فیلم Piranha 3DD 2012

این شوخی کاملاً بر روی ما است. من خودم از بسیاری از آثار سینمایی که نیاز به ترک مغز در درب ورودی دارند، لذت می‌برم. نشستن و غرق شدن در یک فیلم بدون هیچ‌گونه نگرانی درباره مضامین، برنامه‌ها، نمایش‌های سیاسی و غیره، چیزی بسیار آرامش‌بخش است. اما آنچه که نباید تحمل کرد این است که سازندگان فیلم از شما بخواهند که نه تنها مغزتان را در...

این شوخی کاملاً بر روی ما است. من خودم از بسیاری از آثار سینمایی که نیاز به ترک مغز در درب ورودی دارند، لذت می‌برم. نشستن و غرق شدن در یک فیلم بدون هیچ‌گونه نگرانی درباره مضامین، برنامه‌ها، نمایش‌های سیاسی و غیره، چیزی بسیار آرامش‌بخش است. اما آنچه که نباید تحمل کرد این است که سازندگان فیلم از شما بخواهند که نه تنها مغزتان را در درب ورودی بگذارید، بلکه آن را به زباله‌دان نزدیک‌ترین مکان پرتاب کنید. بازسازی الکساندر آجا از «پیرانا» در سال ۲۰۱۰ واقعاً سرگرم‌کننده بود، حتی در فرم ۲D و بدون ۳D، اما این فیلم در عوض، شرم‌آور است و برای تمامی افراد درگیر توهین‌آمیز است. چه کسی از زیبایی فرم زنانه خوشش نمی‌آید؟ هرچه تمایلات جنسی شما باشد، باید مرده باشید که از شکوه نسل حوا قدردانی نکنید. اما وقتی که این زیبایی اصلی‌ترین نقطه فروش شما شود و تنها بخواهید یک جمعیت کوچک از تماشاگران فیلم را راضی کنید، مشکلاتی پیش می‌آید. جان گولاگر (کارگردان در گسترده‌ترین معنای کلمه) می‌خواهد برای این نسل جدید فیلمی شبیه «پُرکی» بسازد و فکر می‌کند که ممکن است کمی از «گرایندهاوس» هم نظر جوانان را جلب کند. همه چیز در این فیلم بد است: بازیگری، تلاش‌های ناامیدکننده برای ایجاد تعلیق، شوخی‌های بدزمان‌بندی شده، کلیشه‌سازی ضعیف، جلوه‌های خنده‌دار و غیره. ایستادن و گفتن اینکه این فیلم قرار است بی‌خود، احمقانه و کمدی باشد، در اینجا جواب نمی‌دهد. بدسازندگی فیلم همین است، به ویژه وقتی که صرفاً برای کسب درآمد انجام می‌شود. خوب، من می‌روم داخل یک تانک پر از ماهی‌های پیرانا، زیرا این قطعاً بهتر از نشستن دوباره در برابر این فیلم خواهد بود. ۱ از ۱۰. پیراناها دوباره برگشته‌اند. چرا؟ حقیقتاً نمی‌دانم و اهمیتی هم نمی‌دهم. اما آن‌ها برگشته‌اند و این یک منظره غم‌انگیز است. این بار آن‌ها به یک پارک آبی نفوذ می‌کنند و شما می‌توانید تصور کنید چه اتفاقی خواهد افتاد. تعداد زیادی قتل بی‌فایده، خون... در همه جا. آدم‌ها هم هستند، از جمله یک باکره، یک مرد طمع‌کار، یک نجات‌دهنده معروف، چند جوان معصوم و یک پلیس فاسد و بیشتر... اما مهم نیست، آن‌ها نمی‌توانند یکدیگر را نجات دهند و قطعاً نمی‌توانند این فیلم را نجات دهند. باید اعتراف کنم که می‌دانستم به چه چیزی می‌روم، اما با این حال نشستم و آن را تماشا کردم. دردناک بود، به کمترین حد، و چند خنده‌ای که ارائه شد، خنده‌های تحمیلی و وحشتناک بودند. واقعاً دوست دارم بدانم کدام افراد این نوع فیلم‌ها را دوست دارند و چرا آن‌ها را تماشا می‌کنند. چرا من این فیلم را تماشا کردم، می‌پرسید؟ کاش پاسخ خوبی داشتم. به هر حال، روزهایی که هر چیزی شبیه به این تماشا کنم، تمام شده است. آخرین کلمات... عنوان جالبی دارد، «حضور هاوف، جاش آلتش را برید». «پیرانا ۳DD» به شدت بر روی فاکتور احمقانه این فرانچایز تأکید دارد، اگر این با کمی شوخی بیشتر ترکیب می‌شد، کاملاً جواب می‌داد. متأسفانه، این فیلم بیشتر احمقانه است تا سرگرم‌کننده. با این حال، اگر این سبک را دوست دارید، زمان خوبی را سپری خواهید کرد، اما نه به اندازه پیشینی‌اش. امتیاز نهایی: ★★ - چند چیز داشت که به من جذاب بود، اما محصول نهایی ضعیف بود. فیلم خوبی است، احتمالاً دوباره آن را تماشا خواهم کرد و می‌توانم آن را توصیه کنم. در مقایسه با نسخه ۱۹۹۵، این نسخه قطعاً میزان برهنگی و خون‌ریزی را بیشتر کرده است، یا حداقل خون در آن بیشتر است. از آنجا که این فیلم بیشتر یک کمدی-ترسناک است، داشتن یک پارک آبی که «وحشی» می‌شود برای این موجود خاص واقعاً خوب عمل می‌کند. شما فکر می‌کنید که وقتی قتل‌ها شروع می‌شوند، ممکن است کمدی متوقف شود، اما این فیلم در طول داستان شوخی‌هایی دارد و در حالی که همه آن‌ها به طور کلی «کلاسی» نیستند، این فیلم واقعاً یک فیلم «کلاسی» نیست. من واقعاً تعجب می‌کنم (اما سپاسگزارم) که دنیل پانابیکر را در این فیلم دیدم زیرا او نقش نسبتاً «مرد جدی» را ایفا می‌کند و بیشتر احساسات واقعی این فیلم را به دوش می‌کشد. این نقش معمولی نیست که من از او انتظار داشتم، اما او کار فوق‌العاده‌ای انجام می‌دهد زیرا بازیگر باکیفیتی است. دیوید کچنر رهبری کمدی (و او در این کار خوب است) فیلم را بر عهده دارد و با کمک خوبی از سایر بازیگران. دیوید هاستلف، کریستوفر لوید و وینگ ریمز حتی در این فیلم حضور افتخاری دارند. این فیلم چیز زیادی ندارد، فقط آب، ماهی و انسان‌ها و ترکیبی از آن‌ها با درجات مختلفی از کمدی و ترس. «پیرانا ۳DD» بدتر از پیشینی خود، «پیرانا ۳D» است، اما باید بگویم که واقعاً لحظاتی دارد که به نوعی به یاد می‌آورم (برخلاف ورودی قبلی). سه لحظه‌ای که من کمی دوست داشتم: وینگ ریمز، دیوید هاستلف و شوخی سر دیوید کچنر. اما واقعاً همین است. این یک فیلم بد است، هیچ سوالی نیست. حتی احساس می‌کند که تقلیدی ضعیف از فیلم قبلی است، که با توجه به اینکه فیلم ۲۰۱۰ خود نیز چیز خاصی نیست، واقعاً چیز عجیبی است. انسان‌ها در این فیلم بسیار خسته‌کننده هستند، در حالی که پیراناها به سختی به چشمم می‌آمدند. حداقل مدت زمان فیلم کوتاه است. دنیل پانابیکر «بهترین» بازیگر این فیلم است، به جز ریمز و هاستلف که با نقش‌های نسبتاً کوچکی نمایش را می‌دزدند. شخصیت آدریان مارتینز تقریباً کار می‌کند، در حالی که من از دیدن بازگشت کریستوفر لوید خوشحال شدم. جالب است که مت لینتز را قبل از نقشش در «مردگان متحرک» ببینیم. همچنین، و می‌دانم که با این حرف lore این چیزها را خیلی جدی می‌گیرم، اما آیا قرار نبود پیراناها در این فیلم بزرگ باشند؛ بر اساس پایان فیلم اول؟ این فیلم دوم با یک tease از پیراناهای راه‌رفتن به پایان می‌رسد که به اندازه پیراناهای پرنده از «پیرانا II: تخم‌گذاری» ایده بدی است. خوشبختانه، این چیزی نیست که اتفاق بیفتد زیرا این فیلم دنباله‌ای نداشت. چقدر طول می‌کشد تا کسی در جایی تصمیم بگیرد «پیرانا» را برای بار سوم بازسازی کند؟ من برای سال ۲۰۳۰ شرط می‌بندم.