فیلم Halloween 2007

بازسازی‌ها لزوماً برای من مشکلی ندارند. با اینکه من طرفدار بزرگی از فیلم اصلی "هالووین" به کارگردانی جان کارپنتر نیستم، اما به عنوان فیلمی که روند ترسناک‌های اسلشر را آغاز کرد و الهام‌بخش بسیاری از فیلم‌های بعدی بود، به آن احترام می‌گذارم. از آنجا که به فیلم 1978 چندان علاقه‌ای ندارم، فکر می‌کردم می‌توانم از این بازسازی بدون تأثیرپذیری زیاد از عشق‌ام به فیلم اصلی...

بازسازی‌ها لزوماً برای من مشکلی ندارند. با اینکه من طرفدار بزرگی از فیلم اصلی "هالووین" به کارگردانی جان کارپنتر نیستم، اما به عنوان فیلمی که روند ترسناک‌های اسلشر را آغاز کرد و الهام‌بخش بسیاری از فیلم‌های بعدی بود، به آن احترام می‌گذارم. از آنجا که به فیلم 1978 چندان علاقه‌ای ندارم، فکر می‌کردم می‌توانم از این بازسازی بدون تأثیرپذیری زیاد از عشق‌ام به فیلم اصلی لذت ببرم. اما بعد از دیدن این بازسازی، به نوعی از نسخه اصلی بیشتر قدردانی کردم، زیرا راب زامبی داستان و شخصیت‌های آن را به هم ریخت و به آشفتگی کشید. فیلم اصلی عمدتاً بر زندگی لوری استرود تمرکز دارد و در بیشتر اوقات، ما او را در حال تعامل با دوستانش می‌بینیم، در حالی که مایکل مایرز مرموز در حال تعقیب اوست و هیچ وقت واقعاً نمی‌دانیم چرا (بدون در نظر گرفتن دنباله‌ها). در این بازسازی، راب زامبی تلاش می‌کند تا روان‌شناسی مایکل مایرز کوچک را بررسی کند و به این شخصیت شرور روحی ببخشد و ریشه‌های شیطانی‌اش را مشخص کند و تمام آن راز و تاریکی که دور شخصیت وجود داشت را از بین ببرد. نتیجه کار به هیچ وجه خوب نیست و تنها چیزی که ثابت می‌کند این است که گاهی اوقات، راز و ابهام ترسناک‌تر و آزاردهنده‌تر از توضیح همه چیز است، به‌ویژه اگر توضیحی به اندازه "او در یک محیط بد بزرگ شده است" پیش‌بینی‌پذیر باشد. بیننده‌ها نمی‌خواهند به صورت قاشق‌خوری تغذیه شوند و فکر می‌کنم واضح است که یکی از دلایل اصلی ترسناک بودن شخصیت اصلی این بود که مایکل مایرز از ابتدا تا انتها به عنوان یک شخصیت مرموز باقی مانده بود. در فیلم اصلی، مایرز به نظر می‌رسد از یک خانواده به ظاهر عادی آمده است، اما به دلایلی به یک قاتل بی‌رحم تبدیل می‌شود. در حالی که فیلم "هالووین" اصلی مورد علاقه من نیست، اما به آن به خاطر ارائه شخصیتی که هیچ کس نمی‌تواند با او همدردی کند اعتبار می‌دهم. این فیلم اساساً تلاش می‌کند تا مایکل را به عنوان یک موجود بیچاره که به درستی بزرگ نشده، به تصویر بکشد و هر امکان دیدن او به عنوان یک شخصیت تاریک و ترسناک را از بین می‌برد. این نمایش بیش از حد از سال‌های اولیه مایکل حدود 40 دقیقه طول می‌کشد که خسته‌کننده می‌شود و این شخصیت را بیشتر قابل ترحم می‌کند تا ترسناک، و در نهایت هم نمی‌تواند به خوبی نقطه‌ای درباره جنون او مشخص کند. بار دیگر، راب زامبی همسرش، شیری مون زامبی، را که در "خانه 1000 جسد" عالی بود، انتخاب کرده است، اما چرا او باید تقریباً همان شخصیت را اینجا بازی کند؟ نمی‌دانم چرا راب زامبی نیاز دارد که همیشه همسرش را در حال برهنه شدن و جذاب به نمایش بگذارد؛ شاید این نوعی فتیس باشد که آنها دارند و همه چیز خوب است... اما "هالووین" انتخاب درستی برای نمایش رقص شیری مون و نشان دادن بدنش نبود. نکته دیگر اینکه راب زامبی به نظر می‌رسد از فیلم "خانه 1000 جسد" این را قرض گرفته که شخصیت‌ها اغلب بد و بی‌ادب هستند و در حالی که من هیچ‌گونه مشکلی با زبان ناخوشایند ندارم، اما فکر می‌کنم تکراری و احمقانه به نظر می‌رسد وقتی هر 5 ثانیه کلمه فحش بشنویم. تعداد دیالوگ‌های احمقانه‌ای که به راحتی می‌توان آنها را با برخی از بدترین فیلم‌های PG مقایسه کرد، که در سال‌های اخیر منتشر شده‌اند. من واقعاً ناامید شدم. فکر نمی‌کردم اینقدر از آن متنفر شوم، اما شدم و این شرم‌آور است چون واقعاً می‌خواستم این فیلم را دوست داشته باشم. در مورد طرفداران فیلم اصلی "هالووین" نصیحت من این است: اگر حساس هستید، این بازسازی را تماشا نکنید زیرا این موضوع بسیار آزاردهنده است. من خودم احساس فریب‌خوردگی می‌کنم، حتی اگر من هم طرفدار نسخه کارپنتر نباشم. عملکرد ابتدایی فیلم به سادگی نسخه‌ای بزرگ از صحنه ابتدایی کلاسیک 1978 است؛ دنبال کردن مایکل مایرز به عنوان یک کودک از طریق اولین قتل‌هایش. اگرچه بسیاری از مردم این را خسته‌کننده و خیلی کشیده می‌دانستند، شخصاً من از فرصت برای توسعه شخصیت شرور بیش از نیم دقیقه‌ای لذت بردم. در واقع، ما فقط مایکل را در حال بزرگ شدن و دستگیری نمی‌بینیم، بلکه فیلم به ما تکامل او در یک آسایشگاه روانی را نیز نشان می‌دهد. بار دیگر، می‌دانم که این مورد مورد استقبال بسیاری از بینندگان قرار نگرفت، اما من هر بار که فیلم را می‌بینم، این بخش را جذاب می‌یابم. مسائلی مانند اهمیت ماسک و چاقوی آشپزخانه عمیق‌تر از نسخه اصلی مورد بررسی قرار می‌گیرد و خشونت شخصیت مایکل مایرز برجسته‌تر است. هر چند این برای طرفداران سختگیر ویژگی‌های شخصیت بی‌صدا از نسخه اصلی خوب به حساب نمی‌آید. شخصیت اصلی این اثر "لوری استرود" نام دارد، درست مانند نسخه جان کارپنتر، و او دو همراه مشابه از نسخه اصلی دارد (که یکی از آنها توسط دانیل هریس بازی شده است). جایی که فیلم در مقایسه با پیشینی خود پیشرفت نمی‌کند، دیالوگ بین این سه شخصیت است. آنها تقریباً از زبان مشابهی به زبان فیلم 1978 استفاده می‌کنند که حتی در آن زمان هم قدیمی و مصنوعی به نظر می‌رسید (فقط امیدوارم که این یک اشاره عمدی از آقای زامبی باشد). آهاب لوری استرود، دکتر لوماس، روانشناس مایکل مایرز است که توسط مالکوم مک‌داول فوق‌العاده بازی می‌شود. من معتقدم که عملکرد او باعث می‌شود تا من از بازسازی راب زامبی به شدت قدردانی کنم. او هر صحنه‌ای که در آن حضور دارد را با وجود و تسلط خود به سرقت می‌برد، به ویژه در نسخه تئاتری منطقه 2 فیلم (که به خاطر علم من متأسفانه در استرالیا در دسترس نیست). نمره نهایی: ★★★½ - واقعاً از آن خوشم آمد. به شدت توصیه می‌کنم که وقتتان را برای آن صرف کنید. منتقدان دوباره اشتباه می‌کنند... خوب، حداقل از منظر من. این بازسازی اصلاً بد نیست. بسیاری از مردم آن را با نسخه اصلی مقایسه می‌کنند که قابل درک است. بسیاری می‌گویند که این فیلم در مقایسه با نسخه اصلی بی‌ارزش است که برای من قابل درک نیست. این یکی از آن فیلم‌هایی است که من نسخه اصلی را دیده‌ام و حتی یکی از فیلم‌های مورد علاقه‌ام در آن زمان بود. فکر می‌کنم این بازسازی به خوبی مقابله می‌کند. در ابتدا کمی نگران بودم که گفته شده است که این فیلم تا حدی پیش‌درآمد است. با این حال، واقعاً نمی‌توانم آن را پیش‌درآمد بنامم. در یک چهارم ابتدایی کمی زمینه‌سازی طولانی‌تر داریم اما واقعاً نمی‌توانم آن را پیش‌درآمد بنامم. فکر می‌کنم فیلم تقریباً همان چیزی بود که انتظار داشتم یا شاید بگویم آنچه که امیدوار بودم. این البته یک فیلم اسلشر است اما وسوسه نمی‌شود که به طور کامل زیاده‌روی کند. امروزه واقعاً نمی‌توانید از این نوع فیلم‌ها ترسیده یا حتی شوکه شوید، بنابراین انتظار نداشتم که چنین احساسی داشته باشم. من فقط از تهاجم مایکل در شهر لذت می‌بردم. البته تماشای یک دیوانه در حال کشتار در یک شهر کوچک کمی ترسناک است، اما همه‌چیز در نهایت جعلی است! یک مشکل با زمینه‌سازی طولانی در ابتدای فیلم این است که اکنون نوعی حفره داستانی وجود دارد که کمی آزاردهنده است. کی و، مهم‌تر از آن، چگونه مایکل از یک کودک مختل به یک قاتل فراطبیعی با قدرت حمل یک تن سنگ قبر و زنده ماندن از چاقو خوردن و تیر خوردن تبدیل شد؟ به جز این، فکر می‌کنم این فیلم اصلاً بد نیست. گاهی واقعاً احساس می‌کردم که مایکل کمی بیش از حد انسانی رفتار می‌کند وقتی که در حال سقوط از دیوارها و غیره است، اما به طور کلی این فیلم را دوست داشتم. سبک آن قطعاً متفاوت از نسخه اصلی است اما احساس نمی‌کنم که بدتر یا بهتر باشد. کمی تعجب‌آور است (خوب، شاید نه، فرانسوی‌ها در زمان‌بندی فیلم‌ها و برنامه‌های تلویزیونی عجیب هستند) که سینما+ این فیلم را برای واقعاً شب هالووین برنامه‌ریزی نکرده است به جای زباله‌ای که نشان دادند. این فیلم در آن زمان کاملاً مناسب بود به جای روز بعد. خب، مالکوم مک‌داول در این فیلم حضور دارد و او به خوبی نقش خود را ایفا می‌کند. اما... یک ستاره به خاطر اینکه این یک بازسازی است، از سر اصل، به ویژه یک بازسازی از یک فیلم اسلشر که خوب، همیشه فکر می‌کردم که ایده این نوع فیلم‌ها این است که به تدریج اضافه کنید تا اینکه مجبور شوید برای اطمینان از شماره‌گذاری درست به دایرةالمعارف‌ها مراجعه کنید. "هالووین MCMLXXVIII: این بار عید پاک است"، می‌دانید، از این نوع چیزها. اما برای مالکوم مک‌داول یک ستاره اضافه می‌کنیم فقط به خاطر اینکه بله، او خوب کار می‌کند. پس دو ستاره: ** و به نظر می‌رسد ایده زامبی این بود که مقدار زیادی برهنگی و به ویژه تعداد زیادی از زنان برهنه را که بعد از مرتکب شدن به گناه زنا کشته می‌شوند، نشان دهد. پس سه ستاره: *** و این به این دلیل است که او ممکن است - با یک کشش بسیار بزرگ - سعی کرده باشد که یک چیز انتقادی از ژانر اسلشر با تمام زنان برهنه مقتول انجام دهد. اما... او همچنین ممکن است به دنبال پورن اسلشر اصلی بوده باشد. من واقعاً مطمئن نیستم که به کدام سمت بروم... بنابراین ما دوباره به دو ستاره برمی‌گردیم: ** فقط به این دلیل که واقعاً ممکن است این تلاشی برای انتقاد نبوده باشد و می‌خواهم مطمئن باشم. و نمی‌توانیم بیشتر اضافه کنیم زیرا... این قبلاً ساخته شده است و وقتی در سال 1978 به نمایش درآمد، حال و هوایی و جو خاصی داشت و واقعاً شبیه به هالووین به نظر می‌رسید، فقط نسخه‌ای کابوس‌وار از آن. بازسازی زامبی بیشتر شبیه به یک نسخه ارزان از هالووین است و واقعاً، صحنه‌های بیرونی که قرار است حس فصلی را به شما منتقل کنند، بیشتر به بازی‌های فوتبال روز شکرگزاری شباهت دارند. آنها کمتر شبیه به یک نسخه کابوس‌وار از هالووین هستند و بیشتر به جو یک شهر کوچک در "فصل جادوگری" شباهت دارند. و قسمت‌های ترسناک، واقعاً، هر فیلم اسلشر دیگری و، به‌طور کلی، از چه زمانی هالووین درباره T&A بود؟ فکر می‌کردم که جمعه سیزدهم مالک این کلیشه است و ما برای هالووین برای، می‌دانید، جو و ترس می‌رفتیم... حداقل در دو فیلم اول. پس واقعاً، می‌توانم بگویم که تنها نکته مثبت این فیلم حضور مالکوم مک‌داول است که کمی آن را قابل تحمل می‌کند. تماشای او همیشه لذت‌بخش است... حتی در فیلم‌های بدش... مانند این یکی. من تحت تأثیر این بازسازی "هالووین" قرار نگرفتم. فکر می‌کنم این چندان تعجب‌آور نیست زیرا من فردی نیستم که از نسخه 1978 به شدت لذت ببرم، من آن را دوست دارم اما برای من هیچ چیز خاصی نیست. در کل، با توجه به بازبینی نظرم درباره آن فیلم و افکارم در حین تماشا، این فیلم در هر مورد ضعیف‌تر است. تنها نکته مثبت واقعی‌ام تم مایکل مایرز است که فقط از نسخه 1970 به ارث رسیده است - هرچند شنیدنش دوباره عالی است، اما ای کاش بدون آن می‌بود... به نوعی احساس می‌کنم که مجبور بودند جاهایی برای استفاده از آن پیدا کنند فقط به خاطر استفاده از آن. این تولید یک عملکرد شبیه جیمی لی کورتس را از دست داد، هیچ‌کس در این زمینه برجسته نیست - اسکات تیلور-کامپتون تلاش می‌کند، اما به جایی نمی‌رسد. من هرگز مایکل مایرز را در نسخه اصلی به شدت ترسناک یا نگران‌کننده نیافتم و این بار هم همینطور است، حتی به شدت بیشتر. مایرز همیشه به نظر می‌رسد که به شدت خشن است و در اینجا هیچ جذابیت یا ترسی ندارد. مالکوم مک‌داول هم برای من به عنوان لوماس تأثیری نداشت، هرچند خوب است که براد دوریف را ببینم. 50 دقیقه ابتدایی و 50 دقیقه پایانی نیز احساس می‌کردند که یک تغییر ناگهانی است، البته احتمالاً چیزی است که وجود ندارد اما اینطور به نظر می‌رسید. در اوایل به نظر می‌رسید که این یک نمایش متفاوت از "هالووین" است، سپس بخش پایانی بیشتر شبیه به یک بازسازی استاندارد و مطابق با قاعده بود. اگر نه به خاطر نام، این فیلم برای من به شدت فراموش‌شدنی خواهد بود... در چشمان من، به هر حال.