فیلم Skinamarink 2022

تنها راهی که این فیلم می‌تواند شما را شگفت‌زده کند، احترام گذاشتن به آن است. در نهایت، این فیلم برای همه نیست و این کاملاً طبیعی است. به سادگی، Skinamarink یک اثر احساسی است. بیشتر افراد به ژانر وحشت می‌آیند تا به تصمیمات احمقانه شخصیت‌ها بخندند، از صحنه‌های خشن و ترسناک لذت ببرند، یا در یک محیط امن هیجان‌زده شوند. اما این فیلم برای چنین بینندگانی...

تنها راهی که این فیلم می‌تواند شما را شگفت‌زده کند، احترام گذاشتن به آن است. در نهایت، این فیلم برای همه نیست و این کاملاً طبیعی است. به سادگی، Skinamarink یک اثر احساسی است. بیشتر افراد به ژانر وحشت می‌آیند تا به تصمیمات احمقانه شخصیت‌ها بخندند، از صحنه‌های خشن و ترسناک لذت ببرند، یا در یک محیط امن هیجان‌زده شوند. اما این فیلم برای چنین بینندگانی چیزی ندارد. این فیلم برای تماشاگرانی است که می‌خواهند در حالت مرزی غرق شوند. این اثر آن‌ها را به دوران کودکی‌شان بازمی‌گرداند، زمانی که از قدم زدن در خانه در شب می‌ترسیدند. من را به یاد زمانی انداخت که دزدکی به پایین می‌رفتم تا کارتون ببینم و غلات بخورم و خانه را تاریک و ساکت می‌گذاشتم تا کسی بیدار نشود. بیشتر صحنه‌های این فیلم صفحه‌ای خالی با نویز شبیه ویدیوهای VHS است که مغز شما را فریب می‌دهد تا چیزهایی را ببیند که وجود ندارند. فیلم‌برداری به گونه‌ای درخشان انجام شده که همیشه به شما فقط به اندازه کافی نشان می‌دهد تا بخواهید نگاهی به گوشه بیندازید، اما در عین حال نمی‌خواهید این کار را انجام دهید. تعداد تفسیرهای این فیلم بسیار ساده نشان‌دهنده غنای آن است. نمادگرایی و ابهام به ذهن اجازه می‌دهد تا با نظریه‌ها و تفسیرهای مختلف پرسه بزند. اگر بخواهم یک چیز را تغییر دهم، آن را حداقل نیم ساعت کوتاه‌تر می‌کردم. اگر فیلم بیشتر شبیه «The Backrooms» از Kane Pixels در یوتیوب بود، بسیار قابل دسترس‌تر می‌بود. با این حال، احساس می‌کنم طول فیلم برای به طور کامل قرار دادن بیننده در حالت ذهنی لازم است تا از نیمه دوم فیلم به خوبی لذت ببرد. خوشبختانه، هیچ تولیدکننده‌ای وجود ندارد که در راه خلاقیت کایل ادوارد بال قرار گیرد. پیشنهاد می‌کنم این فیلم را در شب، بدون صداهای خارجی و حواس‌پرتی، روی زمین نشسته در اتاق نشیمن تماشا کنید تا تجربه کاملی داشته باشید. به آن احترامی که سزاوارش است بگذارید. و اگر نتوانستید به حالت احساسی موردنظر آن‌ها وارد شوید، بهتر است تلویزیون را خاموش کرده و به صفحه خالی برای دو ساعت نگاه کنید. من Skinamarink را تا حدی ناامیدکننده یافتم. این فیلم لحظات بسیار مؤثری از ترس دارد. شما به طور مداوم در تاریکی غیرواضح جستجو می‌کنید، اما به ندرت چیزی پیدا می‌کنید. به ویژه پایان فیلم را دوست نداشتم. حدود هفت پایان نسبتاً خوب وجود دارد و فقط آرزو می‌کردم که یکی از آن‌ها را انتخاب کنند. خودم را در حال فریاد زدن «فقط تمامش کن!» یافتم. متأسفانه، احساسی که در حین تماشای Skinamarink داشتم، خستگی بود، نه ترس.