فیلم After the Dark 2013

فیلم «پس از تاریکی» به شدت از ایده «بی‌خبری خوشبختی است» دفاع می‌کند و این کار را با اشتیاقی بی‌نظیر انجام می‌دهد. کارگردان جان هادلز داستان را در یک مدرسه بین‌المللی در جاکارتا و به‌ویژه در کلاس آقای زیمیت (با بازی جیمز دآرسی) روایت می‌کند. کلاس زیمیت به ظاهر یک کلاس فلسفه است، اما می‌توان آن را «مقدمه‌ای بر توضیحات» نیز نامید. در آخرین روز مدرسه،...

فیلم «پس از تاریکی» به شدت از ایده «بی‌خبری خوشبختی است» دفاع می‌کند و این کار را با اشتیاقی بی‌نظیر انجام می‌دهد. کارگردان جان هادلز داستان را در یک مدرسه بین‌المللی در جاکارتا و به‌ویژه در کلاس آقای زیمیت (با بازی جیمز دآرسی) روایت می‌کند. کلاس زیمیت به ظاهر یک کلاس فلسفه است، اما می‌توان آن را «مقدمه‌ای بر توضیحات» نیز نامید. در آخرین روز مدرسه، زیمیت به ۲۰ دانش‌آموزش می‌گوید: «آیا مایلید برخی از آزمایش‌های فکری مورد علاقه‌مان را مرور کنیم؟» و برخی از دانش‌آموزان به‌راحتی این کار را انجام می‌دهند و توضیح می‌دهند که هر آزمایش شامل چه چیزی است. کلاس درس به‌عنوان مکان مناسبی برای ارائه اطلاعات است، اما به نظر می‌رسد این اطلاعات بیشتر برای روز اول مدرسه مناسب است نه روز آخر؛ این زمان‌بندی نامناسب باعث می‌شود که این بخش به‌طور واضحی به شکل «همان‌طور که می‌دانید» تبدیل شود. به هر حال، کسی به قضیه «تئوری میمون‌های بی‌نهایت» اشاره می‌کند: «اگر میمونی را به یک ماشین تحریر دهید و اجازه دهید به‌طور تصادفی به آن ضربه بزند، در نهایت او تقریباً به‌طور قطع تمام متن نمایشنامه «هملت» را کلمه به کلمه تایپ خواهد کرد.» من می‌خواستم شوخی کنم که اینگونه این فیلم نوشته شده، اما مطمئنم که یک میمون می‌تواند کار بهتری انجام دهد و این کار هم زمان زیادی نمی‌برد. اینها تنها مقدمه‌ای برای آزمایش فکری زیمیت است که ترکیبی از «بقا»، «برادر بزرگ» و «سیاه‌چاله‌ها» است. اساساً، یک پناهگاه زیرزمینی با ظرفیت ده نفر وجود دارد و کلاس باید تصمیم بگیرد که کدام ده نفر وارد شوند و کدام ۱۱ نفر - که زیمیت نیز در آن شمارش می‌شود - خارج بمانند، بر اساس حرفه‌های خیالی که زیمیت به‌طور تصادفی به آنها می‌دهد. این تمرین سه بار انجام می‌شود و تکرار آن تنها باعث می‌شود که چقدر فیلم و شخصیت‌هایش احمق هستند، بیشتر مشخص شود. به‌عنوان مثال، زیمیت درباره ساکنان پناهگاه می‌گوید: «آنها نمی‌توانند اکسیژن را تقسیم کنند. هر سانتی‌متر مکعب از هوای قابل تنفس اینجا، پس از بسته شدن درب، از این مخازن فشرده تأمین می‌شود. این مکان برای نگهداری ۱۰ نفر به مدت یک سال طراحی شده است؛ یک نفر بیشتر به معنای مرگ از هیپوکسی است.» علاوه بر این، مشخصات تعیین شده در تمرین اول به تمرین‌های دوم و سوم منتقل می‌شود؛ به‌عنوان مثال، کد باز کردن درب پناهگاه در پایان سال همیشه یکسان است. با این حال، کلاس تصمیم می‌گیرد که «ما به زودی به یک بارداری نیاز داریم... تا در دوره یک ساله محبوس شدن یک بچه سالم به‌دنیا بیاوریم» زیرا «داشتن فرزند پس از آخرالزمان به شغل شماره یک تبدیل می‌شود.» آیا فراموش کرده‌اید که «یک نفر بیشتر به معنای مرگ از هیپوکسی است»؟ این شخصیت‌ها به هیچ وجه به اندازه‌ای که هادلز می‌خواهد به‌نظر برسند، باهوش نیستند، به‌ویژه جیمز (ریس ویکفیلد)، دوست‌پسر پترای (سوفی لو)؛ هنگامی که مشخص می‌شود او و زیمیت باید به تنهایی جمعیت را بازسازی کنند، جیمز به‌گونه‌ای واکنش نشان می‌دهد که گویی واقعاً قرار است رابطه جنسی داشته باشند (واکنشی که حتی در این شبیه‌سازی نیز منطقی نیست، با توجه به اینکه او supposed به‌عنوان یک فرد همجنس‌گرا در آنجا معرفی شده است). خوشبختانه برای جیمز، پترای احمق را دوست دارد و به همین دلیل است که همه چیزهایی که می‌بینیم وابسته به این ترجیح است؛ زیمیت، که پترای به او خیانت کرده، معتقد است که «او برای تو به اندازه کافی باهوش نیست.» بنابراین، کل این داستان تنها یک تلاش کودکانه برای نشان دادن عدم هوش جیمز است که در عین حال به ظرفیت ذهنی زیمیت نیز نمی‌افزاید. این پترای چیزی دیگر است؛ ابتدا با احساسات زیمیت بازی می‌کند و سپس از این که او، پروفسور فلسفه و همه چیز، هنوز به اندازه انسان‌های دیگر انسانی است و از رفتار او ناراحت می‌شود، offended می‌شود. با توجه به رفتار جیمز، او هم اگر از دوگانگی پترای مطلع می‌شد، واکنش به مراتب بالغ‌تری نشان نمی‌داد، اما او از این که حقیقت را از او پنهان کرده، اینگونه توجیه می‌کند: «مجازات [جیمز] منطقی نیست چون او از ما بی‌خبر است. مطمئن نیستم که او نیاز به دانستن داشته باشد. به‌ویژه بعد از اینکه امروز چگونه رفتار کردی.» با این حال، رفتار او هیچ نگرانی برایش ندارد. به طور کلی، پیام «پس از تاریکی» این است که «باهوش بودن همه‌چیز نیست»، که دقیقاً چیزی است که یک احمق می‌گوید. خارج از هوش چه چیزی وجود دارد؟ زیبایی ظاهری زودگذر است و حس شوخ‌طبعی نیز تنها تا حدی می‌تواند شما را پیش ببرد. من، به‌عنوان یک فرد، هرگز با کسی که فکر کند این فیلم خوب است، قرار نمی‌گذارم.