نشان می‌دهد.