فیلم Dirty Grandpa 2016

در فیلم **پدربزرگ کثیف**، کارگردان دن مِیزر با کمدی سست و بی‌روح خود، معنای جدیدی به اصطلاح "کمدی شوخی" می‌دهد، با تأکید بر کلمه "شوخی". این فیلم به شدت تلاش می‌کند تا خنده‌های زننده‌ای را به خود جلب کند و در این راه به شدت ناموفق است. بی‌شک، **پدربزرگ کثیف** فاقد خلاقیت و بی‌هدف است و مانند یک کف‌پوش مومی در اتاقی کم‌نور از یک...

در فیلم **پدربزرگ کثیف**، کارگردان دن مِیزر با کمدی سست و بی‌روح خود، معنای جدیدی به اصطلاح "کمدی شوخی" می‌دهد، با تأکید بر کلمه "شوخی". این فیلم به شدت تلاش می‌کند تا خنده‌های زننده‌ای را به خود جلب کند و در این راه به شدت ناموفق است. بی‌شک، **پدربزرگ کثیف** فاقد خلاقیت و بی‌هدف است و مانند یک کف‌پوش مومی در اتاقی کم‌نور از یک بیمار کهنسال، هیچ جذابیتی ندارد. سؤالی که پیش می‌آید این است که چرا یک بازیگر برجسته مانند رابرت دنیرو باید در چنین فیلم بی‌ارزشی مانند **پدربزرگ کثیف** بازی کند؟ دنیرو در طول حرفه‌اش کمدی‌ها و درام‌های موفق و ناموفقی داشته است، اما مشاهده‌ی او در این کمدی بی‌مزه و بی‌محتوا به هیچ عنوان قابل توجیه نیست. آیا او در یک شرط‌بندی شکست خورده یا به نوعی به چالش دعوت شده بود؟ درباره‌ی زک افرون، همبازی دنیرو، باید گفت که انتخاب‌های فیلمی او در گذشته چندان درخشان نبوده و بنابراین حضور او در این فیلم نامناسب چندان تعجب‌آور نیست. واقعیت این است که **پدربزرگ کثیف** به شدت نیاز به نقد داشت و به‌حق هم مورد انتقاد قرار گرفت. مگر اینکه شما نوجوانی هورمونی با ذهنی خنثی باشید، در غیر این صورت ممکن است این فیلم را خسته‌کننده و بی‌مزه بیابید. نویسنده‌ی فیلمنامه، جان فیلیپس، می‌خواهد شخصیت دنیرو، دیک کلی، را به‌عنوان یک شخصیت بی‌فیلتر و بی‌قید و شرط معرفی کند، اما در حقیقت، دیک کلی یک شخصیت تراژیک است که ممکن است برخی او را درک نکنند یا به او اعتماد نکنند. دیک کلی به نوعی دلقکی نفرین‌شده است که از دنیای پیرامونش ناامید و عصبانی است. **پدربزرگ کثیف** می‌توانست یک نظرگاه تاریک و زیرکانه در مورد خشم پنهان پیرمردها باشد، اما به جای آن به کمدی‌های بی‌محتوا و بی‌خود تکیه می‌کند. دیک کلی، که به تازگی همسرش را از دست داده، می‌خواهد در فلوریدا استراحت کند، جایی که او و همسر مرحومش روزهای خوبی را سپری کرده‌اند. او از نوه‌اش، جیسون (زک افرون)، می‌خواهد که او را در این سفر همراهی کند. دیک، یک نظامی بازنشسته، به هیچ وجه یک پسر بچه‌ی خوب نیست و در واقع یک پدربزرگ کثیف است که با تعصب‌هایش شناخته می‌شود. به‌طور کلی، **پدربزرگ کثیف** به شدت می‌خواهد شخصیت‌های عجیب و غریب دیگری را وارد داستان کند، اما در نهایت، تمام این تلاش‌ها منجر به یک کمدی بی‌فایده و خسته‌کننده می‌شود. این فیلم در حقیقت از بسیاری از شوخی‌های سطحی و بی‌مزه بهره می‌برد و به نوعی تلاش دارد تا یک داستان کمدی بی‌معنی را به تصویر بکشد. در نهایت، شاید **پدربزرگ کثیف** برای دنیرو و گروهش یک فرصت سریع و پردرآمد باشد، اما برای بقیه ما، این فیلم تنها یک تجربه‌ی بی‌ارزش بوده است.