فیلم Zulu 1964

مردان هارلک به سوی Glory. "در صد سالی که از ایجاد نشان ویکتوریا برای شجاعت و دلیری فراتر از آنچه که به طور معمول از یک سرباز بریتانیایی در مواجهه با دشمن انتظار می‌رود، تنها 1344 نفر به این نشان نائل آمده‌اند که 11 نفر از آن‌ها توسط مدافعان ایستگاه مأموریت در روکه‌درایفت، ناتال، در تاریخ 22 تا 23 ژانویه 1879 به دست آمده است." فقط نوشتن...

مردان هارلک به سوی Glory. "در صد سالی که از ایجاد نشان ویکتوریا برای شجاعت و دلیری فراتر از آنچه که به طور معمول از یک سرباز بریتانیایی در مواجهه با دشمن انتظار می‌رود، تنها 1344 نفر به این نشان نائل آمده‌اند که 11 نفر از آن‌ها توسط مدافعان ایستگاه مأموریت در روکه‌درایفت، ناتال، در تاریخ 22 تا 23 ژانویه 1879 به دست آمده است." فقط نوشتن این روایت گفتاری از ریچارد برتون مرا به هیجان می‌آورد و موهای پشت گردنم به حالت ایستاده درمی‌آید، زولو به سادگی فیلم مورد علاقه من در تمام دوران‌هاست و عشق من به سینما تا به امروز مدیون این شاهکار 1964 است. زولو یک روایت به‌خوبی staged و به‌خوبی بازی‌شده از دفاع بریتانیا در روکه‌درایفت است، جایی که 139 سرباز بریتانیایی در اوج جنگ انگلو-زولو در برابر 4000 جنگجوی زولو ایستادگی کردند. قوت این فیلم نه در رمانتیسم یا احساسات اغراق‌آمیز، بلکه در روایت خالص شجاعت و قهرمانی است که به وقایع واقعی پایبند است و به همین دلیل فیلم به صداقت واقعی‌ای دست می‌یابد که کمتر فیلم جنگی دیگری می‌تواند ادعای آن را داشته باشد. از کجا باید شروع کرد تا brilliance این فیلم را توصیف کرد؟ مکان ناتال خیره‌کننده است، تپه‌های سبز و سرسبز این نقطه کوچک را تحت‌الشعاع قرار می‌دهند و آسمان گواهی بی‌پایان بر شجاعت در حال وقوع است، عکاسی استیون دِید این extravaganza رنگارنگ را به‌خوبی ثبت کرده است. کارگردانی سای انفیلد که به‌طور غیرمنصفانه‌ای undervalued است، فوق‌العاده است و همراه با بازیگر و تهیه‌کننده‌اش (استنلی بیکر در نقشی از عمر) بعضی از شگفت‌انگیزترین صحنه‌های نبرد را به تصویر می‌کشد، دیسیپلین مبارزه تن به تن به‌خوبی توسط انفیلد سازماندهی شده است. بازیگران زولو که در ابتدا نمی‌دانستند باید چه کار کنند، سرانجام مفهوم ساخت فیلم را درک کردند و به درام وزن بیشتری بخشیدند. اکنون در افسانه‌ها آمده است که بیکر به رؤسای زولو یک وسترن جین آتوری نشان داد و این کار آن‌ها را به جریان انداخت! بازیگری در سرتاسر گروه بازیگران شگفت‌انگیز است، بیکر، مایکل کین، جک هاوکینز، جیمز بوت، نیگل گرین، ایور امانوئل و پاتریک مگی تنها برخی از بازیگرانی هستند که درخشش خاصی دارند. موسیقی جان بری حداکثر هیجان را ایجاد می‌کند و رشته‌های نواخته شده با طبل‌های سنگین به انسان حس ناپذیری می‌دهد. دکوراسیون هنری ارنست آرچر، لباس‌های آرتور نیومن و البته فیلمنامه جان پرابل قلب زولو را تشکیل می‌دهد. می‌توانستم ادامه دهم و همه افراد درگیر در این فیلم را نام ببرم، چنین احترامی برای کار انجام شده دارم. اما واقعاً داستان خود را به فروش می‌رساند، نه یک پیروزی براق بریتانیایی در چشم (مدافعان بریتانیا اجازه داشتند به‌طور محترمانه از درگیری خارج شوند)، این فقط یک داستان از نیزه‌ها با دل و جرات پشت آن‌هاست و در نهایت داستان زمانی است که مردان واقعاً مرد بودند، همه در خط وظیفه. مردان هارلک به سوی Glory... 10/10 و حتی بیشتر. این یک داستان ماجراجویی فوق‌العاده درباره یک گردان بریتانیایی است که مسئول دفاع از یک ایستگاه مأموریتی در روکه‌درایفت در برابر ارتش زولو است که می‌خواهند شیاطین سرخ را از سرزمین خود بیرون کنند. استنلی بیکر نقش "سرلشکر چارد" را بازی می‌کند که فرماندهی این گروه از مهندسان را بر عهده دارد و باید دفاع از پایگاه بی‌نظم خود را برنامه‌ریزی و اجرا کند، در حالی که با احساس برتری سرلشکر "بروهمد" مایکل کین که از خانواده‌ای نظامی متمایز می‌آید و در ابتدا از رهبری این آماتور ناراضی است و همچنین کشیش مست جک هاوکینز که در مأموریتی که در آن گیر کرده‌اند، مبارزه می‌کند. جان پرابل و سای انفیلد فیلمنامه را محکم نگه می‌دارند و جان بری موسیقی مناسب و بزرگی برای این فیلم زیبا که به‌خوبی فیلم‌برداری شده و پر از اکشن و کمی طنز خشک نیز هست، ارائه می‌دهد. این فیلم حس بی‌رحمی حملات زولو، افتخار، شجاعت و یکپارچگی آن‌ها را به‌خوبی منتقل می‌کند و همچنین احساسی مشترک از خستگی شدید مدافعان پایگاه و زندگی‌شان به ما می‌دهد. حتی شامل برخی از آوازهای مردانه حماسی نیز هست!