فیلم Big Jake 1971

بیگ جیک به کارگردانی جورج شرمن و نویسندگی هری و ریتا فینک است. این فیلم با بازی جان وین، ریچارد بون، پاتریک وین، کریستوفر میچوم و موریس اوهارا ساخته شده است. موسیقی فیلم را المر برنستین ساخته و ویلیام اچ. کلاوتیر فیلمبرداری کرده است. فیلم در پاناوژن و تکنیکالر فیلمبرداری شده و مکان اصلی فیلمبرداری آن دورنگو در مکزیک است. داستان فیلم درباره جیک مک...

بیگ جیک به کارگردانی جورج شرمن و نویسندگی هری و ریتا فینک است. این فیلم با بازی جان وین، ریچارد بون، پاتریک وین، کریستوفر میچوم و موریس اوهارا ساخته شده است. موسیقی فیلم را المر برنستین ساخته و ویلیام اچ. کلاوتیر فیلمبرداری کرده است. فیلم در پاناوژن و تکنیکالر فیلمبرداری شده و مکان اصلی فیلمبرداری آن دورنگو در مکزیک است. داستان فیلم درباره جیک مک کندلز (با بازی جان وین)، یک گاوچرانی پیر و سخت‌کوش است که از خانواده‌اش جدا شده و روزهایش را با سگ وفادارش در غرب سر می‌کند. اما وقتی که مزرعه خانواده مک کندلز توسط گروهی از قانون‌شکنان به رهبری جان فین (بون) مورد حمله قرار می‌گیرد و نوه جیک، جیک کوچک، به گروهی از آدم‌ربایان دزدیده می‌شود، جیک بزرگ از همسر جدا شده‌اش، مارتا (اوهارا)، تماس می‌گیرد تا پسر را پیدا کند. او با دو پسرش راهی این مأموریت می‌شود. بسیاری از منتقدان بر این باور بودند که جان وین باید قبل از ورود به دهه ۱۹۷۰ از دنیای سینما کناره‌گیری می‌کرد. این نظر کمی نادانسته است، زیرا او با فیلم احساسی و تأثیرگذار «شوتیست» در سال ۱۹۷۶ از سینما خداحافظی کرد. از ده فیلمی که او در دهه ۱۹۷۰ ساخته، نصف آنها به زعم منتقدان کم‌ارزش هستند، اما بیگ جیک یکی از آنها نیست. بله، فرمول داستانی چندان جدید نیست و میزان خشونت در این فیلم نسبت به آثار قبلی جان وین بسیار بیشتر است، و همچنین ریتم فیلم کمی ناپایدار است. اما این فیلم به خوبی نشان می‌دهد که وین و بون بازی‌های خوبی ارائه می‌دهند و اکشن و همبستگی موضوعی در فیلم بیشتر از کمبودهای آن، جلب توجه می‌کند. نکته جالب این است که داستان در زمان پایانی غرب وحشی روایت می‌شود و ما شاهد نمونه‌های زیادی از مهار شدن این غرب وحشی هستیم. شخصیت‌های اصلی و مخالف، از نوع قدیمی به تصویر کشیده شده‌اند و اینجا است که داشتن وین و بون در نقش‌های اصلی به نفع فیلم است. نام‌های کلاوتیر و برنستین در ژانر وسترن شناخته‌شده هستند و در اینجا نیز ناامید نمی‌کنند؛ هم فیلمبرداری و هم موسیقی به خوبی حس بیننده را تحریک می‌کند. و اگر چه اوهارا مدت زیادی در فیلم نیست، اما حضورش در این آخرین همکاری با دوستش جان وین، به فیلم حال و هوای خاصی می‌بخشد. در کنار خشونت، لحظات سرگرم‌کننده‌ای نیز وجود دارد، برخی عمدی به خاطر شوخی‌های بین جان و پسرانش و برخی غیرعمدی، مانند اینکه سگ به وضوح از خواهر و برادران جان و رابرت میچوم بهتر عمل می‌کند! اما به طور کلی، اگر انتظار «جستجوگران» یا «هوندُ» را نداشته باشید، این فیلم می‌تواند انتخاب خوبی برای گذران یک بعدازظهر باشد. ۷/۱۰ پانوشت: آیا جان کارپنتری این فیلم را دیده و آنقدر از آن لذت برده که یک شوخی تکراری از آن را در «فرار از نیویورک» برداشت کرده است؟ بیگ جیک مدام با افرادی روبرو می‌شود که می‌گویند فکر می‌کردند او مرده است، و همین موضوع برای اسنیک پلیسکن در فیلم کارپنتری نیز اتفاق می‌افتد. مطمئناً اشاره‌ای به آن است. این احتمالاً خشن‌ترین وسترن جان وین است که داستانی از یک شوهر جدا شده را روایت می‌کند که پس از دزدیده شدن نوه‌اش توسط یک گروه بی‌رحم، به خانه برمی‌گردد. این درام فکر شده و با ریتم مناسب ما را در سفری همراه می‌کند که او - به همراه دو پسرش و یک بروس کابات تقریباً غیرقابل شناسایی - به دنبال نجات پسر می‌رود. ریچارد بون به عنوان رهبر شرور آدم‌ربایان بسیار برجسته است و واقعاً حس تهدید را منتقل می‌کند. با این حال، تولید فیلم کمی این اثر را تحت تأثیر قرار می‌دهد - موسیقی گاهی آزاردهنده است و به نظر می‌رسد که فیلم روی نوار ضبط شده و رنگ‌ها و نورها چندان جذاب نیستند. با این حال، هنوز هم تماشای آن هیجان‌انگیز است و لحظاتی از شوخی و یک ستاره در فرم عالی را به همراه دارد.