انیمیشن Coraline 2009

نیل گیمین به طور معاصر از اهمیت بالایی در ادبیات و سینما برخوردار است، زیرا او بیشتر از هر کس دیگری (به جز شاید تری گیلیام) متوجه می‌شود که کودکان و بزرگسالان به یک اندازه مجذوب آنچه فراتر از دنیای قابل مشاهده و ملموس ماست، هستند. او دلیل اهمیت داستان‌گویی از آغاز بشر را درک کرده و مانند برادران گریم، به این نتیجه رسیده که...

نیل گیمین به طور معاصر از اهمیت بالایی در ادبیات و سینما برخوردار است، زیرا او بیشتر از هر کس دیگری (به جز شاید تری گیلیام) متوجه می‌شود که کودکان و بزرگسالان به یک اندازه مجذوب آنچه فراتر از دنیای قابل مشاهده و ملموس ماست، هستند. او دلیل اهمیت داستان‌گویی از آغاز بشر را درک کرده و مانند برادران گریم، به این نتیجه رسیده که داستان‌های پریان و داستان‌های کودکان باید هم وهم‌انگیز و هم سرگرم‌کننده باشند تا به یادماندنی و جاودانه شوند. این فیلم به خوبی حس رو به رشد کودکی را به تصویر می‌کشد که به آستانه نوجوانی نزدیک می‌شود و متوجه می‌شود که والدین و دنیای او دقیقاً مانند آنچه به نظر می‌رسد، نیستند و از طریق آزمون‌ها و مصیبت‌هایشان (اگر بخواهید، «آیین‌های عبور») به «میانه خوش» مورد نیاز برای پیدا کردن خوشبختی واقعی در زندگی‌شان دست پیدا می‌کنند. من واقعاً امیدوارم که تمامی کتاب‌ها و رمان‌های گرافیکی گیمین به فیلم تبدیل شوند (بخصوص رمان‌های گرافیکی «معجزه‌گر» که هم کار او و هم آلن مور هستند). چنین آثار به خوبی نوشته‌شده‌ای واقعاً برای من ارزش دیدن دارند. فیلمی بسیار تاریک اما سرگرم‌کننده و به‌خوبی ساخته شده است. یکی از معدود فیلم‌های انیمیشن آمریکایی است که از آن خوشم آمد. تماشای فوق‌العاده‌ای بود، دوباره تماشا می‌کنم و آن را توصیه می‌کنم. واقعاً آرزو دارم فیلم‌های بیشتری از این ساختار ساده و عالی پیروی کنند. به جای ساختار متداول سه‌پرده‌ای (هرچند که به‌طور تکنیکی وجود دارد)، داستان بسیار بیشتر شبیه بازی ویدیویی است. شما یک پرده معرفی استاندارد دارید، اما بقیه فیلم به «سطوح» شبیه به بازی‌های ویدیویی تقسیم می‌شود که در آن‌ها کورالاین کشفیات جدیدی انجام می‌دهد و بخش‌های مختلف «نقشه» / خانه را کامل می‌کند. اینجا پیام‌های زیادی وجود دارد، عمدتاً درباره روابط بین کودکان و والدین و نحوه‌ی مدیریت آن‌ها در ارتباط با رویدادهای واقعی زندگی، اما همه چیز به‌قدری نامحسوس است که اصلاً در چهره شما نیست. بلدام خود یک خلق شگفت‌انگیز از نوع هیولای «چیزی که در شب صدا می‌کند» است. در حالی که بسیاری از جنبه‌ها توضیح داده نشده‌اند، اما نمونه‌های زیادی از بلدام و دنیای او وجود دارد. این فیلم همچنین به چندین روش من را به یاد «جادوگر اوز» می‌اندازد، بنابراین خوب است که فیلم‌های خانوادگی با این کیفیت وجود دارند که به طور مبهم به فیلم‌های کلاسیک اشاره می‌کنند.