فیلم Frances Ha 2012

این فیلم را می‌توان به بیدار شدن از یک خواب رضایت‌بخش با مقداری الکل در روده‌ها تشبیه کرد، به آرامی به این واقعیت پی می‌برید که کارهایی برای انجام دادن دارید، مسئولیت‌هایی که باید به آن‌ها رسیدگی کنید، دروغ‌های جدیدی برای ساختن و حقیقت‌های جدیدی برای کشف کردن. ما فرانسیس را در وضعیت مشابهی در ابتدای فیلم می‌یابیم، هرچند که او هنوز عواقب کارهایش را...

این فیلم را می‌توان به بیدار شدن از یک خواب رضایت‌بخش با مقداری الکل در روده‌ها تشبیه کرد، به آرامی به این واقعیت پی می‌برید که کارهایی برای انجام دادن دارید، مسئولیت‌هایی که باید به آن‌ها رسیدگی کنید، دروغ‌های جدیدی برای ساختن و حقیقت‌های جدیدی برای کشف کردن. ما فرانسیس را در وضعیت مشابهی در ابتدای فیلم می‌یابیم، هرچند که او هنوز عواقب کارهایش را درک نکرده است. وقتی بهترین دوستش، سوفی، تصمیم می‌گیرد که از او جدا شود و به دنبال اهداف دیگری برود، فرانسیس در ابتدا در آپارتمانشان تنها می‌ماند. او پس از جدایی از دوست‌پسرش به خاطر عدم تمایلش به زندگی مشترک، بین انواع محل‌های زندگی جابجا می‌شود. در بیشتر این فیلم، تمام تصمیمات فرانسیس به نظر غیرقابل برگشت می‌آیند، زیرا او هرگز نمی‌تواند در یک مکان ثابت بماند - چه در آپارتمان بنجی و مایلز، چه در فرانسه، چه در خانه والدینش در کالیفرنیا یا خوابگاهی در دانشگاه قدیمیش. این وضعیت به همراه شغل غیرقابل تحملش به عنوان یک رقصنده اضافه در شرکتش، او را وادار می‌کند که همه چیز را در فاصله بین نامزدی سوفی و رفتن به ژاپن رها کند. این فیلم به عنوان یک کمدی، حسی از غم را به همراه دارد که غیرقابل اجتناب است. غم ناشی از این واقعیت است که در بخش‌های زیادی از فیلم، فرانسیس تنهاست. دوستانی که می‌سازد می‌آیند و می‌روند، نه به این خاطر که او قادر به نگه‌داشتن آن‌ها نیست، بلکه به دلیل ماهیت چرخشی زندگی. مسیرهایی که او انتخاب می‌کند، فاقد تفکر درونی و مسئولیت است. حتی قرار فرانسیس با بنجی به نکات سطحی اقتصادی استفاده از کارت اعتباری برای سفر به پاریس به مدت یک آخر هفته اشاره می‌کند، در حالی که فرانسیس بیشتر نگران خواندن پروست است. او در نهایت باید با سوال هویت در یک سبک زندگی نومادیک مواجه شود و بین بی‌ثباتی و کنترل یکی را انتخاب کند. به نظر این بیننده، _فرانسیس ها_ به نتیجه‌ای در میانه راه دست می‌یابد - در آن ناحیه خاکستری یک شب مست که اتاق دور تخت می‌چرخد و تنها تسکین، پا گذاشتن بر روی زمین است. فرانسیس ها برای من واقعاً خوب کار کرد. بازی گرِتا گرویگ فوق‌العاده بود و او فیلم را به دوش کشید. تعادل کاملی از کمدی عجیب و غریب و درام دلخراش وجود داشت. من در طول سفر فرانسیس مدام می‌خندیدم و اشک می‌ریختم. اما داستان کلی یک سفر عالی بود که با یک نتیجه رضایت‌بخش به پایان می‌رسد. این یک داستان فوق‌العاده احساس‌ساز درباره خودشناسی و پایداری است. نوآ بامباک یکی از کارگردان‌های مورد علاقه من نیست، اما این فیلم قطعاً برای من موفق بود. امتیاز: ۷۵٪ نظر: خوب