فیلم The Glass House 2001

در _خانه شیشه‌ای_ واقعاً هیچ جذابیتی وجود ندارد که این نکته‌ای بسیار اساسی است در هنگام ساخت یک فیلم معما/هیجانی. _نمره نهایی: ★½: - خسته‌کننده/ ناامیدکننده. در صورت امکان از آن دوری کنید._ **درام غم‌انگیز با لی‌لی سابی‌سکی و استلان اسکارسگارد به هیجان‌انگیز تبدیل می‌شود.** یک دختر نوجوان که به‌طور ناگهانی یتیم شده (لی‌لی سابی‌سکی) و برادر کوچک‌ترش زندگی جدیدی را در مالیبو آغاز می‌کنند با سرپرستانشان (استلان...

در _خانه شیشه‌ای_ واقعاً هیچ جذابیتی وجود ندارد که این نکته‌ای بسیار اساسی است در هنگام ساخت یک فیلم معما/هیجانی. _نمره نهایی: ★½: - خسته‌کننده/ ناامیدکننده. در صورت امکان از آن دوری کنید._ **درام غم‌انگیز با لی‌لی سابی‌سکی و استلان اسکارسگارد به هیجان‌انگیز تبدیل می‌شود.** یک دختر نوجوان که به‌طور ناگهانی یتیم شده (لی‌لی سابی‌سکی) و برادر کوچک‌ترش زندگی جدیدی را در مالیبو آغاز می‌کنند با سرپرستانشان (استلان اسکارسگارد و دایان لین) که ممکن است دوستان دلسوز والدینشان نباشند. بروس درن نیز به عنوان وکیل در این فیلم حضور دارد. “خانه شیشه‌ای” (۲۰۰۱) به عنوان یک درام ملایم آغاز می‌شود که دارای طرح کلی، موقعیت و لحن مشابه “سمی آیو” (۱۹۹۲) است، اما بدون زاویه مرگبار لولیتا. در نهایت به یک هیجان‌انگیز/معما مانند “کافی” (۲۰۰۲) تبدیل می‌شود، فقط انتظار نداشته باشید که لی‌لی به رامبو تبدیل شود، مانند جنیفر لوپز. سکوت تک بعدی سابی‌سکی در نقش روبی با شرایط تناسب دارد، اما به روند فیلم حالتی بی‌روح می‌بخشد. برخی منتقدان ادعا می‌کنند که بخش پایانی پیش‌بینی‌پذیر است، اما واقعاً این‌طور نیست، به جز این واقعیت که دو نفر در نهایت با هم روبرو می‌شوند (که از ابتدا واضح است). نمی‌خواهم مثال‌هایی بزنم تا اسپویل نشود. این فیلم ۱ ساعت و ۴۶ دقیقه به طول می‌انجامد و در مالیبو و مناطق اطراف لس‌آنجلس فیلم‌برداری شده است. نمره: B- خانه شیشه‌ای یکی از آن فیلم‌هاست که ممکن است شما را شگفت‌زده نکند، اما با حال و هوای نگران‌کننده‌اش شما را مجذوب خود می‌کند. خانه سرد و مدرن به‌خوبی جو ترسناک را منعکس می‌کند و پس‌زمینه‌ای نگران‌کننده برای داستان ایجاد می‌کند. فیلم‌برداری از این موضوع به نفع خود استفاده می‌کند و محیط را به اندازه شخصیت‌ها بخشی از تنش احساس می‌کند. لی‌لی سابی‌سکی یک اجرای برجسته ارائه می‌دهد و به‌خوبی رشد و اراده شخصیتش را در میان معماهای پیش‌رو به تصویر می‌کشد. استلان اسکارسگارد با حضور سرد و کنترل‌شده‌اش لایه دیگری به داستان اضافه می‌کند و حتی زمانی که داستان آشنا به نظر می‌رسد، شما را در حالت تنش نگه می‌دارد. البته، طرح داستان به سمت پیش‌بینی‌پذیری گرایش دارد که به نظر می‌رسد نقطه ضعفی برای منتقدان باشد، اما قدرت این فیلم در این است که احتمال نتایج مختلف را به چالش می‌کشد. حتی اگر پایان آن بی‌خطر باشد، مسیر رسیدن به آن به‌اندازه کافی جذاب است تا توجه شما را جلب کند. این فیلم پیشگامانه نیست، اما یک هیجان‌انگیز محکم با بازی خوب، لحن سرد و نگرانی‌انگیز و تنش کافی برای تماشای آن است. اگر به دنبال چیزی ساده اما با جو هستید، این فیلم انتخاب مناسبی است.