فیلم This Is the End 2013

این فیلم به طرز غیرمنتظره‌ای فوق‌العاده بود و حتی _Pineapple Express_ را هم تحت‌الشعاع قرار داد. احترام جدیدی برای دنی مک‌براید قائل شدم. او کارش را به سطح دیگری برد و تمام توجه‌ها را به خود جلب کرد. کافی است! **داستان: ۱۰/۲۰** فیلم با سث روگن آغاز می‌شود که در فرودگاه منتظر دوستش جِی باروشل است. این یک ملاقات دوستانه خوب است که به خانه سث می‌روند،...

این فیلم به طرز غیرمنتظره‌ای فوق‌العاده بود و حتی _Pineapple Express_ را هم تحت‌الشعاع قرار داد. احترام جدیدی برای دنی مک‌براید قائل شدم. او کارش را به سطح دیگری برد و تمام توجه‌ها را به خود جلب کرد. کافی است! **داستان: ۱۰/۲۰** فیلم با سث روگن آغاز می‌شود که در فرودگاه منتظر دوستش جِی باروشل است. این یک ملاقات دوستانه خوب است که به خانه سث می‌روند، جایی که چند هدیه خوش‌آمدگویی در انتظارشان است و سپس شروع به استعمال مواد می‌کنند. سث جِی را متقاعد می‌کند که با او به مهمانی فرانکو برود تا فرصتی برای آشنا شدن با دیگران داشته باشد. پس از معرفی به همه، آن‌ها برای یک توقف سریع به یک فروشگاه محلی می‌روند که ناگهان شهر به هم می‌ریزد و پرتوهای نوری از آسمان ظاهر می‌شود. از آنجا، هر دو بازیگر دوباره به خانه مهمانی برمی‌گردند که تقریباً همه مهمانان در یک حفره آتشین بزرگ که در خارج از خانه تشکیل شده، سقوط می‌کنند. بازیگران بقیه فیلم را در داخل خانه با هم گذرانده و با شیاطین مبارزه می‌کنند و سپس سعی می‌کنند به بهشت بروند. این داستان از هیجان خاصی برخوردار نیست، اما به خوبی کمدی را به تصویر می‌کشد. نکته جالب این است که آن‌ها هرگز سعی نمی‌کنند مشکل را در زمین حل کنند. حتی در انتها، هدف اصلی‌شان تنها فرار به "بهشت" و فرار از آخرالزمان در پایین است. **قابلیت تماشا: ۵/۱۵** اگرچه من واقعاً این فیلم را دو بار تماشا کرده‌ام (یک بار عادی و یک بار با نظرات)، اما در این دسته به آن ۵ از ۱۵ می‌دهم. مشکل این است که نمی‌بینم که دوباره به این فیلم برگردم مگر اینکه در تلویزیون پخش شود و واقعاً حوصله‌ام سر رفته باشد. با این حال، پیشنهاد می‌کنم که این فیلم حداقل یک بار تماشا شود. در حالی که فیلمی اغراق‌آمیز است و نباید به‌طور جدی گرفته شود، مطمئنم که حداقل یک یا دو بار خواهید خندید. **بازیگری: ۱۵/۲۰** از آنجایی که بازیگران در واقع نسخه‌های اغراق‌آمیز خودشان را بازی می‌کنند، این موضوع به خوبی پیش می‌رود. صحنه‌هایی با مایکل سِرا به‌ویژه خنده‌دار هستند. در یک نقطه از فیلم، او در حالی که عطسه می‌کند، ککائین را روی کریستوفر مینتز می‌پاشد. هیچ‌کس احساس بی‌جایی نمی‌کند و حتی بازیگران اضافه‌ای مثل ریحانا و میندی کالینگ نیز کارشان را به خوبی انجام می‌دهند. **تولید صوتی: ۱۰/۲۰** موسیقی متن با آهنگ‌هایی از Backstreet Boys، Black Sabbath، Cypress Hill، Def Tones، Psy و ویتنی هیوستون به خوبی به گوش می‌رسد. این فهرست شامل نام‌های بزرگی است، اما به نظر می‌رسد بیشتر موسیقی متن به‌طور تصادفی اضافه شده است. Backstreet Boys در انتهای فیلم وقتی که بازیگران در بهشت مهمانی می‌گیرند، حضور کوتاهی دارند. جلوه‌های ویژه به خوبی انجام شده‌اند، اما هیچ چیز خاصی به چشم نمی‌آید. **تولید بصری: ۱۵/۲۰** اکثر فیلم در یک لس آنجلس خیالی در خانه جیمز فرانکو می‌گذرد. تمام جلوه‌های بصری و صحنه‌ها به خوبی ساخته شده‌اند. با گوش دادن به نظرات، متوجه می‌شوید که بیشتر فیلمبرداری در نیواورلئان در یک انبار قهوه قدیمی انجام شده است. اگرچه بیشتر فیلم در یک ساختمان واحد فیلمبرداری شده، اما این موضوع به خوبی با داستان هماهنگ است. **این یک نقد طولانی است که من در سال ۲۰۱۳ نوشتم.** متاسفم برای تکرار «خود» در اینجا، واقعاً نمی‌توانستم کلمه دیگری پیدا کنم) خودنمایی در فیلم بزرگ‌ترین شکل خودخوشنودی از زمان اختراع استمناء است. و هیچ فیلمی تا به حال به اندازه _This Is The End_ به این موضوع نپرداخته است. بیایید لیستی تهیه کنیم: * جیمز فرانکو * جوناه هیل * سث روگن * جِی باروشل * دنی مک‌براید * کریگ رابینسون * مایکل سِرا * اما واتسون * میندی کالینگ * دیوید کرومهولتز * کریستوفر مینتز-پلاس * ریحانا * مارتین استار * پل راد * کوین هارت * ایوان گلدبرگ * جیسون سیگل * شش نفر دیگر که فکر می‌کنم ذکر آن‌ها در اینجا شامل لو رفتن داستان می‌شود. همه خودشان را بازی می‌کنند. این و تصاویر و گفت‌وگوهای بی‌پایان درباره آلت تناسلی در فیلم، یک جشنواره اغراق‌آمیز را ایجاد می‌کند. و می‌دانید چه؟ من این را دوست دارم. روی من. اهم. به موضوع برگردیم. من بسیار محبوب بودم و به تنهایی به تماشای این فیلم رفتم. اما با این حال از آن لذت بردم. واقعاً هیچ علاقه‌ای به کمدی‌های آمریکایی ندارم. البته استثنائاتی وجود دارد، اما در کل فکر می‌کنم بهتر است از آن‌ها دوری کنم. اما به این فیلم جذب شدم چون به عنوان یک "کمدی/ترسناک" تبلیغ شده بود (و چه ترسناک‌هایی نیستند؟) و همچنین به خاطر اینکه جیمز فرانکو نقش خودش را بازی می‌کند (_Rise of the Planet of the Apes_). و خیلی خوشحالم که اجازه دادم این یکی از آن استثنائات باشد. صادقانه بگویم، این فیلم را به عنوان بهترین فیلم سال ۲۰۱۳ خودم قرار می‌دهم. که این برای من از هر کسی دیگر تعجب‌آورتر است. برای انصاف، به فیلم مورد علاقه‌ام اشاره می‌کند. اگر می‌توانید لحظه‌اش را تشخیص دهید، جایزه‌ای به شما می‌دهم. با این حال (علاوه بر تمام تعصبات دیگرم) احساس می‌کنم که این فیلم واقعاً هدفش طرفداران جدی سینما/منتقدان/کارگردانان/نویسندگان و غیره است و من در... خوب، حداقل در بیشتر این دسته‌ها قرار می‌گیرم. دارم به این نقد نگاه می‌کنم و می‌بینم چقدر بی‌نظم و نامنظم است. اما به این دلیل است که واقعاً می‌خواهم شما همه بروید و این فیلم را تماشا کنید! و احساس می‌کنم هر چیز دیگری که بگویم، شامل لو رفتن داستان می‌شود. به هر حال، این نوع فیلمی است که معمولاً از آن متنفر بودم و اکنون کاملاً عاشقش هستم. لطفاً این فیلم را با یک دوست تماشا کنید و به من بگویید چه فکری کردید. ممکن است بعد از انتشار DVD به نقدی منطقی‌تر برگردم. ۸۰% -_Gimly_ موانع میانه متوسط. فیلم _This Is the End_ با افزودن برخی ویژگی‌های منحصر به فرد به داستان‌های استاندارد آخرالزمان، کماکان جذاب است و حضور شخصیت‌ها به عنوان نسخه‌های اغراق‌آمیز از خودشان نکته خوبی است. عناصر آخرالزمان به خوبی اجرا شده‌اند، اما بخش‌های ابتدایی فیلم اوج آن لحظات هستند. میانه این فیلم برای من کمی کشدار بود، واقعاً آنقدرها هم خنده‌دار نبود؛ ابتدای فیلم، دوباره، بیشترین سرگرمی را دارد و همچنین یک پایان سرگرم‌کننده با آن گروه پسرانه فلوریدایی. این فیلم بر اساس یک فیلم کوتاه ساخته شده است، بنابراین احتمالاً همیشه لحظات کسل‌کننده‌ای در آن وجود دارد - در پایان، فیلم‌های سث روگن معمولاً بر اساس پیش‌فرض‌های نه چندان قوی ساخته می‌شوند. در مورد روگن صحبت کنیم، او واقعاً در اینجا به طرز غافلگیرکننده‌ای زیاد به چشم نمی‌آید. به راست می‌گویم، هیچ‌یک از بازیگران واقعاً کار خاصی انجام نمی‌دهند، وقتی به آن فکر می‌کنم. حتی نمی‌توانم بگویم که یک بازیگر ستاره در صفحه نمایش وجود دارد که این ناامیدکننده است با توجه به نام‌های بزرگ موجود. در مجموع، این فیلم لزوماً فیلم بدی نیست اما نمی‌توانم بگویم که از آن خوشم آمده است.