فیلم Battle in Seattle 2007

این فیلم نقاط قوتی دارد، اما از نظر بی‌طرفی کاستی‌هایی دارد. من در سال 1999 خیلی جوان بودم و به یاد ندارم که در آن زمان چه اتفاقی در اجلاس سازمان تجارت جهانی افتاد. با این حال، به خوبی می‌دانم که این نوع اجلاس‌ها معمولاً محل تجمع معترضانی است که به دنبال ایده‌های مختلف هستند: شورشیان بی‌هدف، آنارشیست‌ها، سوسیالیست‌ها، کمونیست‌ها، محیط‌زیست‌گرایان و نظریه‌پردازان توطئه... نمی‌دانم دقیقاً چه...

این فیلم نقاط قوتی دارد، اما از نظر بی‌طرفی کاستی‌هایی دارد. من در سال 1999 خیلی جوان بودم و به یاد ندارم که در آن زمان چه اتفاقی در اجلاس سازمان تجارت جهانی افتاد. با این حال، به خوبی می‌دانم که این نوع اجلاس‌ها معمولاً محل تجمع معترضانی است که به دنبال ایده‌های مختلف هستند: شورشیان بی‌هدف، آنارشیست‌ها، سوسیالیست‌ها، کمونیست‌ها، محیط‌زیست‌گرایان و نظریه‌پردازان توطئه... نمی‌دانم دقیقاً چه اتفاقی افتاد، اما بدون شک این اعتراضات خشن بود و تا حدی موفق شدند اهداف خود را محقق کنند، به طور جدی اجلاس را مختل کرده و زندگی شهر را تحت تأثیر قرار دادند و به موضوعی جذاب‌تر و مرتبط‌تر از خود اجلاس تبدیل شدند. در اجلاس‌های بعدی، احتیاط بیشتری به کار گرفته شد. می‌توانستم در مورد کارآمدی واقعی سازمان تجارت جهانی یا حتی اینکه آیا راه‌های دیگری برای تسهیل تبادل تجاری بین کشورها وجود دارد، صحبت کنم؛ به گونه‌ای که بتوان به این سازمان، که ظاهراً قابل سؤال است، پایان داد. اما یک چیز را در زندگی آموختم: صاحبان پول معمولاً در این جنگ‌ها پیروز می‌شوند، حتی اگر در برخی نبردها شکست بخورند. این فیلم به‌دست استوارت تاونزند به خوبی کارگردانی شده است. کارگردان به وضوح نشان می‌دهد که قلب و تحسینش با معترضان در خیابان‌هاست و فیلم در این مورد بی‌طرف نیست. بنابراین، ما شاهد بزرگداشت اعتراضات مسالمت‌آمیز و شیطانی کردن مقامات هستیم (هرچند که پلیس به عنوان افرادی معرفی می‌شود که فقط کار خود را انجام می‌دهند) و حتی به نمایش گذاشتن بسیاری از کسانی که تحت پوشش اعتراضات، اقدام به تخریب و آتش‌سوزی کردند، بدون اینکه دلیلی منطقی داشته باشند. شخصاً ترجیح می‌دادم رویکردی بی‌طرفانه‌تر داشته باشد، زیرا اگر هدف، شیطانی کردن اقتصاد و سازمان تجارت جهانی بود، باید بهتر زمینه‌سازی می‌شد. بازیگران فیلم شامل نام‌های شناخته‌شده‌ای هستند و مارتین هندرسون یکی از بازیگرانی است که شایسته تحسین ماست. او کار خوبی انجام داده و در فرم عالی قرار دارد و از متریالی که به او داده شده به خوبی استفاده کرده تا به شخصیت خود عمق و شخصیت ببخشد. همچنین از بازی شارلیز ترون در نقش همسرش بسیار خوشم آمد. ری لیوتا نیز در نقش شهرداری که تحت تأثیر وقایع قرار می‌گیرد، بسیار خوب عمل کرده است. اما به نظر می‌رسد بقیه بازیگران چندان درخشانی نداشتند و فراتر از آنچه که واقعاً باید انجام می‌دادند، کاری نکردند. این فیلم از زیبایی سینمایی فوق‌العاده‌ای برخوردار است و به خوبی تجربه‌های خیابانی آن روزها در دسامبر 1999 را بازسازی می‌کند. نحوه بازسازی همه‌چیز به طرز خوشایندی زیباست و در عین حال هیچ‌گونه اعتبار یا واقع‌گرایی را از دست نمی‌دهد. دکورها (خیابان‌ها) و لباس‌ها نیز بسیار کمک می‌کنند و فیلم‌برداری از بخارات گاز و افکت‌های نور و سایه به خوبی استفاده کرده است، علاوه بر اینکه از یک سری نماهای دوربین متحرک استفاده می‌کند که ما را به وسط عمل منتقل می‌کند.