فیلم The Order 2001

پیش‌درآمد داستانی از افسانه شوالیه فلاندری، شارل لوا یانت را روایت می‌کند که درست پس از محاصره اورشلیم در پایان جنگ‌های صلیبی اول، "به ریاکاری کشتن هم‌نوعان به نام دین پی برد [باید از خود پرسید که او و دیگر صلیبیون مسلح چه فکر می‌کردند که در سرزمین مقدس انجام خواهند داد]. به‌خصوص از آن‌رو که این مردم به همان خدا ایمان داشتند [خیر، آن‌ها...

پیش‌درآمد داستانی از افسانه شوالیه فلاندری، شارل لوا یانت را روایت می‌کند که درست پس از محاصره اورشلیم در پایان جنگ‌های صلیبی اول، "به ریاکاری کشتن هم‌نوعان به نام دین پی برد [باید از خود پرسید که او و دیگر صلیبیون مسلح چه فکر می‌کردند که در سرزمین مقدس انجام خواهند داد]. به‌خصوص از آن‌رو که این مردم به همان خدا ایمان داشتند [خیر، آن‌ها این‌گونه نبودند]." شارل دچار "نوید" می‌شود که مبنای یک فرقه دینی جدید را شکل می‌دهد. فرقه‌ای که اصول بنیادی سه دین بزرگ زمان او را ترکیب می‌کند. نخستین مریدان او شوالیه‌های مسیحی بودند که خود نیز از خون‌ریزی دلسرد شده بودند. نیروی اعتقادات او حتی تعدادی از مسلمانان و یهودیان را نیز مجذوب خود کرد. دشمنان سابقی که اکنون مایل به پذیرش ایمان جدید بودند. فیلمنامه "فرقه" به‌طور مشترک توسط ژان-کلود ون دام نوشته شده است، که طبق ویکی‌پدیا نظرات مذهبی عجیبی دارد (مسیحیت نادرست است چون "مارها خوبند" و "سیب‌ها حاوی پکتین هستند که ضد کلسترول است"); می‌خواهم باور کنم که او و هم‌نویسش لِس ولدن در این شوخی سهیم هستند، اما چه بخواهند جدی بگیرند یا نه، مشکل واقعی این است که آن‌ها واقعاً از پتانسیل کمدی این premis استفاده نمی‌کنند. به‌ویژه، فیلم باید یک "زندگی‌نامه" مضحک از شارل لوا یانت می‌بود، به‌خصوص اگر قرار بود توسط JCVD بازی شود؛ هیچ شکی ندارم که شارل با سخنرانی‌هایی به زبان فرانسوی-انگلیسی ون دام و ارائه نکات حکمت‌آمیز مانند آنچه ذکر شد، می‌توانست یک "خوشا به حال پنیرسازان" جدید تولید کند. متأسفانه، JCVD و ولدن هرگز به این دین بی‌نام به‌سادگی "فرقه" پرداخته و از منبع بزرگی از طنز غافل می‌شوند. در عوض، فیلم به زمان حال می‌پردازد و دزد و قاچاقچی، رودی کافمایر (ون دام) را معرفی می‌کند که در حال سرقت یک تخم‌مرغ فابرژه است (به احتمال زیاد برای فروش به "مرفین خونین" مرفی). پدر رودی، باستان‌شناس و سرپرست موزه، اسکار "اوزی" کافمایر است (ورنون دابچف). اوزی به اسرائیل سفر می‌کند و در حین مکالمه با رودی، ربوده می‌شود. رودی سپس به اورشلیم سفر می‌کند تا پدر عزیزش را نجات دهد. در آنجا رودی با دوست قدیمی پدرش، پروفسور باستان‌شناسی والت فینلی (چارلتون هستون. واقعاً) ملاقات می‌کند. این حضور هستون تنها می‌تواند به عنوان تجلی زوال عقل او در آن زمان توجیه شود؛ علاوه بر این، یک فرصت دیگر نیز از دست می‌رود. این بازیگر افسانه‌ای به همان اندازه در هر دو نقش، چه در یک حماسه مضحک شمشیر و صندل که "فرقه" می‌توانست و باید می‌بود، و چه در نسخه تقلیدی "ایندیانا جونز و آخرین جنگ صلیبی" که به آن aspir می‌کند، مناسب بود؛ در هر صورت، او به زمان بیشتری در صفحه نیاز داشت و در مورد اخیر، باید نقش پدر رودی را بازی می‌کرد. بقیه نیز فقط JCVD استاندارد است، همراه با صحنه تعقیب و گریز که ون دام به عنوان یک یهودی حاسیدی disguised شده است و از پلیس اسرائیل فرار کرده و می‌جنگد (اینکه رودی چگونه لباسش، به‌ویژه ریش و حلقه‌ها را به‌دست می‌آورد، معما است؛ چرا او را در حال خرید آن در یک فروشگاه سوغات نشان نمی‌دهند، انگار که یک مجموعه گوش‌های میکی‌ماوس در دیزنی‌لند باشد؟).