فیلم The Boys from Brazil 1978

به یاد می‌آورم که اولین بار در ده سالگی این فیلم را دیدم و از پایان آن بسیار ترسیدم... لورنس الیویه در نقش "لیبرمن"، یک شکارچی نازی، اطلاعات دقیقی از استیون گوتنبرگ جوان در نقش "کوهلر" دریافت می‌کند که دکتر یوزف منgele (با بازی گریگوری پک)، دشمن دیرینه‌اش، در پاراگوئه به خوبی زندگی می‌کند و طرحی جذاب دارد که می‌تواند جنبش نازی را دوباره شعله‌ور...

به یاد می‌آورم که اولین بار در ده سالگی این فیلم را دیدم و از پایان آن بسیار ترسیدم... لورنس الیویه در نقش "لیبرمن"، یک شکارچی نازی، اطلاعات دقیقی از استیون گوتنبرگ جوان در نقش "کوهلر" دریافت می‌کند که دکتر یوزف منgele (با بازی گریگوری پک)، دشمن دیرینه‌اش، در پاراگوئه به خوبی زندگی می‌کند و طرحی جذاب دارد که می‌تواند جنبش نازی را دوباره شعله‌ور کند. ماجرا به الیویه می‌رسد که باید به آمریکای جنوبی سفر کند و این نقشه مرگبار را متوقف کند. هیچ یک از بازیگران در اوج خود نیستند؛ به ویژه در بسیاری از صحنه‌های الیویه، انتظار داشتم نیل دایموند با آهنگ "Love on the Rocks" ظاهر شود (هرچند که ۱۸ ماه زودتر از موعد است). با این حال، جو کلی داستان تهدیدآمیز است و مفهوم تغییر انسان و دستکاری در تکامل یک شخص به طرز ترسناکی به تصویر کشیده شده است و سناریوها به خوبی به نتیجه‌گیری مورد نظر من می‌رسند که حتی اکنون نیز اثرگذار است. جیمز میسون در نقش "زیبرت"، دستیار نازی، نقش کوچکی دارد و لیلی پالمر نیز در نقش دختر الیویه ("استر") عملکرد خوبی دارد و به این معما که کمی طولانی است، عمق بیشتری می‌بخشد. جالب اینجاست که سوالاتی که این فیلم مطرح می‌کند، ۴۰ سال پس از ساخته شدن آن، بیشتر از همیشه اهمیت دارد و به سختی می‌توان تصور کرد که این ماجرا چقدر قابل تصور است... فیلم "پسران از برزیل" (۱۹۷۸) بر اساس کتابی از آیرالِوین ساخته شده است که به خاطر "بچه‌ی روزماری" و "همسران استپفورد" شناخته می‌شود. کارگردان این فیلم، کارگردان "سیاره میمون‌ها"، "پاتن" و "پاپیون" است. می‌توان گفت این فیلم از نظر سبکی به "پرونده اودسا" و "مرد ماراتن" شباهت دارد، اما با عناصر عجیب و وحشت‌زای مورد علاقه لوین ترکیب شده است. علاوه بر بازیگران با کیفیت بالا، خلاقیت فیلمنامه یک نکته قوت است (هرچه کمتر بدانید، بهتر است)، به همراه لوکیشن‌های فوق‌العاده و لحظات سرگرم‌کننده که در طول فیلم پخش شده‌اند و گاهی حس شوخ‌طبعی یا اغراق‌آمیزی خوشایند را منعکس می‌کنند. چند مثال شامل صحنه بی‌نظیر سد و حمله غیرمنتظره یوزف در مراسم نازی‌ها است، همچنین خانم دورینگ بازیگوش و مادر بلوند خنده‌دار. این فیلم ۲ ساعت و ۴ دقیقه طول می‌کشد و عمدتاً در پرتغال فیلم‌برداری شده است، با فیلم‌برداری اضافی در لندن، وین، اتریش (صحنه سد) و لنگکستر، پنسیلوانیا. امتیاز: A-/B+