فیلم Dementia 13 1963

این فیلم کمی عجیب و غریب بود، اما برای من یک فیلم ترسناک سوررئال بسیار دلپذیر را به نمایش گذاشت. با تماشای آن، فوراً متوجه می‌شوید که کارگردان ایده‌های جالب و غیرمعمولی دارد و شجاعت انجام کارها به روش خود را نیز دارد. این کار دارای نقص‌هایی است، اما قطعاً مهارت‌های کارگردانی و پتانسیل درخشش را نشان می‌دهد که در چند سال آینده قابل مشاهده...

این فیلم کمی عجیب و غریب بود، اما برای من یک فیلم ترسناک سوررئال بسیار دلپذیر را به نمایش گذاشت. با تماشای آن، فوراً متوجه می‌شوید که کارگردان ایده‌های جالب و غیرمعمولی دارد و شجاعت انجام کارها به روش خود را نیز دارد. این کار دارای نقص‌هایی است، اما قطعاً مهارت‌های کارگردانی و پتانسیل درخشش را نشان می‌دهد که در چند سال آینده قابل مشاهده خواهد بود. این فیلم به‌راستی یک کلاسیک آمریکایی با بودجه کم است. پس از مرگ ناگهانی همسرش، یک زن آمریکایی (لوآنا آندرس) این موضوع را مخفی نگه می‌دارد و سعی می‌کند خود را به خانواده‌اش در عمارت خانوادگی در ایرلند نزدیک کند تا بخشی از ارث را به دست آورد. اما یک سایه تاریک بر خانواده وجود دارد، پس از غرق شدن تصادفی که هفت سال پیش اتفاق افتاده و همچنین وجود یک دیوانه با تبر! ویلیام کمپبل در نقش برادر عجیب و ماری میچل در نقش نامزد او بازی می‌کنند. فیلم «دمنتیا ۱۳» (۱۹۶۳)، که با نام «شبح‌زده و شکار شده» نیز شناخته می‌شود، اولین تجربه سینمایی نویسنده/کارگردان فرانسیس فورد کاپولا بود که پس از اینکه تهیه‌کننده راجر کمان از او خواسته بود که یک تقلید کم‌هزینه از «سایکو» (۱۹۶۰) در ایرلند بسازد، با بودجه‌ای که از فیلم «جوانان مسابقه‌دهنده» باقی مانده بود، ساخته شد. در واقع، این اولین فیلم کاپولا به‌طور فنی نبود، زیرا او یازده روز در فیلم بهتر کمان، «ترور»، در بیگ سور کالیفرنیا کار کرد. داستان و محیط فیلم بسیار متفاوت از «سایکو» و فیلم انگلیسی خواهرش «هتل وحشت» (که همزمان با «سایکو» تولید و منتشر شده بود) است، اگرچه این فیلم دو سال بعد در آمریکا منتشر شد. با این حال، «دمنتیا ۱۳» از همان الگوی ترسناک سیاه و سفید پیروی می‌کند و دارای یک پیچش داستانی افسانه‌ای است که از این دو فیلم نشأت می‌گیرد. مانند «سایکو»، یک دیوانه در آن وجود دارد، هرچند او تبر را به چاقو ترجیح می‌دهد. متأسفانه، «دمنتیا ۱۳» به خوبی «سایکو» نیست و یا به اندازه «هتل وحشت» تاثیرگذار نیست، عمدتاً به این دلیل که داستان کمی گیج‌کننده است (مانند دو تکه آب که به‌درستی تفکیک نشده‌اند)، اگرچه اکثر موارد در پایان توضیح داده می‌شود. فضای گوتیک خوبی وجود دارد، اما داستان‌گویی گیج‌کننده مانع از پیشرفت فیلم می‌شود. و لوآنا آندرس، در مقایسه با ونیتیا استیونسون نفس‌گیر در «هتل وحشت» و جانت لی در «سایکو»، در سطح دومی قرار دارد. کمان از آنچه که کاپولا به کالیفرنیا آورد، راضی نبود. او (به‌درستی) تأکید کرد که برخی صحنه‌ها باید ساده‌تر شوند و نیاز به خشونت بیشتری وجود دارد، به همین دلیل جک هیل برای فیلم‌برداری صحنه‌های اضافی استخدام شد. یک مقدمه بی‌فایده نیز برای افزایش زمان فیلم به آن اضافه شد که در نسخه‌ای که من تماشا کردم وجود نداشت. اگر با کارهای بعدی کاپولا آشنا هستید، مانند «جوانی بدون جوانی» (۲۰۰۷) و «تویست» (۲۰۱۱)، می‌دانید که او تمایل دارد که فیلمنامه‌ها را پیچیده‌تر کند. این مشکل «دمنتیا ۱۳» است. با این حال، این فیلم قطعاً سطح ترسناک را بالا برده و بر این ژانر خاص تأثیر گذاشته است. این فیلم ۷۵ دقیقه طول می‌کشد و در ایرلند (قلعه هاوت، هاوت و استودیوهای آرتمور در بری) فیلم‌برداری شده است. در سال ۲۰۱۷ دوباره با کیفیت بهبود یافته و رنگی ساخته شد. نمره: C