فیلم Escape from Alcatraz 1979

این فیلم به خاطر ظهور بعدی «رستگاری در شائوشنگ» و حتی «فرار از زندان» قابل توجه است، اما «فرار از آلکاتراز» همچنان به عنوان یک فیلم عالی جای خود را دارد. من عاشق فیلم‌های فرار از زندان هستم و این علاقه به خوبی در دو فیلم ذکر شده مشهود است که فرمول را بهبود می‌بخشند؛ «رستگاری در شائوشنگ» یکی از فیلم‌های مورد علاقه‌ام است و به...

این فیلم به خاطر ظهور بعدی «رستگاری در شائوشنگ» و حتی «فرار از زندان» قابل توجه است، اما «فرار از آلکاتراز» همچنان به عنوان یک فیلم عالی جای خود را دارد. من عاشق فیلم‌های فرار از زندان هستم و این علاقه به خوبی در دو فیلم ذکر شده مشهود است که فرمول را بهبود می‌بخشند؛ «رستگاری در شائوشنگ» یکی از فیلم‌های مورد علاقه‌ام است و به نظر می‌رسد از این فیلم الهام زیادی گرفته است، چرا که شباهت‌های قابل توجهی بین آن‌ها وجود دارد. در مورد بازیگران، کلینت ایستوود عملکرد فوق‌العاده‌ای دارد. پاتریک مک‌گوهان نیز به خوبی در نقش خود جا افتاده است، در حالی که پل بنجامین و لری هنکین بهترین‌های دیگر بازیگران هستند. دوست داشتم که شخصیت‌های فرد وارد و جک ثیبو بیشتر توسعه یابند، زیرا کمی اضافی به نظر می‌رسیدند. همچنین، دنی گلاور در یک نقش کوچک، اولین تجربه بازیگری خود را به نمایش گذاشته است. ریتم فیلم بسیار خوب است؛ البته داستان از نظر جهت‌گیری واضح است، اما من هنوز هم در حین تماشای فرار، احساس تنش و اضطراب می‌کردم. جو فیلم هم مثبت است، به جز یک لحظه در اوایل که یک صاعقه به طور واضح به وقوع می‌پیوندد زمانی که یکی از شخصیت‌ها آلکاتراز را ذکر می‌کند - این نکته جزئی است و تنها نکته‌ای است که به آن ایراد می‌گیرم، بنابراین این یک نکته مثبت به حساب می‌آید. جالب است که این فیلم آخرین همکاری بین ایستوود و کارگردان دان سیگل است. اگر «کوگانز بلاف» را کنار بگذاریم، این دو نفر یک همکاری بسیار مؤثر داشته‌اند و این فیلم ۱۹۷۹ و «دو الاغ برای خواهر سارا» از جمله فیلم‌های مورد علاقه‌ام هستند. این فیلم را چندین بار دیده‌ام و همچنان یک تریلر فرار خوب و ساده، با فیلم‌برداری خوب و اجرای عالی از همه بازیگران است. هیچ چیز خاصی ندارد و تنها به اندازه کافی توسعه شخصیت دارد که باعث شود به آن‌ها اهمیت دهید. **۴.۰ از ۵** کلینت ایستوود در اوج خود در این تریلر به تصویر کشیده شده است. او به عنوان فرانک موریس، دزد بانکی، در یکی از غیرقابل نفوذترین زندان‌های آمریکا محبوس است و تحت نظارت تهدیدآمیز وارن پاتریک مک‌گوهان قرار دارد. او به سرعت متوجه می‌شود که چیزی برای زندگی کردن ندارد جز فرار. او به همراه دوقلوها، کلارنس و جان آنگلین (فرد وارد و جک ثیبو) یک طرح پیچیده برای فرار از زندانشان می‌چیند و از تونل‌های خدماتی برای فرار از این مجموعه استفاده می‌کند و سپس با برخی از قایق‌های دست‌ساز از خلیج سان‌فرانسیسکو عبور می‌کند. حقایق داستان به این معنی است که پایان آن هرگز در شک و تردید نیست، زیرا ما واقعاً می‌دانیم که پایان چه بوده است! این موضوع تا حدی از احساس خطر در فیلمنامه می‌کاهد، اما یکی از جنبه‌هایی است که ایستوود را بیشتر جذاب می‌کند - برنامه‌ریزی دقیق، نوآوری و هوش او خیره‌کننده است - البته، گاهی اوقات کمی کند است. او باید با برخی از درگیری‌های داخلی، به ویژه از "ولف" (بروس فیشر) که ممکن است با او شوخی کند، کنار بیاید... اما هیچ‌یک از این‌ها او را از هدفش دور نمی‌کند. به جز این مأموریت، دان سیگل به ما نگاهی دقیق به زندگی در پشت میله‌های زندان در اواخر عمر این ساختمان فرسوده می‌دهد؛ و ما با بی‌حوصلگی و ناامیدی بسیاری که موجب همدردی می‌شود، مواجه می‌شویم - هرچند که ممکن است آنها به دلیل کارهای بدی که کرده‌اند به آنجا فرستاده شده باشند. با این حال، آنچه که سیگل واقعاً انجام نمی‌دهد، استفاده مؤثر از مک‌گوهان است. سبک معمولی او که کمتر یعنی بیشتر است، به وضوح در اینجا وجود دارد، اما به ندرت برای ایجاد حس تهدید به کار می‌رود. با این حال، این فیلم متعلق به ایستوود است و او فوق‌العاده است...